Στους φυσικούς Δικαστές ο έλεγχος των Ποινικών Ευθυνών των πολιτικών

(Ομιλία  στη Βουλή του Βασίλειου Οικονόμου, Ειδικού  Αγορητή από τη Δημοκρατική Αριστερά, αναφορικά με το πόρισμα της Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής «Προς διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, κατά του πρώην Υπουργού, κ. Γεωργίου Παπακωνσταντίνου, σχετικά με την υπόθεση του ψηφιακού δίσκου ηλεκτρονικών αρχείων της Τράπεζας HSBC περί παραδοχής ή μη της πρότασης για την άσκηση δίωξης κατά του πρώην Υπουργού κ. Γεωργίου Παπακωνσταντίνου και λήψη απόφασης, με μυστική ψηφοφορία, επί της προτάσεως της Επιτροπής»)

Κύριε συνάδελφε, έχετε το λόγο για δεκαπέντε λεπτά και με τη γνωστή ανοχή.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Νομίζω ότι όλοι παρακολουθήσαμε από του Βήματος την επανάληψη μίας τραγικής εικόνας. Σήμερα περάσανε εδώ ομιλητές και μοίραζαν ισόβια. Προσέξτε να δείτε: Η αμετροέπεια δεν αφορά μόνο  αυτόν που πρωταγωνιστεί στα σκάνδαλα και στην κακή λειτουργία του πολιτικού συστήματος. Αφορά και τους γενικούς κατηγόρους και εισαγγελείς, οι οποίοι έρχονται και με ελαφρά την καρδία μοιράζουν ισόβια, ποντάροντας, βέβαια, όπως πιστεύω, σε ένα κοινό το οποίο απαιτεί και ζητεί αίμα, πολιτικό αίμα. Καλά κάνουν αν έτσι νομίζουν ότι προσφέρουν στην πατρίδα. Εγώ, όμως, θεωρώ ότι αυτή η συμπεριφορά μόνο καλό δεν κάνει για το λαό και την πατρίδα.

Και εξηγούμαι: Το να έρθω εγώ και να γίνω πολύ αυστηρός βάζοντας στο κατηγορητήριο και την επιβαρυντική διάταξη του ν. 1608 περί καταχραστών, δηλαδή να μοιράσω ισόβια, αυτό αλλάζει τίποτα στην προσέγγιση που κάνει μία επιτροπή, που θα δούμε από το Σύνταγμα και από το νόμο τι ρόλο έχει και γιατί δεν πιάνει αυτό το ρόλο της; Όχι. Αυτό διαμορφώνει μόνο μία εντύπωση στην κοινή γνώμη. Μάλιστα, μου κάνουν εντύπωση άνθρωποι οι οποίοι είναι καλοί νομικοί -εγώ τους είδα δια ζώσης, που λένε, μέσα στη λειτουργία της Επιτροπής- και γνωρίζουν ότι μπορεί να υπάρξει αυτή η επιβαρυντική διάταξη. Μπορεί να τη βάλει και το δικαστικό συμβούλιο, πηγαίνοντας προς το ειδικό δικαστήριο. Μπορεί να υπάρξει η επιβαρυντική διάταξη αν θεωρήσει το δικαστικό συμβούλιο ότι πραγματικά η απιστία και η νόθευση, αν πάρουμε την πλειοψηφούσα άποψης της Επιτροπής, είναι κακουργηματική και επιβαρυντική. Και πιθανόν να είναι κι έτσι.

Άρα, λοιπόν, προς τι η πλειοδοσία εδώ, από το Βήμα; Για δημιουργία εντυπώσεων.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Η δίωξη δεν μπορεί.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Το δικαστικό συμβούλιο εννοώ.

Άρα, λοιπόν, προς τι η πλειοδοσία εδώ πέρα;

Η πλειοδοσία εδώ πέρα έγκειται στο εξής, κύριε Πρόεδρε: Όσον αφορά το Σύνταγμα, του οποίου την αναθεώρηση ψήφισαν -όπως πολύ καλά είπε η κ. Κωνσταντοπούλου προηγουμένως- οι πολιτικοί που πρωταγωνιστούσαν την τότε εποχή από τη μεριά του ΠΑΣΟΚ –νομίζω, βέβαια, ότι σας ξέφυγε μία λεπτομέρεια, ότι το ψήφισε και ο τότε ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, ειδικά το άρθρο 86, αλλά εντάξει- ποια ήταν η αντίληψη η οποία υπήρχε; Να φύγουμε από τους κατηγόρους Βουλευτές με τα γουνάκια -θυμάστε αυτή την κακή εικόνα, κατά τη δικιά μου άποψη και νομίζω ότι θα συμφωνήσουμε- που δίκαζαν Πρωθυπουργούς και Υπουργούς τότε και να αρχίσουμε να δίνουμε στους φυσικούς δικαστές τη δυνατότητα με αντικειμενικότητα να κρίνουν.

Εγώ, κυρία Κωνσταντοπούλου και αγαπητοί συνάδελφοι της Επιτροπής, νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω.

Και επειδή, κύριε Καπερνάρο, -δεν σας βλέπω εντός, αλλά θα με ακούτε προφανώς- είμαστε πραγματικά σε αναθεωρητική φάση της Βουλής, ας πάρουμε μια πρωτοβουλία όλοι μαζί ώστε να μην έχουμε ξανά προκαταρκτικές επιτροπές από Βουλευτές, για να μην υπεισερχόμεθα σε τέτοιες κακές συμπεριφορές, που θα τις αναλύσω και θα τις εκθέσω ευθύς αμέσως, και να έρχονται οι φυσικοί δικαστές να κάνουν το χρέος τους, δηλαδή, να απονέμουν δικαιοσύνη και να ερευνούν την αλήθεια.

Οι Βουλευτές δεν μπορούν να το κάνουν αυτό; Πραγματικά μετά από έξι μήνες εμπειρίας έρχομαι να καταθέσω ότι, όχι, δεν μπορούν να το κάνουν αυτό. Μπερδεύονται τα πράγματα. Μπερδεύεται η πολιτική στόχευση με τη δικονομία. Έξι μήνες η συζήτηση που γινόταν μέσα στην Επιτροπή δεν είχε σχέση ούτε με τη δικονομία ούτε με τη διερεύνηση της αλήθειας. Θα μου πείτε, μα, είναι δυνατόν να μη βρίσκουν λύση δεκατρία μέλη μιας προκαταρκτικής επιτροπής που διερευνά το ποινικό μέρος μιας υπόθεσης βαρύγδουπης που απασχόλησε το πανελλήνιο; Γιατί είχε τέτοια ευαισθησία και τέτοιο περιεχόμενο. Απόκρυψη φορολογητέας ύλης 4,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων είχαν οι καταθέτες αυτής της λίστας.

Άρα, δηλαδή, σε μία εποχή που ο λαός, ο μισθωτός, ο συνταξιούχος επιβαρυνόταν με υπέρμετρα βάρη, υπήρχαν Έλληνες οι οποίοι δεν απόδωσαν ούτε το ελάχιστο. Αυτό πραγματικά απασχολεί την κοινή γνώμη και είναι κρίσιμο ζήτημα. Γι’ αυτό πήρε τέτοια δημοσιότητα και γι’ αυτό απασχολεί επί εξαμήνου την Επιτροπή και την Ολομέλειά μας.

Μέσα στην Επιτροπή η στόχευση ήταν πώς να βρούμε την αλήθεια για τα ποινικά αδικήματα που πιθανόν να έκανε ο κ. Παπακωνσταντίνου ή άλλοι ή υπήρχε πολιτική στόχευση; Με έκπληξη -στο τέλος μάλιστα της Επιτροπής- είδα συνεντεύξεις Τύπου μελών της Επιτροπής, εκπροσώπων κομμάτων, οι οποίοι με βαρύτατους χαρακτηρισμούς κατσαδιάζανε το πρόσωπό μου και το κόμμα που εκπροσωπώ. Μάλιστα, σήμερα τους ξανάκουσα και σημείωσα: Συγκάλυψη, υπόθαλψη, ανίερη συμμαχία. Είναι βαρύτατοι χαρακτηρισμοί, οι οποίοι δεν πρέπει να ακούγονται μέσα σε αυτή την Αίθουσα. Ούτε, όμως, και έξω από την Αίθουσα πρέπει να ακούγονται. Διότι, πραγματικά, αν έχουμε ένα σχεδιασμό και μία στόχευση -και είναι δικαίωμα του κάθε κόμματος να την έχει- δεν σημαίνει ότι αν δεν βγαίνει ο σχεδιασμός και η πρόβλεψη που έχουμε κάνει, αυτοί οι οποίοι δεν μπαίνουν μέσα στο σχεδιασμό μας, να διαπράττουν όλα αυτά, ακόμα και τα ποινικά αδικήματα. Διότι βάλατε μέχρι και ποινικά αδικήματα. Είναι φοβερό!

Αλήθεια, όλα τα ζητήματα τα οποία ψηφίσαμε και αποφασίσαμε μέσα στην Επιτροπή, δεν πιστεύετε ότι έγιναν με καθαρή συνείδηση του καθενός; Δεν πιστεύετε ότι το κάθε μέλος της Επιτροπής αποφάσισε για όσα μπορούσε να καταλάβει και να δει, για όσα μπορούσε να έχει αποδεικτικά στοιχεία, με ελεύθερη τη συνείδηση, με καθαρή τη συνείδηση; Εγώ έτσι πιστεύω ότι έγινε , γιατί δεν μπορώ να θεωρήσω ότι ο Βουλευτής υπόκειται σε άλλους κανόνες. Σε πολιτικούς σχεδιασμούς, ναι.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Εδώ εξετάζουμε όσα έγιναν, όχι όσα δεν έγιναν.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Θα πούμε και για τις παραλείψεις.

Σε πολιτικούς σχεδιασμούς ναι, να υπόκειται ο Βουλευτής. Αλλά προσέξτε να δείτε: Η Επιτροπή μας ήταν ποινικού ενδιαφέροντος. Άρα, λοιπόν, όταν εγώ με την ψήφο μου ή με την απόφασή μου στέλνω άνθρωπο πιθανόν και σε ειδικό δικαστήριο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, ειλικρινά δεν νομίζω να υπάρχει Βουλευτής ο οποίος να έπραξε αυτό το πράγμα και ό,τι είπε, να μην το είπε με τη συνείδησή του καθαρή.

Άρα, οι βαριοί χαρακτηρισμοί που αποδώσατε και εδώ και μέσα στην Επιτροπή και συνέχεια αποδίδετε, νομίζω ότι δείχνουν καθαρά το πρόβλημα αυτού του είδους των επιτροπών. Πρέπει να τελειώνουμε μια και καλή. Ας είναι οι επιτροπές αυτές καθαρά δικαστικές, όχι πολιτικές και δικαστικές επιτροπές. Δηλαδή, να βρούμε επιτέλους ένα κοινό σημείο για να σταθούμε σε αυτόν τον τόπο.

Υπήρχε ποτέ ζήτημα δικονομικό που αντιμετωπίσαμε, ενώ την ίδια στιγμή δεν το μπερδεύαμε με τα πολιτικά;

Σας άκουσα πολύ καθαρά και πολλή προσοχή, κυρία Κωνσταντοπούλου. Και εστιάζω σε εσάς γιατί πρωταγωνιστήσατε στην Επιτροπή και με θετικό και με αρνητικό τρόπο, κατά την άποψή μου.

Γιατί το λέω αυτό; Πραγματικά, το αν πηγαίναμε ή δεν πηγαίναμε να εξετάσουμε τον κ. Μιονί, που το αναγορεύσατε σε μέγα ζήτημα, είχε να κάνει σε τίποτα με τη διερεύνηση της αλήθειας για το θέμα του κ. Παπακωνσταντίνου; Όχι! Ποινικά και δικονομικά τίποτα. Αναδείχθηκε, όμως, σε μείζον ζήτημα.

Σας άκουσα πολύ καλά που αναφέρατε έναν κατάλογο με πρόσωπα της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ελίτ της χώρας. Και, πραγματικά, τα περισσότερα πρόσωπα τα βρήκαμε στη λίστα. Να μην τα επαναλάβω. Ό,τι είπατε, είναι έτσι. Όπως και να το κάνουμε, αυτά είναι ντοκουμέντα και δεν αλλοιώνουν την κατάσταση.

Στην τελευταία σας πρόταση -γιατί ήταν πολύ συγκεκριμένη, την οποία μόλις κάθισα και τη σκέφτηκα και έκανα τον υπολογισμό, «έπαθα», να το πω έτσι λαϊκά, «την πλάκα μου» ζητήσατε  να έρθει στην Ολομέλεια ένα πόρισμα της Επιτροπής , συμπεριλαμβανομένου και ενός πορίσματος του   ΣΔΟΕ και να πει και για τις δύο χιλιάδες εξήντα δύο καταθέσεις. Σας ενημερώνω -και το ξέρετε όλοι- ότι για τους τέσσερις κάναμε τέσσερις μήνες. Για τους δύο χιλιάδες εξήντα δύο θα θέλαμε τριάντα χρόνια! Πιθανολογώ ότι δεν θα θέλατε αυτό να γίνει.

Εγώ καταλαβαίνω την πολιτική στόχευση και είμαι μαζί σας. Να σας πω κάτι; Κι εγώ τα ίδια λέω. Να εξεταστούν και οι δύο χιλιάδες εξήντα δύο. Να κάνει το ΣΔΟΕ επιτέλους τη δουλειά του! Κι αν προσέξατε –και πιστεύω ότι το προσέξατε αυτό το πόρισμα που λέτε ότι είναι αόρατο, άλλα είναι πολύ πραγματικό και το έχετε μπροστά σας- τι λέει αυτό το πόρισμα; Λέει ότι το ΣΔΟΕ πρέπει επιτέλους να επιτελέσει το ρόλο του, το καθήκον του σαν ανεξάρτητη δημόσια υπηρεσία που ελέγχει τη φοροδιαφυγή. Αυτό δεν είναι το μείζον πολιτικό ζήτημα αυτή τη στιγμή στη χώρα; Αυτό είναι.

Αν έρχεται ο Στασινόπουλος και ο κάθε Στασινόπουλος και λέει, «Εγώ δεν μπορώ μετά από τέσσερις μήνες δουλειάς να εξετάσω πάνω από τέσσερις», αυτή είναι η παθογένεια του διοικητικού συστήματος, το πρόβλημα για το οποίο η χώρα αυτή τη στιγμή βρίσκεται εδώ πέρα. Αυτό είναι το πρόβλημα. Αλλά αυτό δεν θα λυθεί μέσα από μία προκαταρκτική εξέταση. Αυτό είναι το πολιτικό ζητούμενο. Κι εμείς θα συντάξουμε μαζί με εσάς, αν το θέλετε, μία τέτοια όχι έκκληση, μία τέτοια πίεση απέναντι σε μία πολιτική εξουσία η οποία πρέπει επιτέλους να βρει τα εργαλεία για να προχωρήσει αυτή η χώρα.

Χρειαζόμαστε ένα ΣΔΟΕ, λοιπόν, το οποίο να κάνει τη δουλειά του.

Σε τέσσερις μήνες έπρεπε να είχε επεξεργαστεί τους δύο χιλιάδες εξήντα δύο. Και αυτό όχι για να επιβαρύνονταν -σας το διαβεβαιώνω ότι δεν έχει σχέση , αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες- τα κατηγορητήρια για τον Παπακωνσταντίνου. Δεν υπήρχε περίπτωση να επιβαρυνθεί με αυτό τον τρόπο. Θα έριχνε, όμως, άπλετο φως στις γκρίζες και σκοτεινές πλευρές αυτής της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, που όλοι συζητάμε ψιθυριστά, αλλά κανένας δεν βγαίνει να το πει. Τι να πει; Ότι υπάρχει μία ελίτ η οποία δεν συνεισφέρει στα προβλήματα της χώρας και δεν σηκώνει μερίδιο του βάρους. Ναι, αυτό είναι μεγάλο πολιτικό ζήτημα.

Εάν, όμως, είναι και ποινικό, δηλαδή αν έρχεται ο καθ’ ύλην Υπουργός Οικονομικών, νοθεύει το ντοκουμέντο που έχει, το έγγραφο, κάνει την απιστία , κάνει και την παράβαση καθήκοντος, ναι, πρέπει να έχω τα στοιχεία για  να τον παραπέμψω.

Εσείς είχατε βάλει κι ένα στόχο: Να βάλετε και τον Αρχηγό του ΠΑΣΟΚ στο κάδρο. Δικαίωμά σας είναι. Εγώ δεν σας είπα τίποτα επί αυτού. Από την αρχή σας το έχω πει. Σας το είπα ξανά και από εδώ, από την Έδρα, ότι είναι δικαίωμά σας να βάλετε και τον Παπανδρέου και τον Βενιζέλο και όποιον μιλάει ελληνικά. Αυτό είναι δικαίωμά σας.

Δεν σημαίνει, όμως, ότι προκύπτει μέσα από τα έγγραφα, μέσα από την αποδεικτική διαδικασία. Και τέλος πάντων, αν το πάμε κι αλλιώς, αν έχουμε κι εμείς έναν πολιτικό σχεδιασμό ως Δημοκρατική Αριστερά, δεν σημαίνει ότι πρέπει να συντάσσονται και να συνταυτίζονται οι σχεδιασμοί μας. Έχουμε άλλον σχεδιασμό.

Αφήστε, όμως, παράμερα τους πολιτικούς σχεδιασμούς. Προέκυψε ενοχή;

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Απόλυτα.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Κάνατε φασαρία μεγάλη για ένα ντοκουμέντο που είχατε στα χέρια σας -και είχαμε στα χέρια μας- δύο μήνες, για την πραγματογνωμοσύνη. Και ξέρετε ότι υπάρχουν προβλήματα με τις καταθέσεις μαρτύρων στυλ Διώτη, που μία αλλάζει και μία ξαναφέρνει έτσι το θέμα. Τα ξέρετε αυτά.

Άρα, καλά κάνατε σύμφωνα με το σχεδιασμό σας και αναδείξατε ένα θέμα. Ο Βενιζέλος έγινε Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης. Έπρεπε να φάει μία πολιτική «ρουκέτα» και να δημιουργήσετε το πρόβλημά . Εσείς, όμως, το πήγατε κι ένα βήμα παραπέρα. Στήσατε ολόκληρη συνέντευξη Τύπου για να κατηγορήσετε τη Δημοκρατική Αριστερά και τον Οικονόμου, ως εκπρόσωπο της Δημοκρατικής Αριστεράς στην Επιτροπή, ότι συγκάλυψε. Τα ίδια είπατε, για ανίερη συμμαχία και όλα αυτά τα περί των φοβερών κατηγοριών που ακούσαμε.

Δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά. Απολύτως τίποτα. Μέσα και μπροστά από τη διαδικασία που κάναμε, δεν προέκυψε επιβαρυντικό στοιχείο για ποινική δίωξη Βενιζέλου ή Παπανδρέου.

Και να σας πω και κάτι, κυρία Κωνσταντοπούλου; Αν  κάποιος θα ήθελε να πάρει και μία πολιτική ρεβάνς, εγώ θα ήμουν από τους πρώτους. Δεν προκύπτει. Κι όταν δεν προκύπτει κάτι, δεν θα βγάλουμε τα εσώψυχά μας εδώ στην Έδρα ή μέσα σε αυτή την Αίθουσα. Πρέπει να είμαστε καθαροί και να αναγνωρίζουμε ότι άλλες οι πολιτικές και άλλες οι ποινικές ευθύνες.

Τώρα, όσον αφορά τις πολιτικές ευθύνες, που αναγνωρίζουν πολλοί,δηλαδή πώς προχωρούν τα πράγματα στην πολιτική τους εξέλιξη, θα συμφωνήσω ότι αυτές είναι αποφάσεις τις οποίες ο καθένας όπως τις παίρνει, τις λούζεται στο μέλλον. Εδώ, όμως, μιλάμε για ποινικές ευθύνες.

Παρήλασαν περίπου εκατόν δέκα μάρτυρες. Στείλαμε κι άλλους στον Εισαγγελέα. Στην ουσία, δικονομικά αν το θέλετε, αν φωνάζαμε Ραγκούση και λοιπούς Υπουργούς και πολιτικά στελέχη στη δική μας Επιτροπή -γιατί το κάναμε για να προχωρήσουμε- θα άλλαζε τίποτα στο κατηγορητήριο; Σας διαβεβαιώ τίποτα. Και η κ. Κωνσταντοπούλου -αν δεν πρέπει να το πει στο Βήμα, ιδιωτικώς θα το παραδεχθεί- δεν θα άλλαζε τίποτα στο κατηγορητήριο. Οι πολιτικές εντυπώσεις; Δεκτές.

Γι’ αυτό σας είπα από την αρχή της συζήτησης και του δικού μου λόγου ότι δεν πρέπει αυτές οι Επιτροπές να είναι Επιτροπές από Βουλευτές και από κόμματα που στέλνουν τους αντιπροσώπους, γιατί δυστυχώς μπερδεύονται τα πράγματα.

Κάνουμε πολιτικά παιχνίδια πάνω στις πλάτες και στις τύχες ανθρώπων που έχουν μπροστά τους ποινικά ζητήματα να αντιμετωπίσουν. Και αυτό δεν είναι καλό. Αυτό δεν το αγαπάει ούτε ο χειρότερος εχθρός κάποιων ανθρώπων. Δεν μπορείς να κάνεις πολιτική, βάζοντας τον άλλον φυλακή και μοιράζοντας του ισόβια.

Γιατί προσέξτε, υπάρχουν μεγάλες πολιτικές ευθύνες. Εδώ, όμως, μιλάμε επί του συγκεκριμένου. Εδώ δεν είμαστε το ανώνυμο καφενείο το οποίο θα λέει, «μέσα» οι πολιτικοί, στη φυλακή, να ζητάει  αίμα. Εδώ ο καθένας έχει το λόγο του και την ευθύνη του. Κι αν έτσι εύκολα μοιράζουμε την ευθύνη, θα πρέπει να ξέρουμε ότι αυτό θα μας γυρίσει. Έχει και ο λαός μία παροιμία για τη θάλασσα και το αλάτι.

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)

Ολοκληρώνω. Θα είμαι ο πιο σύντομος από όλους

Τώρα, όσον αφορά τη συγκάλυψη: Έγινε συγκάλυψη σε αυτή την Επιτροπή για τον Παπακωνσταντίνου; Παρόλο που εμείς δεν μοιράσαμε ισόβια, σας λέω ότι εκ των πραγμάτων οι κακουργηματικές κατηγορίες είναι βαρύτατες.

Τώρα, όσον αφορά το αν δεν είναι νόθευση και είναι πλαστογραφία: Να μην το πάω νομικά. Νομίζω ότι καταλαβαίνουμε όλοι ότι η νόθευση με την πλαστογραφία είναι κοντά, τουλάχιστον για τη μέση αντίληψη. Η ποινική αντιμετώπιση ίδιας αξίας είναι. Αν δεν βάλουμε την υπεξαγωγή, γιατί εμείς έχουμε την άποψη ότι αυτό απορροφάται από τη συρροή απιστίας-νόθευσης, τι αλλάζει; Ότι εσείς είπατε για τρία αδικήματα κι εμείς για είπαμε δύο; Μπράβο, κερδίσατε. Αυτό είναι το θέμα;

Αν θέλατε διεύρυνση του κατηγορητηρίου με Βενιζέλο και Παπανδρέου, είχατε το δικαίωμα και τη δυνατότητα. Εμείς δεν το βρήκαμε και μάλλον δεν το βρήκατε κι εσείς. Γι’ αυτό, όταν ρώταγα με απορία τον αγαπητό και σεβαστό μου συνάδελφο, τον κ. Δρίτσα «Υπάρχει πόρισμα του ΣΥΡΙΖΑ μετά από έξι μήνες δουλειά;»…

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Το είχα στο χέρι μου.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Υπήρχε. Κι όμως κατατέθηκε άποψη.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν το διαβάσατε;

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Άποψη κατατέθηκε. Δεν κατατέθηκε πόρισμα.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Το πόρισμα το καταθέτει η Επιτροπή και όχι το κάθε κόμμα.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Τι θέλω να πω; Όχι, ότι δεν είχατε τη δυνατότητα να το καταθέσετε. Δεν λέω αυτό. Θέλω να είμαι καθαρός. Φυσικά και είχατε τη δυνατότητα να καταθέσετε πόρισμα. Κάνατε, όμως, ένα πολιτικό παιγνίδι, ένα παίγνιο. Το δέχομαι εγώ το παίγνιο που κάνατε από τη μεριά σας. Δεχθείτε και από εμάς ότι έχουμε ένα μπούσουλα ο οποίος λέει, «Αυτά βρίσκουμε, αυτά γράφουμε στο χαρτί, αυτά φέρνουμε στην Ολομέλεια». Είναι τόσο δύσκολο να αποδεχτούμε τους υγιείς κανόνες του πολιτικού παιγνιδιού; Ποιου παιγνιδιού; Αυτού που έχει καθαρούς κανόνες. Όχι πονηρίες τύπου κάνουμε συνεντεύξεις Τύπου και κατηγορούμε. Διότι είμαστε συνάδελφοι. Είμαστε σε μία Αίθουσα και ο καθένας έχει την προσωπικότητά του. Εγώ δεν θέλω να προστατεύσω κανέναν. Ο καθένας, νομίζω, μπορεί να προστατεύσει πολύ καλά τον εαυτό του. Όταν, όμως, εκτοξεύονται τόσο εύκολα, είναι πρόβλημα ειδικά από κόμματα της Αριστεράς, του Δημοκρατικού τόξου να το πω -δεν βάζω όλο το σύστημα, όλη την εκπροσώπηση της Βουλής, ξέρουμε εδώ πώς λειτουργούν…

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Σιγά τα τόξα και τα βέλη!

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Τα τόξα και τα βέλη! Τους μνηστήρες ψάχνουμε και τον Οδυσσέα να γυρίσει!

Ακούστε, όμως, το εξής: Αφού εδώ τουλάχιστον μπορούμε να συνεννοηθούμε ανθρώπινα, με το να εκτοξεύει  έτσι εύκολα ο ένας κατηγορίες για τον άλλο, γιατί ακούει ο λαός από κάτω και καγχάζει και λέει «Α, εντάξει, δικαίωμά μας είναι να διαμορφώνουμε την άποψη ότι υπάρχουν απατεώνες, υπάρχουν λωποδύτες και μυστήριοι πολιτικοί», σκάβουμε το λάκκο στον οποίο θα πέσουμε μέσα οι ίδιοι.

Δεν θέλω να πω άλλα πράγματα. Η δική μας πρόταση, δηλαδή, των εφτά Βουλευτών των τριών Κομμάτων, της πλειοψηφίας δηλαδή της Επιτροπής, είναι μία πρόταση η οποία φυσικά και δεν συγκαλύπτει, φυσικά και έχει γίνει μετά από πολύ μεγάλη προσπάθεια διερεύνησης της αληθείας. Είναι μία προσπάθεια που κάναμε, χωρίς να σημαίνει ότι κατέχουμε την απόλυτη αλήθεια, μέσα από αυτά που βρήκαμε και πέρασαν από μπροστά μας: Εκατόν δέκα μάρτυρες, χιλιάδες σελίδες δικογραφίας, πλούσια δικογραφία, τριακόσιες-τετρακόσιες ώρες λειτουργίας της Επιτροπής, πλούσιο έργο, μεγάλο έργο. Σε αυτά καταλήξαμε. Υπάρχει το δικαστικό συμβούλιο και τελικά, το ίδιο το δικαστήριο να δει και να βρει. Δεν καταδικάζουμε εμείς.

Εγώ τουλάχιστον δεν νιώθω έτοιμος και δεν θέλω να πάρω το βάρος ότι έναν πολιτικό άνδρα αυτή τη στιγμή τον στέλνω στη φυλακή, όπως λέμε. Δεν θέλω να πάρω τέτοιο βάρος. Και που βρέθηκα κάποια στιγμή σε αυτή την ιστορία και πολύ ήταν! Και πολύ ήταν που μπήκα σε αυτή την περιπέτεια! Και νομίζω ότι τέτοιο βάρος δεν το θέλει κανένας συνάδελφος.

Άρα, λοιπόν, κάνουμε μία πρόταση. Η Ολομέλεια θα αποφασίσει, το δικαστικό συμβούλιο θα αποφασίσει. Εγώ, ως εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Αριστεράς, με πλήρη συναίσθηση της ευθύνης, του καθήκοντος και με καθαρή την καρδιά και το μυαλό, ψήφισα αυτό το πόρισμα.

Ευχαριστώ.

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Δημοκρατικής Αριστεράς)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δριβελέγκας): Ευχαριστούμε τον κ. Οικονόμου.