Να στηριχθεί το “ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ”

(Ομιλία στη Βουλή του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Δημοκρατικής Αριστεράς, Βουλευτή Αττικής, Βασίλη Οικονόμου, επί του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Υγείας «Κύρωση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου «Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των εξαιρετικά επειγουσών και απροβλέπτων αναγκών του κοινωφελούς, μη κερδοσκοπικού ιδρύματος με την επωνυμία «ΚΟΙΝΩΦΕΛΕΣ ΙΔΡΥΜΑ ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ» (Α 219/2013)»).

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Το λόγο έχει ο κ. Βασίλης Οικονόμου, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της ΔΗΜΑΡ.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Τουλάχιστον σε αυτό συμφωνήσατε, κύριε Μαριά, με τον εισηγητή σας σήμερα.

Κύριε Πρόεδρε, πραγματικά αυτή είναι η τέταρτη πράξη νομοθετικού περιεχομένου την οποία φέρνει η Κυβέρνηση από τον Ιούλιο του 2012 μέχρι σήμερα, δηλαδή σε αυτό το δεκαοκτάμηνο, για την αυτή περίπτωση του Ερρίκος Ντυνάν. Υπερβολική χρήση, λοιπόν, των νομοθετικών πράξεων, αλλά πρέπει να δοθεί μια λύση, έστω προσωρινή, ώστε να ανασταλεί κάθε πράξη διοικητικής και αναγκαστικής εκτέλεσης και ασφαλιστικών μέτρων και πραγματικά να δοθεί ασφαλιστική ενημερότητα. Η πρώτη παράταση δόθηκε μέχρι 31/3/2013, η δεύτερη τον Ιούνιο του 2013, η τρίτη τον Σεπτέμβριο του 2013 και η τέταρτη φτάνει το τέλος του Γενάρη του 2014.

Άρα, λοιπόν, μιλάμε για βήματα τα οποία δεν έχουν αποτέλεσμα, πράξεις που κάνει η Κυβέρνηση αναγκαστικά. Νομίζω ότι οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου με αυτές τις συνθήκες έτσι όπως δρομολογούνται οι εξελίξεις για αυτό το ίδρυμα αποκτούν νόημα. Και το Επιστημονικό Συμβούλιο όταν ερμηνεύει πότε και γιατί και για ποιο λόγο υπάρχει πράξη νομοθετικού περιεχομένου, εξηγεί το έκτακτο της περιστάσεως και το αναγκαίων  που οδηγούν πολλές φορές σε αυτή τη δικαιολόγηση αυτών των πράξεων.

Αυτές οι τέσσερις  Πράξεις δηλαδή εκ των πραγμάτων δεν δημιουργούν μείζον θέμα για την αξία χρήσης αυτού του νομοθετικού εργαλείου. Θέλω να πω όμως ότι είναι η εικοστή τέταρτη σε αυτό το δεκαοκτάμηνο. Αλλά πρέπει να πω ότι είναι η φύση αυτών των νομοθετικών πράξεων που πραγματικά πρέπει να αντιμετωπίσουν το μείζον πρόβλημα τι γίνεται με το νοσοκομείο και με τους εργαζόμενους, με αυτόν τον κύκλο εργασιών που κάνει το νοσοκομείο υποβαθμισμένο, γιατί, όπως είναι γνωστό, από τις τετρακόσιες κλίνες κάποιες ελάχιστες αυτήν τη στιγμή είναι σε λειτουργία.

Πρέπει, όμως, το Νοσοκομείο, πάση θυσία, να μείνει ανοιχτό. Υπό αυτή την έννοια, κύριε Υπουργέ, καταλαβαίνουμε κι εμείς ότι πρέπει να δοθεί, έστω και την ύστατη στιγμή, μία λύση και μία δυνατότητα.

Βέβαια, εμείς βλέπουμε ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου και η Κυβέρνηση κατ’ επέκταση, με αμηχανία προσεγγίζει το ζήτημα του «ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ» και ευρύτερα το θέμα του Ερυθρού Σταυρού. Η περίπτωση του Ερυθρού Σταυρού και του «ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ» είναι μια πληγή, έτσι όπως εξελίχθηκε η υπόθεση.

Η δικαιοσύνη έχει δεκάδες φακέλους γι’ αυτές τις δύο υποθέσεις, ειδικά για τον Ερυθρό Σταυρό. Επειδή, λοιπόν, αυτά τα ζητήματα είναι σε εκκρεμότητα, νομίζω ότι η Κυβέρνηση δεν θα πρέπει να μένει μόνο σε μία πρώτη ανάγνωση του προβλήματος λέγοντας: «Τι να κάνω, να κλείσω το Νοσοκομείο και να στείλω χίλιους εργαζόμενους στην ανεργία και να διαλύσω μία τέτοιας δυναμικότητας και αξίας νοσηλευτική μονάδα;». Αυτό είναι ένα πραγματικό ερώτημα και εκεί πραγματικά και εμείς ερχόμαστε και σας λέμε, όχι, να μην το κλείσετε!

Έχουν προκύψει, όμως, μέχρι σήμερα και μέχρι να καταστεί αυτή η μονάδα σε αυτή την αθλία κατάσταση, πολλά ερωτήματα. Έχουν τεθεί, έχουν μπει. Η περίπτωση «μυρίζει»! Και εκεί δεν είναι το θέμα, τι θα κάνει μόνο η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, η οποία ειδικά σε αυτές τις περιπτώσεις –μιλάω για τον Ερυθρό Σταυρό- σπεύδει βραδέως. Το θέμα είναι η Κυβέρνηση τι κάνει. Ασκεί και εξαντλεί όλα τα εργαλεία και τα όπλα που έχει, έτσι ώστε να αποκατασταθεί η νομιμότητα και η διαφάνεια;

Γιατί, εμμέσως, έχει λόγο. Έχει λόγο από τη χρηματοδότηση μέσω του Ερυθρού Σταυρού και –όπως πολύ σωστά ειπώθηκε και από προηγούμενο ομιλητή- αυτές οι πράξεις, ουσιαστικά, είναι άσκηση δημόσιας εξουσίας, που δίνουν με έμμεσο τρόπο τις δυνατότητες να πάρει ανάσα το Ίδρυμα, να πάρει ανάσα το Νοσοκομείο. Όταν δίνεις την ασφαλιστική ενημερότητα εκεί που δεν πρέπει τι είναι; Έμμεση χρηματοδότηση και επιχορήγηση δεν είναι η δυνατότητα να μπορεί να την έχει αυτό το Ίδρυμα, αυτό το Νοσοκομείο;

Άρα, στις τρεις λύσεις, που πολύ σωστά ειπώθηκε ότι είναι μπροστά η Κυβέρνηση, στη λύση της ιδιωτικοποίησης, στη λύση της κρατικοποίησης και στο λουκέτο –είναι ουσιαστικά οι τρεις λύσεις που έχουν πέσει στο τραπέζι- εμείς σας έχουμε δώσει μία τέταρτη δυνατότητα και μία τέταρτη λύση.

Τελειώνω, κύριε Μπούρα, μη φοβάστε, και θα μπούμε στα θέματα που έχουν πιο μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά και η περίπτωση του «ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ» έχει ενδιαφέρον. Διότι αλίμονο σε αυτή τη χώρα που δεν μπορεί να κρατήσει «διαμάντια»  και επιπέδου  του «ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ»  ως νοσοκομεία. Αλίμονο στη χώρα!

Βρισκόμαστε μπροστά σε αυτό το σίριαλ –γιατί έχει καταντήσει σίριαλ αυτή τη στιγμή- να προσπαθούμε όλοι να κρατήσουμε ζωντανό αυτό το Νοσοκομείο-«κόσμημα» και συνέχεια να βρισκόμαστε προ εκπλήξεων, δυσάρεστων όμως.

Εμείς, λοιπόν, προτείνουμε από την περίπτωση στη Σκύλλας και της Χάρυβδης, δηλαδή της κρατικοποίησης, της ιδιωτικοποίησης ή του κλεισίματος, να μπει η μονάδα αυτή στα πλαίσια της κοινωνικής οικονομίας και των δυνατοτήτων που δίνει ο ν. 4019/2011, που είναι για την κοινωνική οικονομία. Να μπορέσουν δηλαδή, σε συνδυασμό με την κρατική στήριξη, να αναλάβουν οι εργαζόμενοι, στα πλαίσια της κοινωνικής οικονομίας, αυτού του νέου μοντέλου ανάπτυξης, το οποίο στη χώρα μάλλον ως κινέζικο ανέκδοτο ακούγεται. Ούτε που έχει πάρει τίποτα χαμπάρι για την κοινωνική οικονομία αυτή η χώρα, αλλά πραγματικά μπορεί να ασκήσει αναπτυξιακές πολιτικές, με συνεταιριστικό πνεύμα, να βάλει μέσα τον εργαζόμενο, να κάνει κοινωνική πολιτική και όχι με πολύ μεγάλα κεφάλαια, αξιοποιώντας τα ευρωπαϊκά κεφάλαια.

Υπάρχουν τέτοιες μεγάλες δυνατότητες. Υπάρχει και αυτή η δυνατότητα. Αξιοποιήστε την, ψάξτε την, δείτε την. Αλλιώς, με το να πάμε σε μια εύκολη λύση, το να κλείσουμε δηλαδή το Νοσοκομείο ή να πούμε ότι φορτώνουμε και αυτό το Νοσοκομείο στον κρατικό κορβανά ώστε να επιβαρυνθεί πραγματικά ο δημόσιος προϋπολογισμός με έναν τρόπο κάλυψης κακών συμπεριφορών και νοοτροπιών. Δηλαδή, επειδή κατέληξε το Νοσοκομείο να έχει γίνει συντρίμμια, να πρέπει να το φορτωθεί πάλι το δημόσιο; Όχι, πριν τουλάχιστον αποδοθεί δικαιοσύνη και υπάρξουν διαφάνεια και καθαρή εικόνα του τι υπάρχει εκεί μέσα.

Εμείς λέμε ότι δεν έχει νόημα ο ιδιωτικός τομέας ή ο φιλανθρωπικός τομέας  ή της κοινής ωφελείας, τέλος πάντων αυτό το σπορ στο οποίο διάφοροι επιδίδονται με μεγάλη μαεστρία και καμιά φορά «αν δεν μας κάτσει», όπως λέει και το ρητό, τα  φορτώνουμε στο δημόσιο. Όχι. Να προστατευθούν οι θέσεις εργασίας, να μπορέσουμε να κρατήσουμε τη μονάδα, είμαστε οι πρώτοι που το λέμε και στηρίζουμε και την Πράξη που ξαναφέρνετε, αλλά κάντε και κάποια επιπλέον ενέργεια. Δεν μπορεί να έρχεστε κάθε τρεις ή τέσσερις μήνες εδώ και να λέτε, άλλη μια φορά εις το πηγάδι. Κάπου πρέπει να υπάρξει πάτος, κάπου πρέπει να μαζευτεί το νερό, να το πιούμε να ξεδιψάσουμε.

Γι’ αυτό, λοιπόν, επειδή η Δημοκρατική Αριστερά δείχνει πνεύμα καλής θελήσεως, εμείς θα στηρίξουμε τη σημερινή πρωτοβουλία σας, αλλά πραγματικά περιμένουμε και από εσάς κάποιο φως στο τούνελ για αυτή τη μεγάλη δυσώδη υπόθεση που λέγεται «Ερυθρός Σταυρός» και «Ερρίκος Ντυνάν».

Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε και εμείς.