Συζήτηση
στη Βουλή του Κοινοβουλευτικού
Εκπροσώπου της Δημοκρατικής Αριστεράς, Βασίλης Οικονόμου , επί της
αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης,
Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «Κώδικας Δικηγόρων».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ
(Χρήστος Μαρκογιαννάκης): Το λόγο έχει ζητήσει ο κ.
Βασίλειος Οικονόμου, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Αριστεράς.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
ΚΑΠΕΡΝΑΡΟΣ: Και να χαίρεστε την Επιτροπή
σας!
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Σου άρεσε το Βήμα και δεν
κατεβαίνεις!
Κύριε Πρόεδρε, οι αγάπες από την Προκαταρκτική
Επιτροπή δεν κρύβονται! Τις βρίσκουμε και εδώ. Δώσατε στον κ. Καπερνάρο είκοσι
λεπτά. Πραγματικά, είστε πολύ γενναιόδωρος.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
ΚΑΠΕΡΝΑΡΟΣ: Τον ευχαρίστησα ιδιαιτέρως. Μου
έκανε και εμένα εντύπωση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ
(Χρήστος Μαρκογιαννάκης): Από την στιγμή που χθες
δεν μίλησαν οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι επί της αρχής, είπαμε ότι θα υπάρχει
μία ανοχή, η οποία θα φτάνει να συμπεριλαμβάνεται ο χρόνος της επί της αρχής
τοποθέτησης και επί των άρθρων, τουλάχιστον.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Και πολύ καλά κάνατε. Ακούσαμε
και με προσοχή τον κ. Καπερνάρο, γιατί έθεσε πολλά ζητήματα.
Πραγματικά, ζούμε σε μία περίεργη πολιτική φάση και
περίοδο. Το έχουμε αναφέρει πολλές φορές από αυτό το Βήμα. Αυτή η πολιτική
περίοδος, η οποία, πέραν της συγχύσεως των θέσεων και των απόψεων που
κατατίθενται και των πολιτικών κινήσεων, δυστυχώς θα έχει και το δραματικό της
στοιχείο. Δεν μπορεί να το αποφύγει αυτό, διότι έτσι γίνονται τα πράγματα, όταν
πάμε σε εποχές κρίσης, σύγχυσης και χωρίς πυξίδα. Τις έχει ξαναζήσει ο λαός μας
σ’ αυτήν την ιστορική διαδρομή των διακοσίων σχεδόν χρόνων ελεύθερης πορείας.
Είναι γεγονός ότι έχουμε περάσει τέτοιες κρίσεις στο παρελθόν.
Όταν προσφάτως κάποιοι λέγαμε ότι η Χρυσή Αυγή,
αυτό το εξτρεμιστικό και ακραίο πολιτικό Κόμμα, το οποίο ήταν εν υπνώσει για
πολλά χρόνια στη χώρα μας, θα αναλάβει ρόλο και πρέπει να υπάρξει μία προσοχή
στο ζήτημα αυτό, πολλοί έλεγαν ότι δεν είμαστε σωστοί στις ερμηνείες μας και
στις προβλέψεις μας.
Όταν άρχισε να γιγαντώνεται το φαινόμενο, κάποιους
τους ικανοποιούσε γιατί εξυπηρετούσε η θεωρεία των δύο άκρων και κάποιους άλλους
τους εξυπηρετούσε γιατί έκοβε πολιτική εκλογική φέτα, οπότε και πάλι καλοί ήταν
οι Χρυσαυγίτες. Σήμερα, όμως, φτάνουμε προ τετελεσμένων.
Κύριε Υπουργέ, έτυχε να το φέρει η πορεία των
πραγμάτων και ξαναβρεθήκαμε πάλι εδώ μπροστά σε ένα παρόμοιο φαινόμενο, όπου ο
Κασιδιάρης, ο Βουλευτής της Χρυσής Αυγής, από αυτό το Βήμα δεν αναγνώριζε το
Ολοκαύτωμα των Εβραίων. Θυμάστε.
Φαντάζομαι πως θα θυμάστε πάλι που σας είχα πει εδώ
–ήμουν ο αμέσως επόμενος ομιλητής- πόσο επίκαιρη ήταν τότε η ψήφιση ενός
αντιρατσιστικού νόμου, διότι στη Γερμανία μια τέτοια συμπεριφορά ενός υμνητή
του Ολοκαυτώματος έχει συγκεκριμένη ποινική αντιμετώπιση, ενώ στη χώρα μας δεν
έχει. Να, λοιπόν, ένα κενό το οποίο είχαμε διαγνώσει όλοι τότε. Μάλιστα, τότε
είχατε υποσχεθεί -ως Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών, βέβαια- ότι πραγματικά
πρέπει να υπάρξει μια τέτοια νομοθετική πρωτοβουλία, την οποία όμως ακόμα, δυστυχώς,
περιμένουμε.
Και ερχόμαστε σήμερα, αλλά και κατά τη διάρκεια
όλων αυτών των μηνών που πέρασαν, σε μία γιγάντωση των προβλημάτων και των
θεμάτων που ανακύπτουν. Στο Πέραμα υπήρξε μία πρόβα τζενεράλε. Δυστυχώς, η
Χρυσή Αυγή κέρδισε το πεζοδρόμιο. Πολιτικά το έχει κερδίσει! Και αυτό είναι
κάτι που πρέπει να το καταλάβουμε όλοι. Από τη στιγμή που στο Πέραμα, στο άντρο
της Κομμουνιστικής Αριστεράς, μπορεί και κάνει τέτοιες εμφανίσεις, το
πεζοδρόμιο το έχει κερδίσει. Και από τη στιγμή που κέρδισε το πεζοδρόμιο,
καθίσταται πολύ δύσκολος και σκληρός πολιτικός αντίπαλος. Και λίγες μέρες μετά,
ήρθε η επιβεβαίωση, το μαχαίρωμα και ο νεκρός. Αυτή, δυστυχώς, ήταν μια φυσική
ακολουθία πολλών πραγμάτων.
Και να σας πω κάτι; Όσον αφορά τη σφοδρότητα με την
οποία πολιτεύεται η Χρυσή Αυγή, θα ήθελα να ρωτήσω κάποιους «μη μου άπτου» εδώ
που ξαφνιάζονται και δεν τους αρέσει αυτή η αντισυστημική συμπεριφορά μέσα στη
Βουλή γιατί χυδαιολογούν ή βρίζουν και κάνουν όλες αυτές τις εξαλλότητες και
φαίνονται έκπληκτοι, αν γνωρίζουν στ’ αλήθεια, στην ζώσα πραγματικότητα, για το
πώς πολιτεύεται και πώς συμπεριφέρεται η Χρυσή Αυγή και ο κλασικός Χρυσαυγίτης.
Έχουν ιδέα με τι σφοδρότητα και εξτρεμισμό λειτουργεί μέσα στην κοινωνική
πραγματικότητα, στη γειτονιά του, στην περιοχή του;
Ρωτήστε να μάθετε, κύριε Υπουργέ, με πόση
σφοδρότητα λειτουργεί αυτή η οργάνωση. Είναι θέμα τύχης που μέχρι σήμερα δεν
είχαμε νεκρό. Τώρα όμως, δυστυχώς, έχουμε. Και ειλικρινά σας λέω ότι θα έχουμε
ξανά τέτοια φαινόμενα. Η σύγκρουση πλέον γίνεται αδυσώπητη. Δεν υπάρχει
περίπτωση, όταν κάποιοι κινούνται ως παραστρατιωτικές μονάδες πλέον, όταν το
πεζοδρόμιο είναι το πεδίο λύσης των πολιτικών προβλημάτων, να μην έχεις και
απώλειες, να μην έχεις νεκρούς, τραυματίες. Η εξέλιξη αυτή είναι φυσιολογική.
Άρα, λοιπόν, εκ των πραγμάτων δεν πρέπει να
κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο και δεν πρέπει να κρύβουμε τα σκουπίδια κάτω από
το χαλί. Τα σκουπίδια έχουν έρθει στην επιφάνεια και πρέπει να λειτουργήσουμε
-όσοι πιστεύουμε στην δημοκρατία και σε ένα ευνομούμενο κράτος ευρωπαϊκού
τύπου- συντεταγμένα, όπως λειτούργησε η Δυτική Γερμανία και η Γερμανία
ενοποιημένη μετά –και αυτό δεν το αναφέρω τυχαία- απέναντι σε οργανώσεις και
πολιτικές παρατάξεις χιτλερικού τύπου, δηλαδή με αυστηρότητα, σταθερότητα και
χωρίς πισωγυρίσματα.
Σας καλώ λοιπόν, κύριε Υπουργέ, να ξεκινήσετε μία
έρευνα για τη συμπεριφορά των αστυνομικών οργάνων που ήταν μπροστά σε εκείνη
την υπόθεση. Σας καλώ τώρα να ξεκινήσετε έρευνα για το πώς κινήθηκαν τα
αστυνομικά όργανα. Διότι αν αληθεύουν οι καταγγελίες ότι τα αστυνομικά όργανα,
οι αστυνομικοί είχαν παθητικό ρόλο, δηλαδή ανέχθηκαν ουσιαστικά τις
συμπεριφορές αυτής της εξτρεμιστικής οργάνωσης, τότε είναι συμμέτοχοι.
Και παρακαλώ, επειδή πολλά λέμε εκτός Αιθούσης,
αλλά θα αρχίσουμε να τα λέμε και εντός της Αιθούσης, όταν ο αστυνομικός, αντί
να είναι ο φρουρός και ο θεματοφύλακας της τάξεως και του νόμου, είναι αυτός
που με την εν γένει συμπεριφορά του πυροδοτεί την εξαλλότητα και τον
εξτρεμισμό, τότε δεν έχει θέση στο Αστυνομικό Σώμα. Στην Αστυνομία και στο
ελληνικό κράτος θα υπηρετούν όσοι πιστεύουν στη Δημοκρατία, στη νομιμότητα και
στην τάξη. Μπορεί αυτό να ακούγεται λίγο βαρύ, αλλά έτσι πρέπει να είναι.
Όποιος για πολιτικούς λόγους αρέσκεται με τον οποιονδήποτε τρόπο να συμμετέχει
ή να χαϊδεύει τέτοιες συμπεριφορές, δεν έχει θέση να υπηρετεί το ελληνικό
κράτος.
Από
εκεί και μετά καταλαβαίνετε, βέβαια, ότι οι πολιτικές συμπεριφορές οι οποίες
αναπτύσσονται αρχίζουν και βρίσκουν έδαφος, δίνουν έδαφος στους εξτρεμιστές και
σε άλλες παραπλήσιες πολιτικές θέσεις και τμήματα, τα οποία σε ένα διαγωνισμό
εξαλλότητος προσπαθούν να βρουν χώρο σε αυτό το κοινό τοπίο, σε αυτό το
εκλογικό κοινό, που φαίνεται ή φημίζεται ότι είναι μεγάλο.
Προηγουμένως
άκουσα έκπληκτος τον αγαπητό μου συνάδελφο κ. Καπερνάρο να μιλά για ζητήματα
προδικασίας. Συμφωνώ. Θα συνυπογράψω όσα
είπε, ότι δηλαδή κακώς έγινε έτσι όπως έγινε η ανάκριση κ.λπ. Όμως, να
δικαιολογεί άλλες εξαλλότητες, δηλαδή την πρόσκληση του Αρχηγού του να
λιντσάρουν έναν εκλεγμένο δήμαρχο; Δεν θα βρούμε πάτο στον κατήφορο! Το βαρέλι
αυτό φαίνεται να μην έχει πάτο.
Εάν ο
καθένας κατά το μικρό ή μεγάλο μυαλό του αρχίζει και δικαιολογεί και αρχίζει
και εφευρίσκει τέτοιες αιτιολογικές βάσεις, για να μπορέσει ο ένας να
λιντσάρει, ο άλλος να σκοτώσει, ο άλλος να κρεμάσει, ο άλλος να κάνει ό,τι του
έρθει και όπως του έρθει, τελειώσαμε με αυτό που ξέραμε ως συντεταγμένη
πολιτεία και ως κοινωνία που έχει μια αρχή και μια βάση για τη λειτουργία της
και μπαίνουμε σε μία πάρα πολύ επικίνδυνη φάση. Από περίεργη πολιτική φάση
πηγαίνουμε σε μια πάρα πολύ επικίνδυνη φάση.
Οι
άμυνες και οι δυνατότητες να σταθεί το πολιτικό σύστημα όπως το ξέραμε πλέον θα
καταρρεύσουν. Και εδώ θα αρχίσουμε να συζητάμε ποιος είναι πιο δυνατός, ποιος
είναι πιο τσαμπουκάς, ποιος είναι πιο θρασύς, ποιος είναι πιο εξτρεμιστής,
ποιος θα πει τη μεγαλύτερη βλακεία, που όμως θα συνεγείρει το «έτοιμο» πλήθος
να ακολουθήσει.
Γι’
αυτό εμείς ως Δημοκρατική Αριστερά λέμε το εξής: Δεν μπορεί και δεν πρέπει η
ευνομούμενη πολιτεία, μια δημοκρατική πολιτεία να ανεχθεί καμία τέτοιου είδους
συμπεριφορά! Εάν υπάρχει πολιτικός Αρχηγός που καλεί το λαό να λιντσάρει έναν
εκλεγμένο Δήμαρχο σήμερα, αύριο έναν εκλεγμένο Βουλευτή ή έναν διπλανό του
πολιτικό Αρχηγό που δεν του γουστάρει αυτά που λέει, γιατί τον θεωρεί προδότη,
τότε δεν θα έχουμε τέλος στον κατήφορο.
Ο
κατήφορος έρχεται μόνος του ή φταίνε οι πολιτικές ηγεσίες που μας έφεραν εδώ;
Να λύσουμε αυτό το πρόβλημα; Ο καθείς θα δώσει την ερμηνεία του. Προσέξτε, όμως
τις αντιφάσεις διότι έχετε φέρει ένα πολύ αξιόλογο νομοσχέδιο -για να έρθω και να το δέσω και με τη δική
σας πραγματικά πολύ σοβαρή προσπάθεια- και το όνομά σας θα μείνει, γιατί ένας
Κώδικας που έχει τη δική σας υπογραφή την έχει, μένει στην ιστορία και αυτό είναι
το κέρδος και η ωφέλεια που μπορεί να έχει ένας πολιτικός. Για την υστεροφημία
–νομίζω- όλοι παλεύουμε σε αυτήν εδώ την Αίθουσα, για να αφήσουμε κάτι στις
επόμενες γενιές.
Βέβαια,
έχουν βοηθήσει και οι προηγούμενοι Υπουργοί και αυτό είναι σημαντικό. Έγινε μια
διαχρονική προσπάθεια από διάφορες παρατάξεις: Παπαϊωάννου, Ρουπακιώτης,
Αθανασίου σήμερα. Έγινε προσπάθεια
εκσυγχρονισμού του Κώδικα, με πολύ σημαντικές καινοτομίες. Θα τις
αναφέρω εν τάχει για τον κόσμο που μας παρακολουθεί, αλλά και για τα Πρακτικά.
Τηλεγραφικά
μόνο. Η αλλαγή του Πειθαρχικού είναι σπουδαία υπόθεση. Οι πανελλήνιες εξετάσεις
για την άδεια άσκησης είναι, επίσης, πολύ σπουδαία υπόθεση.
Βλέπω
εδώ κροκοδείλια δάκρυα, κύριε Υπουργέ. Ακούω εδώ, κύριε Πρόεδρε, να μιλούν για
τους φουκαράδες νέους δικηγόρους, οι οποίοι λιμοκτονούν, για τους σαράντα
χιλιάδες δικηγόρους που έχουμε σήμερα, εκ των οποίων είκοσι πέντε
χιλιάδες περίπου στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών και αναρωτιέμαι: Ποιος επέτρεψε
να έχουμε αυτές τις χιλιάδες «καραβιές» νέων επιστημόνων χωρίς προοπτική και
μέλλον;
(Στο
σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Δείξτε
μου λίγη ανοχή, κύριε Πρόεδρε.
Δεν
ήξερε κανένας σε αυτήν τη χώρα ότι δεν σηκώνει σαράντα χιλιάδες δικηγόρους;
Ποιος από το πολιτικό σύστημα θα πάρει, επιτέλους, την ευθύνη και θα πει ότι
στη κάθε Νομική δεν θα εισάγονται πλέον τριακόσιοι, θα μπαίνουν δέκα για τα
επόμενα είκοσι χρόνια; Θα χάσουν πολύ από την εκλογική τους πελατεία;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ (Υπουργός
Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Δεν είναι μόνο η
Αθήνα…
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Λέω για την
Αθήνα. Βάλτε και Θεσσαλονίκη, Κομοτηνή κ.λπ. Βάλτε και του εξωτερικού. Δεν
σηκώνει η χώρα χίλια άτομα υποψήφιους,
ασκούμενους, για να πάρουν τη δικηγορική ιδιότητα στις εξετάσεις του έτους.
Χίλιοι τη χρονιά πάνω στους σαράντα χιλιάδες;
Ας
πούμε, λοιπόν, εδώ για ένα πρώτο αποτέλεσμα σοβαρό, αλλά προσέξτε, να είναι
καθαρές οι εξετάσεις, τύπου πανελλήνιων εξετάσεων. Που σημαίνει τι; Άκουσα το
συνάδελφο του ΣΥΡΙΖΑ προηγουμένως να κλαίει για το θέμα. Εντάξει, δεν είναι
δικηγόρος, αλλά έχει το δικαίωμα ο καθένας να κάνει και το πολιτικό του σχόλιο.
Όμως δεν τελείωσες τη Νομική για να γίνεις δικηγόρος, δηλαδή να έχεις αύριο
επαγγελματική επάρκεια. Πού τα μάθατε αυτά; Πού τα ακούσατε αυτά; Δηλαδή,
τελείωσα την Ιατρική και παίρνω το νυστέρι και μπαίνω να χειρουργήσω, στη ζωή
μου επάνω; Τελείωσες πολιτικός μηχανικός, δεν θα σου δώσει κάποιος την
επαγγελματική σου ικανότητα;
Το
πανεπιστήμιο δεν είναι για να μπαίνεις και να παράγεις εργαζόμενους
επιστημονικά υψηλού επιπέδου. Ποιος τα είπε αυτά; Μόρφωση είναι το
πανεπιστήμιο. Μην μπερδεύετε την εκπαίδευση με τη μόρφωση. Είναι δύο πράγματα
διαφορετικά.
Οι
μεγαλύτερες δυνατότητες άσκησης των νέων δικηγόρων είναι σημαντική καινοτομία.
Δίνετε διέξοδο στους νέους ανθρώπους.
Η
μετάθεση κι αυτή η κινητικότητα των δικηγόρων, που επιτρέπεται πλέον με το νέο
Κώδικα, είναι πάλι σημαντική.
Η
αποζημίωση σε ζημιά του εντολέα που πρέπει να δώσει ο δικηγόρος, είναι
σημαντικότατη.
Και
βέβαια το κατώτερο όριο στην αμοιβή, σύμφωνα με το επιστημονικό status quo του εργαζόμενου –πολύ σωστά το είπατε χθες- κι αυτό είναι κρίσιμο.
Είναι ένας επιστήμονας, άρα αναλόγως θα πληρωθεί κι αυτός, στη βάση της
μισθοδοσίας του. Είναι ένα τουλάχιστον ελάχιστο μέτρο προφύλαξης αυτών των νέων
ανθρώπων ή των δικηγόρων που θα πιάσουν εργασία με μία έμμισθη σχέση. Είναι
καλές καινοτομίες.
Δυστυχώς
–και θέλω να ολοκληρώσω- αντί να συζητάμε για την ουσία αυτού του νομοσχεδίου,
φάγαμε μία μέρα για το διαδικαστικό, θα το πω έτσι «Τρία πουλάκια κάθονταν στου
Κίτσου το κιβούρι». Συζητάγαμε αν υπάρχει δεδηλωμένη ή όχι εδώ στην Αίθουσα.
Δεν έχουν ευθαρσώς την άνεση όλοι να πουν ότι το ψηφίζουν ή δεν το ψηφίζουν το
νομοσχέδιο, ρίχνουμε ή δεν ρίχνουμε την Κυβέρνηση; Αστείες δικαιολογίες για
άλλη μια φορά.
Κουραστικοί,
μακρόσυρτοι, φλύαροι μονόλογοι, για να πούμε τι; Για να πούμε ότι είμαστε
θεματοφύλακες της δημοκρατίας και της δεοντολογίας. Έλεος! Έλεος σ’ αυτήν την
Αίθουσα, επιτέλους! Έλεος! Είμαστε σε κρίσιμο χρόνο!
Έχουμε
φτάσει σε κρίσιμη φάση της πολιτικής ζωής αυτήν τη στιγμή και έρχεται κάποιο
νομοσχέδιο, κάποια νομοθετική πρωτοβουλία η οποία είναι ηλιαχτίδα. Και
ερχόμαστε εμείς, που πλέον δεν στηρίζουμε την Κυβέρνηση, δεν έχουμε, τέλος πάντων, κάποιο άλλο λόγο
ειδικό να πούμε ότι στηρίζουμε αυτό το νομοσχέδιο και συμφωνούμε. Λέμε τι; Στο
αυτονόητο θα λέμε «ΝΑΙ». Αν δεν λέμε «ΝΑΙ», τότε έχουμε ιδιοτέλεια. Τότε έχουμε
άλλες σκοπιμότητες και δυστυχώς όχι δεν εξυπηρετούμε εδώ τη διαδικασία, παρ’
όλο που την παρακολουθούν αρκετοί –και σας διαβεβαιώνω, μου το λένε ότι είδαμε
στη Βουλή τι έγινε και τι είπες, παρακολουθεί κόσμος- αλλά δεν εξυπηρετείται το
δύσκολο της κατάστασης.
Είμαστε
σε μία πολύ δύσκολη φάση. Εγώ νομίζω ότι τέτοιες πρωτοβουλίες δίνουν διέξοδο
και καλές δυνατότητες στην πολιτική συζήτηση που αναπτύσσεται το τελευταίο
διάστημα, μόνο αν όμως αυτές κυριαρχήσουν και μπουν στην άκρη οι εξαλλότητες
και οι φλυαρίες που συμβαίνουν εδώ κατά το δοκούν και σε μεγάλη διάρκεια, οι
οποίες αποπροσανατολίζουν και τη συζήτηση στο Κοινοβούλιο και τον ελληνικό λαό από
τα πραγματικά του προβλήματα.
Εμείς
θα το στηρίξουμε. Ο Εισηγητής μας ο Νίκος Τσούκαλης τοποθετήθηκε επί της αρχής
και θα τοποθετηθεί μετά στα άρθρα. Εγώ ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος βάζω το
γενικότερο προβληματισμό της Δημοκρατικής Αριστεράς, τη θετική μας στάση πάνω
στο νομοσχέδιο και έτσι πορευόμαστε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της
Δημοκρατικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ
(Χρήστος Μαρκογιαννάκης): Ευχαριστούμε
πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου