ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ (Συνέχεια..)

(Ομιλία στη Βουλή του Βουλευτή Αττικής της Δημοκρατικής Αριστεράς κ. Βασιλείου Οικονόμου, αναφορικά με το Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας «Κανόνες ρύθμισης της αγοράς προϊόντων και της παροχής υπηρεσιών»)

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, θα συνεχίσω την τοποθέτησή μου σήμερα από τη χθεσινή μου παρέμβαση, η οποία έγινε χωρίς την παρουσία του Υπουργού, αλλά νομίζω ότι ο Υπουργός, μαθαίνει τι λέμε, ακούει, έχει μια γενικότερη εικόνα των παρεμβάσεων που γίνονται.

Χθες, λοιπόν, ο Υπουργός κάλεσε όλες τις πτέρυγες της Ολομέλειας να ξεπεράσουμε την παθογένεια των δύο παλαιών κλασσικών, παραδοσιακών κομμάτων, του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας. Νομίζω ότι δεν το έκανε άσχημα αυτό. Πραγματικά, αυτή ήταν, όπως είπα, ηγετικού χαρακτήρα υπέρβαση.

Κύριε Υπουργέ, σας χάρηκα χθες που καλέσατε τα δύο παραδοσιακά κόμματα να αφήσουν τις παλιές εποχές και να δείτε μαζί όλοι -προφανώς και εμείς οι υπόλοιποι όσους μας ενδιαφέρει- το όραμα περί μιας Ευρώπης και ενός ευρωπαϊκού στόχου. Έχει ενδιαφέρον. Βέβαια, πρέπει πρώτα από όλα τα δύο παλιά κόμματα αυτό το υπερβατικό της προσκλήσεως σας να το δουν με σοβαρότητα και με ενδιαφέρον. Νομίζω ότι ακόμα έχουν μεγάλα προβλήματα σε αυτήν την προσέγγιση.

Όμως, αφού είστε τόσο πιστός στο όραμα του ευρωπαϊκού δρόμου και του ευρωπαϊκού οράματος, θα σας έλεγα –και θα το επαναλάβω και σήμερα- ότι πρέπει να δείτε τι δίνει και τι δείχνει αυτό το ευρωπαϊκό δεδομένο. Δηλαδή η χρήση αυτού του εργαλείου του αναπτυξιακού, αν θέλετε, για την τόνωση της αγοράς, αν θέλετε, για την τόνωση της απασχόλησης, αν θέλετε, τι έδωσε στις ευρωπαϊκές χώρες, όταν εφαρμόστηκε και όπου εφαρμόστηκε; 

Τα στοιχεία είναι πολύ συγκεκριμένα και τα επαναλαμβάνω ξανά: Ολλανδία, Ισπανία, Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία, Λονδίνο δείχνουν ότι οι τρεις στόχοι που μπήκαν –δηλαδή η αύξηση της κατανάλωσης, η αύξηση της απασχόλησης και το τζιράρισμα της οικονομίας που σημαίνει  την αύξηση των εσόδων για το κράτος- δεν επετεύχθησαν. Δεν είχαμε νέες θέσεις εργασίας ή όπου είχαμε νέες θέσεις εργασίας  τις είχαμε με ελαστικούς όρους εργασίας και βέβαια είχαμε και μικρότερο καταναλωτισμό τελικά, σε πολλές περιπτώσεις, όπως αυτά καταγράφονται από διεθνείς έρευνες.

Άρα, λοιπόν, πρέπει να δούμε κάτι, κύριε Υπουργέ. Σας είπα χθες ότι οι μονόλογοι και μάλιστα οι παράλληλοι μονόλογοι, όπου δεν ακούει ο ένας τον άλλο, δείχνουν και φαντάζουν πολλές φορές ότι είναι οι τελευταίες κινήσεις των απελπισμένων, ότι απλά έχουμε πάρει μια απόφαση, και  την πάμε μέχρι τέλους και όπου βγει.

Φοβούμαι ότι αυτό δεν πρέπει να είναι η εικόνα και η πεποίθηση που θα κυριαρχήσει αυτήν την εποχή, σήμερα αλλά και όλες αυτές τις μέρες, στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Πρέπει να είναι μια εποχή συζήτησης, συνεννόησης, διαλόγου.

  Ευφυώς καταγράφετε το άρθρο 16 και προσφέρετε μια πάσα -να το πω έτσι λαϊκά- στο ΠΑΣΟΚ να έχει να λέει και να βγάζει την ουρά του απ’ έξω. Είναι πιο τιμητικό και πιο καθαρό αυτό που λέτε εσείς ότι «ναι, επιδιώκω τις πενήντα δύο Κυριακές». Δίνετε όμως την πάσα και στον έτερο συγκυβερνήτη να λέει ότι δεν λέμε για τις πενήντα δύο Κυριακές. Από ό,τι άκουσα από τον εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ, πιθανολογεί ότι δεν λέμε και καμία πάνω από τις επτά Κυριακές.

Η αλήθεια βρίσκεται στο δικό σας λόγο. Θέλετε να βάλατε πενήντα δύο Κυριακές. Και εμείς σας εγκαλέσαμε ότι οι πενήντα δύο Κυριακές δείχνουν από το ευρωπαϊκό δεδομένο ότι δεν είχαν αποδώσει σε αυτό που προσδοκά το κράτος, δηλαδή να καλύψει μέρος του δημοσιονομικού κενού μέσω της έμμεσης φορολογίας, του ΦΠΑ δηλαδή και του μεγαλύτερου τζιραρίσματος, να καλύψει το κενό που είναι μπροστά για την Κυβέρνηση. Είναι ένα κενό που από το φθινόπωρο καταλαβαίνω ότι πολύ δύσκολα θα μπορέσει να καλυφθεί.

Τέλος πάντων, ξαναλέω ότι είναι μια συζήτηση, την οποία θα έχουμε την ευκαιρία, δυστυχώς ή ευτυχώς, να την κάνουμε μέσα στο επόμενο διάστημα. Θα δούμε με ποιο τρόπο αυτά τα 4 δισεκατομμύρια δημοσιονομικού κενού μπορούν να καλυφθούν. Όμως, η δική σας πρόταση περί λειτουργίας της Κυριακής, ουσιαστικά στην πράξη δεν έρχεται να φέρει τίποτα καινούργιο.

Μου έλεγε ένας καλός συνάδελφος, ο οποίος δεν ξέρω αν είναι σήμερα εδώ, ότι στην Χαλκιδική εκ των πραγμάτων δουλεύουν τα μαγαζιά. Ναι –του λέω- άρα, λοιπόν, το νομοσχέδιο που φέρνει ο Χατζηδάκης δεν έχει να προσφέρει τίποτα στους συμπατριώτες του και στους έχοντες μαγαζιά τουριστικά στην Χαλκιδική.

Βλέπω εδώ συναδέλφους και από άλλες ωραίες τουριστικές περιοχές της Ελλάδος. Είτε για παράδειγμα πας στα Δωδεκάνησα είτε πας στην Κρήτη, δηλαδή εκεί που υπάρχει το σήμα του ΕΟΤ, πραγματικά εκεί λειτουργούν τα μαγαζιά. Το δικό σας νομοσχέδιο, κύριε Υπουργέ, τι έχει να συνεισφέρει και να προσφέρει σε αυτούς που λειτουργούν με σήμα ΕΟΤ; Μπορεί να έχει να συνεισφέρει σε αυτούς που ανοίγουν μαγαζιά και δεν έχουν το σήμα ΕΟΤ. Πραγματικά αυτό μπορεί να δώσει μια δυνατότητα κάλυψης, γιατί ξέρουμε πολλές φορές πώς λειτουργεί και η ελληνική πραγματικότητα.

   Όμως σας ερωτώ: Στα μαγαζιά της περιφέρειας Αττικής όπως για παράδειγμα σε κάποιες λαϊκές, μεσοαστικές περιοχές όπως το Μενίδι, η Ελευσίνα, οι συνοικίες της Αθήνας που δεν είναι τουριστικές, τι έχει να προσφέρει αυτό το νομοσχέδιο, πέρα από ένα σκληρό ανταγωνισμό, από μια ανάγκη να μπουν όλοι σε αυτό το «τριπάκι» –να το πούμε έτσι- να ανοίξουν μαγαζιά για να διεκδικήσουν καταναλωτικό κενό; Για ποιο καταναλωτικό κοινό μιλάμε;

Άρα, λοιπόν, εγώ εκτιμώ και πιστεύω ότι δεν το κάνετε γιατί θέλετε να ανοίξουν τα μαγαζιά πέριξ της Ακροπόλεως, όπως γλαφυρά αναφέρατε χθες, διότι μάλλον μπερδέψατε τα επιχειρήματα. Τα μαγαζιά πέριξ της Ακροπόλεως είναι ανοιχτά και τώρα. Δεν ήρθατε να καλύψετε αυτό το κενό. Δεν ήρθατε να προσφέρετε αυτήν τη δυνατότητα. Νομίζω ότι εν τη ρύμη του λόγου εκεί λίγο δεν σας έπιασε το επιχείρημα.

Νομίζω όμως ότι έρχεστε να καλύψετε τα μαγαζιά των Αθηνών, του Πειραιώς, όχι δηλαδή τα μαγαζιά που βρίσκονται σε τουριστικές περιοχές. Εκεί, λοιπόν, θεωρώ ότι το μέτρο που παίρνετε, το οποίο φυσικά και δεν θα το υποστηρίξουμε έτσι όπως το καταθέτετε, δεν προσφέρει τίποτα, όχι στην αύξηση της κατανάλωσης, όχι στην αύξηση των θέσεων εργασίας, αλλά ούτε καν –να το πούμε σκληρά- στην αποκομιδή εσόδων για το δημόσιο, δηλαδή να καλυφθούν δημοσιονομικά κενά, τα οποία δυστυχώς υπάρχουν αυτήν τη στιγμή και είναι ορατά.

Κατά τα λοιπά, εμείς είπαμε και χθες και σας το ξαναλέμε και σήμερα ότι τις περισσότερες διατάξεις στις άλλες ενότητες του νομοσχεδίου τις υποστηρίζουμε και θεωρούμε ότι είναι θετικής κατεύθυνσης διατάξεις. Ειδικά μάλιστα αυτές οι διατάξεις που συνεισφέρουν στον αγώνα για την καταπολέμηση του λαθρεμπορίου καυσίμων για εμάς είναι διατάξεις που δεν λύνουν ριζικά το πρόβλημα, αλλά πραγματικά είναι προς τη θετική κατεύθυνση.

Οποιαδήποτε πρόταση, νομοθετική και διοικητική παρέμβαση γίνει ώστε να καταπολεμηθεί το εμπόριο καυσίμων η Δημοκρατική Αριστερά θα την υποστηρίξει, γιατί πιστεύουμε ότι είναι μία πληγή η οποία αυτήν τη στιγμή αποστερεί από το λαό, από τους πολίτες έσοδα, τα οποία θα μπορούσαν να ελαφρύνουν αυτήν τη στιγμή πολύ ουσιαστικά το βάρος, το οποίο ο μισθωτός και ο συνταξιούχος ειδικά επωμίζεται αγόγγυστα, αλλά βέβαια έχει φτάσει και στα όριά του.

Θέλω να τελειώσω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας ότι οι κορώνες για τα τριάντα εννέα χρόνια αποκατάστασης της Δημοκρατίας, οι οποίες λέγονται πρέπει να έχουν και ουσία. Είναι πραγματικά θετικό ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σταμάτησε αυτά τα μεγαλειώδη και φολκλορικά πάρτι περί αποκαταστάσεως της Δημοκρατία, όπου οι κυρίες του καλού κόσμου των Αθηνών επεδείκνυαν τα λούσα τους και τα φορέματα της τελευταίας μόδας κ.λπ. Να θυμόμαστε ότι αυτή η επέτειος είναι πολύ σημαντική και πρέπει στην ουσία να την τονώσουμε και αυτή η μετριοπάθεια που σήμερα δείχνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας χωρίς φανφάρες, νομίζω ότι δείχνει έναν καλό δρόμο που από εδώ και πέρα πρέπει να ακολουθούμε.

Τα τριάντα εννέα χρόνια είναι και πολλά, είναι και λίγα. Φαίνεται ότι οι δυσκολίες της οικονομικής και κοινωνικής ζωής που ζούμε αυτήν τη στιγμή σε πολλούς απομακρύνουν τα χρόνια της χούντας. Εμείς καλούμε τον ελληνικό λαό να μείνει σταθερά στο δρόμο της Δημοκρατίας. Πρέπει, όπως και να έχει, όλες οι πολιτικές δυνάμεις να υπερασπιστούν αυτόν το δρόμο και να βάλουν απέναντι, αντίπαλα αυτές τις δυνάμεις, οι οποίες θέλουν την κατάλυση της Δημοκρατίας.