Παιδική επαιτεία, αντιμετώπιση και εξάλειψη του φαινομένου

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΙΕΥΘ. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ  ΕΛΕΓΧΟΥ
Αριθ. Πρωτ.	6712
Ημερομ. Κατάθεσης	05.02.13

Ερώτηση

Προς: τους κ.κ. Υπουργούς Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας και Υγείας

Ο θανάσιμος τραυματισμός εντεκάχρονου κοριτσιού, το οποίο καθάριζε τζάμια αυτοκινήτων στα φανάρια της Θεσσαλονίκης, από διερχόμενο λεωφορείο αναδεικνύει κατά τον τραγικότερο τρόπο το οξύτατο πρόβλημα της παιδικής επαιτείας και της ανεπαρκούς μέριμνας από την πλευρά της πολιτείας για την εξάλειψη του φαινομένου που συναντάται σε κάθε πόλη της Ελλάδας.

Τα τελευταία χρόνια, ο αριθμός των παιδιών που εργάζονται στο δρόμο έχει αυξηθεί ραγδαία, αντανακλώντας τις συνέπειες από την οικονομική κρίση που πλήττει τη χώρα. Πολλά από τα παιδιά προέρχονται από άλλες χώρες και αποτελούν είτε θύματα τράφικινγκ, μιας σύγχρονης μορφής δουλεμπορίου, είτε θύματα εκμετάλλευσης των ίδιων των οικογενειών τους ή κυκλωμάτων που τα εκμεταλλεύονται. Η ηλικία τους είναι συνήθως μεταξύ 5 και 15 ετών και σε συντριπτική πλειοψηφία δουλεύουν καθημερινά πολλές ώρες ως εργαλείο πλουτισμού των «εργοδοτών» τους, οι οποίοι σε περίπτωση μη ικανοποιητικών εισπράξεων τα απειλούν με τιμωρίες, στέρηση φαγητού κλπ.

Είναι προφανές ότι αυτά τα απροστάτευτα παιδιά μεγαλώνουν απότομα, χωρίς όνειρα και φιλοδοξίες για το μέλλον, χωρίς παιδικότητα, μακριά από την οικογενειακή εστία, τη σχολική αίθουσα και την παιδική χαρά. Ευρισκόμενα σε συνεχή κίνηση, εντοπίζονται δύσκολα και επιπλέον δεν εμπιστεύονται τις δημόσιες αρχές. Κατά συνέπεια, δημιουργούνται εμπόδια στην συλλογή συνεχόμενων, αναλυτικών και ποσοτικών ή ποιοτικών στοιχείων.

Αποτελεί υποχρέωση μιας ευνομούμενης πολιτείας να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία αυτών των παιδιών, καθώς, αφενός το φαινόμενο της παιδικής εκμετάλλευσης λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις στην Ελλάδα, αφετέρου η χώρα δεσμεύεται νομικά να το πράξει έχοντας υπογράψει τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, η οποία προβλέπει ότι «τα παιδιά πρέπει να προστατεύονται από κάθε μορφής οικονομική εκμετάλλευση (επαιτεία, εκπόρνευση, πορνογραφία, δουλεμπόριο, κ.λπ.).

Συναφώς, το άρθρο 3 παράγραφος 3 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση καλεί ρητώς την ΕΕ να προωθεί την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού, ενώ τα δικαιώματα του παιδιού κατοχυρώνονται επίσης με τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το άρθρο 24 του οποίου αναγνωρίζει ότι τα παιδιά είναι ανεξάρτητοι και αυτοτελείς κάτοχοι δικαιωμάτων, ενώ παράλληλα αναγορεύει το υπέρτατο συμφέρον του παιδιού σε πρωταρχικό μέλημα των δημόσιων αρχών και των ιδιωτικών οργανισμών.

Με βάση τα προαναφερόμενα,

Ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί:

1. Ποια στοιχεία (ποσοτικά, ποιοτικά) έχει στη διάθεσή της η κυβέρνηση για τα παιδιά που εξωθούνται στην επαιτεία ή την παιδική εργασία - θύματα εκμετάλλευσης επιχειρηματικών κυκλωμάτων; 

2.  Είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης να προωθήσει νομοθετική ρύθμιση, προκειμένου να αντιμετωπιστεί δραστικά το φαινόμενο της παιδικής επαιτείας και να τιμωρούνται αυστηρότατα  οι υπαίτιοι για την έκθεση ανηλίκων σε κίνδυνο;

3.  Ποιος φορέας καταγράφει, ελέγχει και αποκαθιστά αυτά τα χιλιάδες παιδιά και ποιες δομές πρόνοιας, αποκατάστασης και ψυχοκοινωνικής στήριξης βρίσκονται σε λειτουργία στην Ελλάδα; Με ποια αποτελέσματα;

Οι ερωτώντες βουλευτές

Δημήτρης Αναγνωστάκης

Μαρία Γιαννακάκη

Γιώργος Κυρίτσης

Σπύρος Λυκούδης

Κατερίνα Μάρκου

Ασημίνα Ξηροτύρη

Βασίλης Οικονόμου

Γιάννης Πανούσης

Μαρία Ρεπούση

Νίκος Τσούκαλης

Νίκη Φούντα

Γρηγόρης Ψαριανός

Θωμάς Ψύρρας