Ομιλία στη Βουλή για την Αντιμετώπιση της παραβατικότητας στην Κοινωνική Ασφάλιση και στην αγορά εργασίας

(Ομιλία του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου Δημοκρατικής Αριστεράς Βουλευτή Αττικής Βασίλη Οικονόμου του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας «Αντιμετώπιση της παραβατικότητας στην Κοινωνική Ασφάλιση και στην αγορά εργασίας και λοιπές διατάξεις αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας»).

Το λόγο έχει ο κ. Βασίλειος Οικονόμου, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Αριστεράς

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Με την ευκαιρία της ομιλίας, θέλω να στείλω τα συλλυπητήριά μου στην οικογένεια του αγαπητού συναδέλφου μας που χάσαμε τόσο αδόκητα, του Θανάση Νάκου, ο οποίος τίμησε αυτά τα έδρανα.

Πρέπει να πω, κύριε Παππά, ότι οι Βουλευτές, οι οποίοι εδώ έρχονται γιατί τους τιμά ο ελληνικός λαός και τους στέλνει, δεν διαγράφονται με διατάγματα. Ο κ. Κουτσούκος είναι γνωστός πολιτικός, ο οποίος έχει τιμήσει και επί σειρά ετών…

ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Ο λαός θα τους διαγράψει.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Εντάξει, ο λαός, όχι εσείς, γιατί είδα ότι βγάλατε διατάγματα, όπως «διαγράψτε και κάνετε».

ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ:  Όχι όσοι αλλάζουν κόμμα με κόμμα όπως εσείς.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Εντάξει, χαλαρώστε..

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Κύριε Παππά, σας παρακαλώ. Μην αναφέρεστε προσωπικά.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: …. έχει δώσει δείγματα γραφής και είναι ένα πρόσωπο, το οποίο τιμά εδώ πέρα την Αίθουσα εν αντιθέσει με κάποιους άλλους.

Από εκεί και μετά, η συζήτηση εδώ, κύριε Υπουργέ, ακολουθεί μία χθεσινή ψήφιση νόμου, την αξιολόγηση για τις δομές της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για την οποία είχα την τύχη και ήμουν και χθες κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ενώ και σήμερα έχω την τύχη πάλι. Θα πω και θα εξηγήσω γιατί πιστεύω ότι είμαι τυχερός σ’ αυτό το διήμερο να εισηγούμαι δύο πολύ καλές νομοθετικές πρωτοβουλίες.

Με τα δύο αυτά νομοθετήματα νομίζω ότι υπάρχουν τα δείγματα γραφής μιας καινούριας προσπάθειας. Την εξήγησα εχθές. Δεν ξέρω πόσοι από τους συναδέλφους ήταν παρόντες στην Αίθουσα. Θα κάνω μία υπενθύμιση μόνο ότι αυτή η προσπάθεια του εννιαμήνου αυτής της Κυβέρνησης νομίζω ότι έχει μπει στο πιο ενδιαφέρον χρονικό της σημείο.

Ποιο; Όπως είπα χθες, εξασφαλίστηκε η χρηματοδότηση της χώρας μετά από πολύ μεγάλη προσπάθεια. Το πρώτο εξάμηνο καταναλώθηκε σ’ αυτήν την προσπάθεια και ήταν μια δύσκολη προσπάθεια. Τα 52 δισεκατομμύρια φαντάζουν αυτήν τη στιγμή λυτρωτικά για τη συνέχιση της ζωής του κράτους. Αυτά τα 52 δισεκατομμύρια τα εξασφαλίσαμε με πολύ δυσμενείς και δυσάρεστους όρους, ειδικά για το λαό. Τα μέτρα, τα οποία ψηφίσαμε στο μεσοπρόθεσμο δεν ήταν καθόλου ευχάριστα, παρόλο που τα είχε ψηφίσει η προηγούμενη Βουλή και η προηγούμενη Κυβέρνηση. Τώρα, μπαίνουμε στον πιο δύσκολο κύκλο της ζωής αυτής της Κυβέρνησης, δηλαδή να αρχίσουν οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα μπορέσουν να δώσουν σάρκα και οστά στο πνεύμα και στη φιλοσοφία αυτής της συνεργατικής Κυβέρνησης.

Δηλαδή, ποιο είναι αυτό το πνεύμα και αυτή η φιλοσοφία; Είναι να αρχίσουν πλέον να ξεδιπλώνονται πολιτικές, οι οποίες θα δώσουν μία τελευταία ευκαιρία σε αυτό το κράτος να συμμαζευτεί. Αυτό είναι το πρώτο.

Δεύτερον, πρέπει να ορθολογικοποιήσουμε τη δημόσια διοίκηση.

Τρίτον, πρέπει να γίνουμε αποτελεσματικοί.

Τέταρτον, πρέπει να γίνουμε παραγωγικοί.

Πέμπτον, πρέπει να φτιάξουμε ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο.

Χθες είχαμε ένα πρώτο μήνυμα από το Υπουργείο Παιδείας. Σήμερα –για αυτό είπα ότι νιώθω τυχερός- έχουμε ένα δεύτερο θετικό μήνυμα από το Υπουργείο Εργασίας.

Ισχυρίζομαι, κύριε Υπουργέ, ότι δεν είναι μόνο θέμα του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης -που μονοπωλεί τη συζήτηση της αναδιάρθρωσης του δημόσιου τομέα- το πώς θα διαμορφωθεί η σκηνή της δημόσιας διοίκησης, η δομή της και η λειτουργία της. Δεν είναι θέμα μόνο ενός Υπουργείου. Είναι θέμα κάθε Υπουργού, κάθε Υπουργείου, συνολικά της Κυβέρνησης.

Βλέπω, λοιπόν, εδώ μία σημαντική νομοθετική πρωτοβουλία και θα εξηγήσω γιατί είναι σημαντική, κατά τη δική μου άποψη και την άποψη της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Ξέρετε ότι το νομοθετικό κείμενο είναι τεράστιο. Έχουν περάσει μπροστά μου όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκομαι σε αυτά τα έδρανα πολλές φορές τέτοια μεγάλα κείμενα. Σας διαβεβαιώνω δε ότι πολλά από αυτά δεν άφησαν πίσω τους ούτε ένα ίχνος σκιάς. Γιατί; Διότι ήταν τα λεγόμενα νομοσχέδια «σκούπα» -τα γνωρίζετε και εσείς- νομοσχέδια στα οποία βάζει ο Υπουργός και οι διάφοροι -διατάξεις, ρυθμίσεις, κανονίζουν ιστορίες- και υποτίθεται ότι λύνουν πολλά προβλήματα. Τι λύνουν; Τίποτα! Τι μένει στον κόσμο; Τίποτα! Και το αποτέλεσμα ποιο είναι; Κανένας δεν θυμάται τίποτα. Γιατί; Διότι δεν έχουν πολιτική ουσία και πολιτικό μήνυμα. Μόνο μικροδιευθετήσεις!

Εγώ σήμερα σε αυτήν τη νομοθετική σας πρωτοβουλία βρίσκω κάποια πολιτικά μηνύματα πολύ ενδιαφέροντα. Και σε αυτά θέλω να μείνω και αυτά θέλω να καταθέσω και γι’ αυτό στηρίζουμε το νομοσχέδιο, γιατί τα μηνύματα τα οποία εκπέμπετε είναι πολύ ενδιαφέροντα.

Βλέπω μία πρώτη σοβαρή προσπάθεια νοικοκυρέματος αυτού του ατέλειωτου και παμφάγου τέρατος που λέγεται δημόσια διοίκηση, στο κομμάτι το δικό σας πάντα.

Μου κάνει εντύπωση που άκουσα εδώ ομιλητές προηγουμένως, πέρναγαν, έλεγαν αυτό που είχαν να πουν οι ρήτορες, αλλά τελικά νομίζω ότι ήταν κουρδισμένοι να πουν αυτό που έπρεπε να πουν.

Μα, αλήθεια, όταν κανονίζουμε μία καταγραφή το 2013, σήμερα, για να μάθουμε –επιτέλους- πόσοι είναι οι συνταξιούχοι στη χώρα, δεν είναι αυτό το δράμα της ελληνικής διοίκησης; Δεν είναι αυτό το δράμα της ελληνικής καρικατούρας, το οποίο λέγαμε ελληνικό κράτος; Είναι περίπου τέσσερα εκατομμύρια τριακόσιες ενενήντα χιλιάδες πρόσωπα και αυτό έπρεπε να το μάθουμε το 2013;

Έρχονται εδώ κάποια πολιτικά πρόσωπα από κάποιες πτέρυγες και το θεωρούν αυτό αμελητέο. Βέβαια, αμελητέο είναι, διότι στη Γερμανία, στην Ολλανδία, στη Σουηδία ή στην πρώην Σοβιετική Ένωση, κύριε Παφίλη, δεν νομίζω ότι θα υπήρχε ποτέ κρατική δομή που να μην ξέρει πόσους συνταξιούχους πληρώνει.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Σε μας το λέτε; Ποιος κυβερνάει;

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Σας το λέω, γιατί σας συμπαθώ και σας εκτιμώ και πάντα απευθύνομαι με εγκαρδιότητα σε σας.

Και ρωτάω, λοιπόν: Δεν είναι μία τραγική κατάληξη να φθάνουμε το Μάρτιο του 2013 να μαθαίνουμε ποιος είναι ο αριθμός των συνταξιούχων και ότι αυτός ο αριθμός δεν θα ανεβοκατεβαίνει κατά το δοκούν, δηλαδή κατά πώς πελατειακά θα δουλεύει μία κεντρική εξουσία και θα τους αυξάνει ή θα τους μειώνει; Ντροπή σε αυτούς που το άφησαν να φτάσει μέχρι εδώ το θέμα και συγχαρητήρια σε αυτόν που το κατέγραψε και το σφραγίζει!

Το σύστημα «Αριάδνη» ως ένα «σφραγιστικό» σύστημα, το οποίο δεν αφήνει πλέον πονηριές στους διάφορους πολιτικάντηδες ή και άλλους παράγοντες, για μένα είναι μία καθοριστική μεταρρύθμιση.

Κάποιοι θα πουν –και άκουσα εδώ ομιλητές, λυπούμαι που το άκουσα- «ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο της κρίσης; Αυτούς τους οποίους πιάσαμε, οι μικροαπατεώνες;», οι οποίοι, όμως, «καταβρόχθιζαν» 420 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Ποιοι είναι αυτοί; Ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, ο καλός μας γείτονας ίσως. Από αυτούς οι πενήντα τρεις χιλιάδες εξακόσιοι ενενήντα τέσσερις πιάστηκαν στα πράσα. Και λέω εγώ «είναι μικρό αυτό;». Και ακόμα, από ό,τι ακούω και μαθαίνω, δεν έχετε πιάσει τις περιπτώσεις συντάξεων αιτία θανάτου. Έτσι θα πιάσουμε τους εβδομήντα, ογδόντα χιλιάδες, οι οποίοι πήγαιναν και έπαιρναν το παραδάκι κάθε μήνα και τα χρήματα που έκλεβαν από το διπλανό τους, ήταν 420 εκατομμύρια –ίσως και παραπάνω- το χρόνο, για να πούμε «εντάξει, δεν έγινε και τίποτα, δεν είναι εφοπλιστής, δεν είναι πολιτικός, δεν είναι δημοσιογράφος»! Σοβαρά μιλάτε; Δηλαδή θα δικαιολογήσω τη συζήτηση που γίνεται «ε, αφού κλέβει ο πολιτικός, θα κλέψω και εγώ από κάτω»;

Αυτή η γενικευμένη ανομία πρέπει να σταματήσει. Σήμερα ερχόμαστε εδώ και το καταγράφουμε αυτό.

Θεωρώ ότι είναι πολύ θετικό, κύριε Υπουργέ και συγχαρητήρια! Σήμερα αυτό το καταγράφουμε εδώ. Θα κάνουμε μεγάλη συζήτηση.

Εγώ μίλησα χθες για την Κύπρο και δεν θέλω να μιλήσω πάλι, γιατί θα αδικήσω το σημερινό νόμο. Άκουσα συνάδελφο που μίλησε από τα δώδεκα λεπτά του τα έντεκα για το θέμα της Κύπρου. Μια πτέρυγα εδώ διά του Κοινοβουλευτικού της Εκπροσώπου μίλησε έντεκα λεπτά γι’ αυτό και σε τρία λεπτά «ξεπέταξε» όλα τα υπόλοιπα ζητήματα. Καλές οι «ξεπέτες», όμως, όχι και πάνω σε αυτό το Βήμα και όχι για τέτοιες σπουδαίες κινήσεις, διότι αν δεν μας ενδιαφέρουν, να το πούμε, να πούμε ότι «καλά είμαστε βολεμένοι με αυτά που είχαμε μέχρι σήμερα».

Μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση ότι σήμερα, αυτήν τη στιγμή που συζητάμε χρειάστηκε αυτό εδώ το νομοθέτημα, για να πάψουμε να στέλνουμε τέσσερα εκατομμύρια εκκαθαριστικά. Αυτό σήμαινε χιλιάδες εργατοώρες, πολλά χρήματα, γραφειοκρατία. Αυτό δεν είναι σημαντικό;

Κύριε Υπουργέ, επειδή είμαστε καλοί στις διαπιστώσεις και βρίθουν στα κανάλια και στους λόγους στα διάφορα πάνελ  αυτοί οι οποίοι κάνουν μεγάλες διαπιστώσεις –και κλαίνε κιόλας και από πάνω, γιατί συμπαθούν και αγαπάνε το λαό- θα έλεγα ότι –και εγώ ειλικρινά σας λέω ότι θα είμαι από αυτούς που θα είναι πολύ ενοχλητικοί σε εσάς- αν αυτά τα 420 εκατομμύρια το χρόνο –άρα, την τελευταία δεκαετία μαζεύονται 4 δισεκατομμύρια, αν δεν κάνω λάθος- δεν τα ζητήσετε πίσω, δεν θα μπορείτε να σταθείτε όχι σε αυτήν την Αίθουσα, αλλά σε αυτήν τη χώρα. Αν πέσει συγχωροχάρτι και δεν μαζέψετε τα λεφτά, 4 δισεκατομμύρια, από αυτά τα λαμόγια, μικρά, μεγάλα, μεσαία, δεν ξέρω -και ας έρθει κάποιος άλλος σε αυτό εδώ το έδρανο και από αυτό εδώ το Βήμα να πει «αφήστε τους φουκαράδες και τους καλούς μας τους ανθρώπους, καλά έκαναν τις κομπινούλες τους και τα πήραν»- αν δεν πάρετε τα λεφτά πίσω, θα έχετε να κάνετε με μας, με τον καθένα, πιστεύω.

Βλέπω ότι το έχετε διατυπώσει μέσα στο νόμο. Αυτό δεν είναι μία τυπική δέσμευση. Πρέπει να ξέρετε ότι θα είναι ουσιαστική δέσμευση. Από μας θα είναι σοβαρή απαίτηση.

Χαίρομαι πάρα πολύ που το κάνετε ιδιώνυμο αυτό το έγκλημα, για τους νομικούς της Αιθούσης μιλώ. Θεωρώ ότι ήταν πολύ σημαντική αυτή η συμβολή.

Όσον αφορά το Ενιαίο Ηλεκτρονικό Αρχείο Ακίνητης Περιουσίας, μιλάω πάντα στον τομέα σας, δεν θα μιλήσουμε για τα άλλα Υπουργεία. Μιλάμε για το ζήτημα που αφορά εσάς, αλλά ο τομέας σας είναι τα ασφαλιστικά ταμεία, είναι οι δεκάδες οργανισμοί, είναι μεγάλο κομμάτι της δημόσιας διοίκησης.

Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να ρωτήσω κάτι. Σήμερα δεν ξέρουμε ποια είναι τα ακίνητα που έχουν δεκάδες οργανισμοί; Δηλαδή σήμερα το μαθαίνουμε, σήμερα το γράφουμε, σήμερα το καταγράφουμε, σήμερα θα κάνουμε το μάζεμα, δηλαδή αυτό που στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης –τη στιγμή που θέλουμε και εμείς να λεγόμαστε Ευρώπη- είναι κατακτημένο εδώ και δεκαετίες. Τι να πούμε;

Ακούστε. Υπάρχουν κάποια μηνύματα από αυτό το νομοσχέδιο. Εγώ με πολλή χαρά τα δέχομαι, διότι είναι στοχευμένα και πολιτικά αφήνουν και κάτι πολύ σημαντικό.

Όταν ακούω εγώ ότι ο αγρότης μπορεί να πάρει τη σύνταξή του και ας έχει κάποιες οφειλές, θα μαζέψετε  κοντά σας πολλούς αγρότες που θα σας δουν με συμπάθεια και αγάπη.

Δώστε μου ένα λεπτό, κυρία Πρόεδρε, τελειώνω.

Όταν ακούω ότι δίνετε ακόμα παράταση, γιατί παίρνετε τα μηνύματα των καιρών -δηλαδή η κρίση πρέπει να έχει αντίστοιχες απαντήσεις- ένα χρόνο παράταση για αυτόν που είναι άνεργος ή και ασφαλισμένος του ΙΚΑ και έχει λίγα ένσημα, θα έχετε πολλά χαμόγελα και πολλά συγκαταβατικά νεύματα.

Θέλω να σας πω και κάτι άλλο. Έπρεπε να φθάσουμε τώρα, μετά από τόσα χρόνια, για να μη βγάζουμε από τις λίστες του ΟΑΕΔ αυτούς που κάνουν κατάρτιση; Καλά, αυτά είναι αυτονόητα πράγματα.

Ακούω ότι ετοιμάζεστε να κάνετε προγράμματα για δεκάδες χιλιάδες νέους,

Αυτοί δηλαδή με τα 400-500 ευρώ δεν θα βγουν από τη λίστα του ΟΑΕΔ;

Μπράβο!

Άρα, λοιπόν, εδώ πιάνω αυτονόητες λογικές, κλασικές κινήσεις, οι οποίες μπορούμε να πούμε ότι ανταποκρίνονται στο κοινό αίσθημα. Βλέποντας εδώ και μηχανικούς και γιατρούς και δικηγόρους θα ήθελα να πω ότι και αυτοί πλέον εντάσσονται στη διαδικασία για να μπούνε στις κατηγορίες του ΟΑΕΔ για το επίδομα ανεργίας.

Έπρεπε να φτάσουμε, λοιπόν, το 2013, κύριοι συνάδελφοι, απευθύνομαι στους δικηγόρους που βλέπω εδώ στην αίθουσα.

Καλό μήνυμα και αυτό αφού δεν αφορά μόνο τον ΟΑΕΕ και το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ. Θα ανοίξουμε τη συζήτηση πιο σοβαρά όταν έρθει το νομοσχέδιο, γιατί, απ’ ό,τι μου είπε ο κ. Παναγιωτόπουλος -σε απάντηση προχθεσινή μάλιστα επίκαιρης ερώτησης που έκανα- η προσωρινή επιτροπή διοικήσεως του προσωρινού οργανισμού της Εργατικής Εστίας και Εργατικής Κατοικίας ολοκλήρωσε το έργο της και την απογραφή της και θα έρθουμε προφανώς εδώ πέρα στην Αίθουσα να μάθουμε και τα νέα! Θα δούμε τι θα γίνει. Έχουμε δώσει τρεις παρατάσεις μέσω πράξεων νομοθετικού περιεχομένου. Αυτό πρέπει τώρα να μαζευτεί και χαίρομαι που άκουσα ότι αυτό ολοκληρώθηκε και είμαστε εντάξει. Μπράβο σας, κύριε Υπουργέ! Θα τα πούμε τα «μπράβο» γιατί τα εναντίον θα τα πει η Αντιπολίτευση. Έχω να κάνω και εγώ κάποιες κριτικές παρατηρήσεις, αλλά θα αφήσω την Αντιπολίτευση να ασκήσει το καθήκον και το ρόλο της.

 Όμως θα πω ότι ο ΟΑΕΔ παίρνει τις αρμοδιότητες δύο οργανισμών που για λόγους ανεξήγητους κατά τη δική μου άποψη καταργήθηκαν. Τραγικό λάθος. Πιστεύω είναι δεδομένο. Για λόγους ανεξήγητους -ξαναλέω- πριν από ένα, περίπου, χρόνο, το Γενάρη του 2012, καταργήθηκαν δύο οργανισμοί, οι οποίοι δεν επιβάρυναν δημοσιονομικά το κράτος και τον προϋπολογισμό, κατήργησαν τα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού, τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, την επιδότηση ενοικίου, τις κατασκηνώσεις. Όλα αυτά καταργήθηκαν. Τα είχα αναφέρει σε επίκαιρη ερώτησή μου και μάλιστα απαντώντας ο Υφυπουργός ο κ. Παναγιωτόπουλος προανήγγειλε ότι θα είναι στο νομοσχέδιο και πραγματικά είναι στο νομοσχέδιο και τα κοινωνικά προγράμματα για τα παιδιά ανέργων και χαμηλόμισθων, για να κάνουν και τις διακοπές τους το καλοκαίρι.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Ολοκληρώνω, κυρία Πρόεδρε.

Είναι πραγματικά μέσα στο νομοσχέδιο και είναι πολύ καλή αυτή η ρύθμιση.

Κλείνοντας, θα ήθελα να πω ότι δεν έπρεπε να φτάσουμε μετά από δώδεκα – δεκατρείς μήνες να βάλουμε μέσα στον ΟΑΕΔ αυτά τα προγράμματα κοινωνικής πολιτικής, Φτάσαμε όμως εδώ!

Συνοψίζοντας, επισημαίνω ότι αυτό το νομοσχέδιο αφήνει θετική αύρα. Στέλνει στο λαό, προς τους πολίτες ένα μήνυμα, το οποίο μπορεί να τους δίνει μία ελπίδα, ότι θα συμμαζευτεί, επιτέλους, η δημόσια διοίκηση, θα συμμαζευτεί το κράτος, θα μπούνε κανόνες λειτουργίας. Δεν θα μπορεί ο καθένας να λειτουργεί σε καθεστώς ανομίας, θα υπάρχουν κανόνες αυστηροί, δίκαιοι προς όλες τις κατευθύνσεις. Αυτό είναι ένα θετικό μήνυμα σε αυτήν τη γκρίζα και δύσκολη εποχή που ζούμε.

Ευχαριστώ πολύ.