Αναδιάρθρωση της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας και τα ειδικότερα προβλήματα στην ΕΛΒΟ

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΙΕΥΘ. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ
Αριθ. Πρωτ.	1307
Ημερομ.Κατάθεσης	04.09.13

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τους κ.κ. Υπουργούς:

1. Οικονομικών

2. Εθνικής Άμυνας

Το τελευταίο διάστημα υπήρξε έντονη κινητικότητα σε σχέση με την τύχη της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας, που συνίσταται στην ΕΑΣ, ΕΑΒ και την ΕΛΒΟ, κινητικότητα που σήμερα βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σημείο, αφού αφορά την ίδια την ύπαρξή τους.

Μετά από ένα μεγάλο διάστημα που οι ελληνικές κυβερνήσεις "έκρυβαν το πρόβλημα κάτω από το χαλάκι" ή επιχειρούσαν ατυχέστατες τμηματικές αποκρατικοποιήσεις μετατρέποντας τις επιχειρήσεις από ισχυρό αναπτυξιακό εργαλείο για την χώρα σε δυσεπίλυτο πρόβλημα, η σημερινή κυβέρνηση προτείνει διάφορα σενάρια αναδιάρθρωσής τους, τα οποία απορρίπτονται από την Τρόικα.

Πιο συγκεκριμένα προτείνεται από το Υπουργείο Οικονομικών η εκκαθάριση των εταιρειών και η δραστική μείωση του προσωπικού τους. Την ίδια στιγμή οι επιχειρήσεις υπολειτουργούν μη έχοντας την απαραίτητη ρευστότητα για να εκτελέσουν ισχύουσες συμβάσεις και να συμμετέχουν σε διεθνείς διαγωνισμούς, ενώ οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι για πολλούς μήνες έχοντας προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας.

Είναι σαφές ότι η απαίτηση της Τρόικας για κλείσιμο της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας εφαρμόζοντας σχέδιο ανάλογο μ' αυτό της ΕΡΤ και μάλιστα χωρίς να αποζημιωθούν οι εργαζόμενοι, θα δημιουργήσει μεγάλο εθνικό πρόβλημα στην εξυπηρέτηση των αναγκών της χώρας για την κάλυψη της Εθνικής Άμυνας και επιπλέον θα της στερήσει ένα αναπτυξιακό εργαλείο με πολύ μεγάλη προοπτική που τόσο έχει ανάγκη η χώρα.

Ακόμη και στη Συνθήκη της Λισσαβόνας υπάρχει σχετική ειδική πρόβλεψη που επιτρέπει για τέτοιους φορείς εθνικής σημασίας τη χρηματοδότηση από το δημόσιο της κάθε χώρας. Είναι γεγονός ότι υπάρχει ανάγκη αναδιαρθρώσεων, δεν μπορεί όμως να δικαιολογείται χάριν αυτής το κλείσιμο τέτοιων εθνικής στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων, πολύ δε περισσότερο με οριζόντιες απολύσεις και με κατάργηση των βασικών δικαιωμάτων του κάθε εργαζομένου.

Ειδικότερα για την ΕΛΒΟ, που αποτελεί την μοναδική βιομηχανία κατασκευής τροχοφόρων και ερπυστριοφόρων οχημάτων στην χώρα και λειτουργεί για περισσότερα από 30 χρόνια έχοντας συσσωρεύσει μεγάλη τεχνογνωσία, ενδεχόμενο κλείσιμό της θα επιτείνει περαιτέρω το τεράστιο πρόβλημα αποβιομηχάνισης και ανεργίας της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλονίκης. Σημειώνεται ότι για την συγκεκριμένη βιομηχανία το προτεινόμενο σχέδιο του ΥΠΟΙΚ είναι τo δυσμενέστερο και συγκεκριμένα προτείνει την ένταξή της στο άρθρο 14Α του Ν. 3429/2005 για την ειδική εκκαθάριση των δημόσιων επιχειρήσεων κατά παρέκκλιση των διατάξεων του πτωχευτικού κώδικα και έχει ως τελικό στόχο την μερική ή ολική αποκρατικοποίησή της. Σημειώνεται ότι με βάση το συγκεκριμένο άρθρο δεν αποκλείεται η απόλυση των εργαζομένων χωρίς αποζημίωση.

Από την άλλη πλευρά είναι πρόσφατη η εμπειρία της μερικής αποκρατικοποίησης της εταιρείας, όπου επιχειρήθηκε η εξυγίανσή της μέσω ιδιώτη επενδυτή. Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας ήταν η συρρίκνωση της εταιρείας τόσο σε επίπεδο προσωπικού (από 1200 εργαζομένους έχουν απομείνει 350) όσο και σε επίπεδο μεγέθους της εταιρείας, ενώ μεγάλο μέρος του παραγωγικού της έργου μεταφέρθηκε στα χέρια ιδιωτών ζημιώνοντας εν τέλει το δημόσιο συμφέρον. Μετά από αυτά ο ιδιώτης αποχώρησε και το ποσοστό του επανήλθε στο δημόσιο.

Με βάση τα παραπάνω ερωτώνται οι κύριοι Υπουργοί:

1. Σε περίπτωση εμμονής της Τρόικα στο παράλογο αίτημά τους για κλείσιμο της Αμυντικής Βιομηχανίας, πως σκοπεύουν να αντιδράσουν τα συναρμόδια υπουργεία;

2. Σε περίπτωση αποδοχής από πλευράς Τρόικα του σχεδίου αναδιάρθρωσης της αμυντικής βιομηχανίας, με ποιο τρόπο θα διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας των εργαζομένων, η συνεχής και αδιάλειπτη υποστήριξη των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας και η αναπτυξιακή προοπτική των αμυντικών δημόσιων επιχειρήσεων;

ΟΙ ΕΡΩΤΩΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ

ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΥΡΟΤΗΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ