ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ!

(Ομιλία του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Δημοκρατικής Αριστεράς, Βουλευτή Αττικής, Βασίλη Οικονόμου, στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση Επίκαιρης Επερώτησης Βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για τα εργασιακά θέματα 28-09-2012)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Ευχαριστούμε, κύριε Παππά.

Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος από τη Δημοκρατική Αριστερά κ. Βασίλειος Οικονόμου.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Η επίκαιρη επερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται σε μια πολύ δύσκολη καμπή για την ιστορία του τόπου και για τις πολιτικές εξελίξεις. Είναι πραγματικά γεγονός ότι μετά από δυόμισι χρόνια πολιτικών αδιέξοδων και χωρίς να υπάρχει αποτέλεσμα –μετά το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο-, συσσωρεύονται τα προβλήματα και μάλιστα σε όλα τα επίπεδα.

Όμως, κυρία Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, αυτά είναι πάνω απ’ όλα προβλήματα στο επίπεδο της κοινωνίας, του μέσου εργαζόμενου, της μέσης οικογένειας αυτή τη στιγμή στη χώρα μας. Η ανεργία, τα προβλήματα που συσσωρεύονται στις επιχειρήσεις, στους επαγγελματίες, στους άνεργους είναι τεράστια.

Ισχυριζόμουν από την πρώτη στιγμή, κύριε Υπουργέ, ότι η Κυβέρνηση το Μάιο του 2010 δεν έκανε διαπραγμάτευση. Όταν προέκυψαν τα πρώτα ζητήματα, και η φούσκα που είχε δημιουργηθεί σε αυτή τη χώρα, έπρεπε να συμμαζευτεί. Έπρεπε να μπούμε σε μια πολιτική συμμαζέματος, νοικοκυρέματος, ο καθένας ας το πει όπως θέλει.

Δεν διαπραγματεύθηκε εκείνη η Κυβέρνηση. Το πολιτικό προσωπικό, η πολιτική ηγεσία, η πολιτική τάξη πριν από τρία χρόνια αμήχανα έβλεπε τα προβλήματα. Της  επέβαλαν ένα μνημόνιο. Τα αποτελέσματα της πολιτικής, της τότε πολιτικής τάξης –απ’ την οποία οι περισσότεροι σήμερα έχουν πάει σπίτι τους και είναι λογικό, διότι με αυστηρότητα αλλά και με δικαιοσύνη τους βαθμολόγησε ο ελληνικός λαός- φαίνονται σήμερα και δυστυχώς όλοι γευόμαστε την αδυναμία και την ανεπάρκειά της.

Ακόμα ακούω, αγαπητέ μου φίλε και συνάδελφε κύριε Κουτσούκο που σας βλέπω στην Αίθουσα, τον Υπουργό της τότε εποχής, ο οποίος υποτίθεται ότι διαπραγματεύθηκε, ο οποίος πήρε δύο χιλιάδες ονόματα από την κ. Λαγκάρντ δώρο για την Ελλάδα –γιατί εγώ το θεωρώ δώρο αυτό, το θεωρώ μια ωραία πάσα, τα ονόματα δηλαδή δυο χιλιάδων φοροφυγάδων που έκλεψαν 1,5 δις από τον ελληνικό λαό, γιατί από αυτά θα υπήρχε απόδοση σε έσοδα που θα ερχόταν στα κρατικά ταμεία, για να μπορεί να απαλλαγεί λίγο ο εργαζόμενος και ο συνταξιούχος- να λέει ότι έχασε τα ονόματα! Πού είναι ονόματα; Δυόμισι χρόνια δεν έγινε τίποτα!

Αυτή, λοιπόν, η πολιτική τάξη υποτίθεται ότι τότε διαπραγματεύθηκε. Ποια διαπραγμάτευση; Και αυτοί που διαφωνήσαμε τότε και είπαμε ότι δεν μπορεί να γίνει έτσι η πολιτική προσαρμογής, ερχόμαστε σήμερα να πούμε –τι;- «ας κάνουμε μια τελευταία προσπάθεια».

Δεν θα μπω σε μία άλλη συζήτηση, γιατί θα πούμε χαρακτηρισμούς και θα πούμε πολλά πράγματα, θα χαλάσουμε τις καρδιές μας και πάνω από όλα, δεν θα είμαστε ωφέλιμοι ούτε εδώ στην Αίθουσα ούτε για τον ελληνικό λαό.

Σήμερα, όμως, είναι η τελευταία ευκαιρία. Αν περάσει τον κάβο το καράβι, καλώς το πέρασε. Και τότε θα δούμε τα πολιτικά αποτελέσματα. Αν δεν τον περάσει και πέσει στην ξέρα το καράβι, θα βουλιάξουμε όλοι. Θα υπάρχει μόνο κάποιος πάνω σε καμμιά σανίδα που θα πανηγυρίζει και θα λέει «ήρθε η ώρα μου». Σανίδα θα διαχειριστεί. Αν πάμε στη δραχμή, λοιπόν, θα είναι η καταστροφή.

Ακούω εδώ από πτέρυγες να κατηγορούν το ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν μας λέει την άποψή του. Μας την είπε την άποψή του ο ΣΥΡΙΖΑ. Την είπε. Εγώ, τουλάχιστον, την άκουσα. Όλοι μας την ακούσαμε. Την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ την έχουμε ακούσει. Απλώς, δεν δίνει μία ουσιαστική απάντηση στα βασανιστικά ερωτήματα που βάζει ο ελληνικός λαός αυτήν τη στιγμή για το τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Είναι μία πρόταση, η οποία πιστεύω ότι θέλει πάρα πολλή δουλειά. Το καταλαβαίνουν και οι ίδιοι.

Είδα τον κ. Τσίπρα χθες αμήχανο στον κ. Schultz, ο οποίος τον προσφώνησε και ως μέλλοντα Πρωθυπουργό. Πώς θα μπορούσε να ήταν Πρωθυπουργός σε αυτήν τη χώρα με αυτά που λέει τώρα σε σχέση με το Μάιο και τον Ιούνιο; Δεν γίνεται αυτό. Προσπαθώντας, λοιπόν, να κλείσει ένα ευρωπαϊκό ραντεβού, χθες ήταν αμήχανος. Ξέχασε και τη μονομερή καταγγελία, τα ξέχασε όλα.

Δεν είναι θέματα αυτά εδώ για να κομπάζουμε και να λέμε ο ένας το κοντό του και ο άλλος το μακρύ του. Πρέπει να έχουμε μία σταθερότητα. Και λέμε μήπως αυτήν την προσπάθεια την κάνουν οι δυνάμεις που τελικά την κάνουν, μήπως μπορέσουν και εξασφαλίσουν χαρακώματα απέναντι σε πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές δυνάμεις οι οποίες είναι αδίσταχτες.

Είναι πρόταση το non paper του ΣΕΒ. Ποιος ΣΕΒ; Ρωτάω εγώ. Μπορώ να πιάσω εγώ το διοικητικό συμβούλιο του ΣΕΒ και τους εκπροσώπους του ΣΕΒ, για να δω ποια εργοστάσια έχουν, ποιες φάμπρικες και πόσους εργαζόμενους απασχολούν, κύριε Υπουργέ, για να δω αν εκπροσωπούν μία επιχειρηματική τάξη της χώρας ή αν εκπροσωπούν μεταπρατικά συστήματα τα οποία κερδοσκοπούν και ζουν όμορφα και ωραία εις βάρος όχι των εργαζόμενων τους  –που δεν έχουν- αλλά εις βάρος του ελληνικού λαού.

Κύριε Υπουργέ, σας άκουσα και πρέπει να πω ότι ο λόγος σας ήταν καθαρός, όπως είστε και εσείς ένα πολιτικό πρόσωπο καθαρό, το οποίο με σεμνότητα αυτούς τους τρεις μήνες πολιτεύεται και ασχολείται με τα θέματα του Υπουργείου Εργασίας. Και αυτό είναι μία ευχάριστη έκπληξη.

Όμως, πρέπει να καταλάβει η Κυβέρνηση ότι δεν μπορούμε να συζητάμε και να πολιτευόμαστε με non paper. Αυτό είναι το πρώτο.

Το τι θα γίνει σε αυτήν τη χώρα, ποια θα είναι η εργατική πολιτική, η εργατική νομοθεσία, πώς θα διαμορφωθεί αυτή η πολιτική… 

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Δεν έχετε άλλο χρόνο, κύριε συνάδελφε. Ολοκληρώστε.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Ολοκληρώνω.

Αυτήν την πολιτική θα την εφαρμόσει η Κυβέρνηση η οποία εξελέγη από τον ελληνικό λαό, η Κυβέρνηση συνεργασίας σήμερα. Δεν θα την εφαρμόσει ούτε ο ΣΕΒ ούτε η τρόικα ούτε κανείς με τα μπακαλόχαρτα ή τα ραβασάκια που στέλνει από εδώ και από εκεί.

Δεύτερον, για αυτήν την πολιτική που θα εφαρμόσουμε δεν μπορούμε να συζητάμε προτάσεις για έξι ημέρες εργασία, για κατάργηση της εθνικής συλλογικής σύμβασης, δεν μπορούμε να συζητάμε αυτά τα άθλια και ελεεινά που ακούμε, δεκατρείς ώρες την ημέρα εργασία. Νομίζω ότι η εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας πρέπει να είναι μία βασική πυξίδα στην πολιτική μας.

Ποια πολιτική θέλει να εφαρμόσει η Κυβέρνηση; Την αναπτυξιακή. Άρα, υπάρχει και το κομμάτι της εργασίας από πίσω. Ποια δυνατότητα θέλει να δώσει στον ελληνικό λαό και στη μέση ελληνική οικογένεια; Είναι θέματα τα οποία είναι κυρίαρχα αυτήν τη στιγμή, κύριε Υπουργέ. Εσείς έχετε τη δυνατότητα σήμερα από τη θέση σας να δώσετε σαφείς απαντήσεις, κόβοντας τον αέρα σε κάποιους, οι οποίοι ασύδοτα δυόμισι χρόνια είχαν μάθει να έρχονται και να λένε το κοντό τους και το μακρύ τους και να μη δίνουν λογαριασμό. Πρέπει να καταλάβουν όλοι ποιοι είναι υπεύθυνοι για να εφαρμόζουν την πολιτική στη χώρα. Και είναι η εκλεγμένη Κυβέρνηση και κανένας άλλος. Ας πέφτουν προτάσεις στο τραπέζι και ας πέφτουν όπου θέλουν, αλλά αυτό που θα γίνεται τελικά θα είναι αυτό που θα αποφασίζει η ελληνική Βουλή και η ελληνική Κυβέρνηση.

Γι’ αυτό, λοιπόν, πολύ καλά έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ που φέρνει ζητήματα τα οποία αιωρούνται, αλλά στα οποία πρέπει να δίνονται και οι απαντήσεις. Εμείς από τη Δημοκρατική Αριστερά ζητάμε και θέλουμε οι απαντήσεις να είναι καθαρές πάνω στη βάση μιας λαϊκής εντολής που εδόθη τον Ιούνιο.

Ευχαριστώ πολύ.