Τι θα γίνει με το σχολείο «φάντασμα» στο Μενίδι;

(Συζήτηση της με αριθμό 1336/16-4-2013 επίκαιρης ερώτησης του Βουλευτή Αττικής της Δημοκρατικής Αριστεράς  Βασίλη Οικονόμου προς τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, σχετικά με την αντιμετώπιση των προβλημάτων στο 13ο Γυμνάσιο στην Αυλίζα Αχαρνών)

Κύριε Οικονόμου, έχετε το λόγο για δύο λεπτά.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Ξαναέφερα αυτήν την ερώτηση, κύριε Υπουργέ, γιατί θέλω να επιτύχω δύο στόχους. Ο πρώτος στόχος είναι να αναδείξω μέσω αυτής της ερώτησης, την οποία την έχω κάνει γραπτή και την επαναφέρω συνέχεια εδώ και τρία χρόνια -από το 2010 ξεκινάει αυτή η «κολόνια» και έχουμε φτάσει στον Απρίλιο του 2013- τη σχιζοφρένεια και την τραγική κατάσταση που επικρατεί σε αυτό το νεοελληνικό κράτος και θα εξηγήσω τι σημαίνει αυτό. Θέλω να δείξω όλο το μεγαλείο αυτής της τραγωδίας την οποία βιώνουμε όλοι και αναρωτιόμαστε κάποιοι γιατί έχουμε φτάσει σε αυτά εδώ τα σημερινά χάλια.

Το δεύτερο στοιχείο που με ενδιέφερε και ξαναέφερα την ερώτηση είναι γιατί ποντάρω στη δικιά σας παρουσία στο Υπουργείο, επειδή έχετε μια πολύ καλή θητεία μέχρι τώρα. Ελπίζω, εύχομαι και νομίζω ότι θα είστε και το πρόσωπο το οποίο θα μπορέσει να δώσει μια λύση σ’ αυτόν τον τραγέλαφο.

Ποιος είναι ο τραγέλαφος; Κύριε Πρόεδρε, μιλάμε για το 13ο Γυμνάσιο Αυλίζας, το οποίο όμως είναι γυμνάσιο «φάντασμα», δεν υπάρχει. Έχει ιδρυθεί, έχει κατασκευαστεί το κτήριο από το 2007, έχουμε 2013 και το κτήριο μένει ένα κουφάρι μπετόν στο Μενίδι, κατεστραμμένο παντελώς πλέον. Εδόθησαν εκατομμύρια από τον ελληνικό λαό για να φτιαχτεί, ο Δήμος δεν παρέλαβε το σχολείο, οι Υπουργοί δεν ξέρουν τίποτα, ο ΟΣΚ δεν ξέρει τίποτα, κανείς δεν ξέρει τίποτα και αυτό το περίλαμπρο, το περιβόητο 13ο Γυμνάσιο Αχαρνών δεν λειτούργησε ποτέ.

Αυτή είναι η Ελλάδα σήμερα. Δεκαπέντε χιλιόμετρα έξω από την Ομόνοια και το Σύνταγμα υπάρχουν κουφάρια γυμνασίων, ψάχνουμε να βρούμε τα γυμνάσια και τα λύκεια της χώρας και εδώ που το φτιάξαμε χάσκει διαλυμένο, λεηλατημένο και ερείπιο. Αυτή είναι η Ελλάδα σήμερα.

Το έχω φέρει, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, στη Βουλή  από το 2010, ανεξάρτητα απόκυβερνήσεις….. Όλα τα κόμματα έχουν περάσει από το 2007 που φτιάχτηκε το Γυμνάσιο και παραδόθηκε -υποτίθεται- και έχουμε φτάσει στο 2013. Θα το παραλάβει κανένας; Θα βάλει μέσα το περιβόητο 13ο Γυμνάσιο; Θα αποκτήσει ζωή αυτό το Γυμνάσιο; Θα παίξουν τα παιδιά εκεί; Τίποτα. Κανένας δεν απαντάει. Όλοι είναι αναρμόδιοι.

Γι’ αυτό, λοιπόν, ξαναφέρνω το θέμα, όχι γιατί φωνάζουν οι γονείς και φωνάζει η τοπική κοινωνία και λέει: «Μα, καλά δώσατε που δώσατε τα λεφτά, τα καλά μας λεφτά του ελληνικού λαού μέσα από την φορολογία, αυτό το πράγμα να μην πιάσει τόπο;» Περιμένω, λοιπόν, ….

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Χρήστος Μαρκογιαννάκης): Τα υπόλοιπα θα τα πείτε στη δευτερολογία σας.

Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά. Το θέμα είναι ενδιαφέρον πάντως.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού): Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ.

Κύριε Βουλευτά, ευχαριστώ πολύ για την ερώτηση. Θα μου ήταν πάρα πολύ βολικό για ένα τέτοιο θέμα όπως η σχολική στέγη και η ευθύνη της διαχείρισής της να δηλώσω αναρμοδιότητα, διότι όπως ξέρετε η συγκεκριμένη αρμοδιότητα ανήκει στους δήμους. Με ενδιαφέρει, όμως, πάρα πολύ το θέμα που θέσατε γιατί εδώ δεν είναι κανένα μνημόνιο, κύριε Πρόεδρε, δεν είναι καμμία κακή κατάσταση, η οποία επέβαλε την πραγματικότητα την οποία πολύ σωστά ανέλυσε ο κ. Οικονόμου, αλλά είναι όλη η αρρυθμία η οποία υπήρξε σε σκανδαλώδη βαθμό.

Τι εννοώ με αυτό; Ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο δεν θα σταθώ σε μία προσέγγιση υπέρβασης ή μη αρμοδιοτήτων, αλλά με τις Υπηρεσίες του Υπουργείου εγώ προσωπικά προσπάθησα να δω τι συμβαίνει για να δώσουμε μία λύση.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΣΚ, το 13ο Γυμνάσιο Αυλίζας δημοπρατήθηκε το 2004. Η σύμβαση κατασκευής 2.033.000 ευρώ υπεγράφη το 2005. Η περαίωση εργασιών και εγκαταστάσεων έγινε το 2006 και μάλιστα εμπρόθεσμα. Όπως το είπατε, παραδόθηκε ένα στολίδι. Η διοικητική παράδοση για χρήση από το ΟΣΚ προς το Δήμο έγινε το 2007. Δεν αναφέρομαι σε συγκεκριμένες ημερομηνίες, αλλά μπορώ να σας καταθέσω όλα τα στοιχεία. Υπεγράφη και το σχετικό Πρωτόκολλο Παραλαβής μεταξύ του Δήμου και του ΟΣΚ. Υπήρξαν και παρατηρήσεις βελτίωσης κάποιων κακοτεχνιών.

Ο Δήμος βεβαίως το παρέλαβε και θα πρέπει να σας υπενθυμίσω ότι το Υπουργείο έδειξε το ενδιαφέρον του, όταν το 2010 απέστειλε έγγραφο προς το Δήμο Αχαρνών, το οποίο κοινοποίησε στον ΟΣΚ, ζητώντας να ενημερωθεί για την κατάσταση του κτηρίου αλλά και των ζημιών που είχαν προκληθεί μέχρι τότε.

Θα ήθελα να αναφέρω δύο πράγματα, τα οποία είναι πάρα πολύ σημαντικά. Από σημερινή επικοινωνία με τον ΟΣΚ πληροφορήθηκα ότι το κτήριο είναι παντελώς κατεστραμμένο εσωτερικά.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Το διαλύσανε.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού): Και το λέω αυτό, διότι, όπως αναφέρει ο ΟΣΚ σήμερα, έχει υποστεί ολοκληρωτική καταστροφή από βανδαλισμούς.

Γιατί όμως έγιναν όλα αυτά; Διότι απουσίασε ο ανάδοχος; Όχι. Ο ανάδοχος έκανε τη δουλειά του έτσι όπως έπρεπε να την κάνει. Διότι ο ΟΣΚ δεν το παρέδωσε στο Δήμο; Όχι. Έγιναν, διότι δεν λειτούργησε ποτέ ως σχολείο, κύριε Οικονόμου. Δεν λειτούργησε ποτέ ως σχολείο, ενώ ο Δήμος το είχε παραλάβει για να λειτουργήσει ως σχολείο. Απόδειξη δε αυτού -και θα επανέλθω στη δευτερολογία μου- είναι ότι ουδέποτε υπήρξαν εγγραφές μαθητών στο συγκεκριμένο σχολείο. Ουδέποτε μέχρι σήμερα υπήρξαν εγγραφές μαθητών. Υπάρχουν λόγοι βεβαίως και μπορούμε να συζητήσουμε γιατί δεν υπήρξε ενδιαφέρον από τις οικογένειες για την εγγραφή στο συγκεκριμένο σχολείο. Αλλά το γιατί από το 2010 μέχρι το 2013 οι Αρχές οι οποίες είχαν, αν θέλετε, στην ευθύνη τους τη διαχείριση του κτηρίου το άφησαν να καταστραφεί, αυτό είναι ένα ερώτημα το οποίο και θα ψάξουμε.

Θα επανέλθω στη δευτερολογία μου.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Χρήστος Μαρκογιαννάκης): Το λόγο έχει ο κ. Οικονόμου για τρία λεπτά.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Όσο θα προχωράει η συζήτηση, θα γίνεται πιο ενδιαφέρουσα, κύριε Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Χρήστος Μαρκογιαννάκης): Παρακαλώ, ναι. Να δούμε ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο στο τέλος όμως, κύριοι συνάδελφοι!

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Πρώτο είναι το ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο και δεύτερο το γιατί δεν εγράφησαν οι μαθητές. Να ανοίξουμε ένα άλλο πονεμένο κεφάλαιο της ελληνικής ιστορίας; Μήπως γιατί έμεναν δίπλα οι τσιγγάνοι και ποιος θα πάει τα παιδιά του εκεί; Θα ανοίξουμε μεγάλες πληγές. Να τις ανοίξουμε, εγώ δεν έχω κώλυμα.

Πάντως στην απάντησή σας, κύριε Υπουργέ, περιγράφετε και την τραγελαφικότητα και την κουτοπονηριά, θα έλεγα, της ελληνικής διοίκησης διά των Υπουργών της που πέρασαν μέχρι τώρα, οι οποίοι έχουν καταφέρει το εξής αμνημόνευτο. Θα σας αναφέρω έξι αρμοδιότητες που αφορούν το σχολείο, τη σχολική κοινότητα και τη ζωή του σχολείου και θα ήθελα να μου απαντήσετε σε ποια είστε αρμόδιος.

Πρώτη αρμοδιότητα, χρηματοδότηση σχολείων: Υπουργείο Εσωτερικών μέσω των Δήμων. Και μιλάω για την αντιμετώπιση λειτουργικών αναγκών. Δεύτερη αρμοδιότητα, φύλαξη σχολικών μονάδων. Ψάχνω να το βρω και πάλι είναι οι σχολικοί φύλακες που τους διορίζει το Υπουργείο Εσωτερικών. Ο κύριος Υπουργός εδώ δεν έχει καμμία σχέση. Τρίτον, μελέτη κατασκευής, συντήρησης, οργάνωσης. Όπως είπατε, για την ανέγερση σχολικών κτηρίων ήταν ο ΟΣΚ. Τώρα έχει πάει στις «Κτηριακές Υποδομές ΑΕ» στο Υπουργείο Ανάπτυξης. Τέταρτη αρμοδιότητα, μεταφορά μαθητών. Αρμοδιότητα έχει το Υπουργείο Εσωτερικών και Υπουργείο Ανάπτυξης. Πέμπτη αρμοδιότητα, θέρμανση σχολείων. Από το Υπουργείο Εσωτερικών μέσω των Δήμων δίνονται τα λεφτά. Δεν βλέπω να ανακατεύεται το Υπουργείο Παιδείας με τίποτα. Έκτη αρμοδιότητα, ασφάλεια των μαθητών κατά την μεταφορά: Υπουργείο Εσωτερικών και Προστασίας του Πολίτη.

Το Υπουργείο Παιδείας δεν το έχω αναφέρει μέχρι στιγμής και μιλάμε για το βασικό ουσιαστικά πυρήνα της λειτουργίας μιας σχολικής μονάδας, δηλαδή τη μεταφορά των μαθητών, τη συντήρηση της σχολικής μονάδας κ.λπ. Έχω αφήσει μόνο τον εκπαιδευτικό και τη διαδικασία της εκπαίδευσης, της διδασκαλίας. Μα, μόνο η διδασκαλία είναι η παιδεία και η εκπαίδευση; Δεν είναι η μεταφορά του μαθητή; Δεν είναι η ασφάλεια του; Δεν είναι η ασφάλεια του σχολείου; Δεν είναι η κατασκευή του σχολείου; Δεν είναι η θέρμανση του σχολείου; Δεν είναι όλα αυτά που είπαμε;

Θα σας εξηγήσω τι θέλω να πω, κύριε Υπουργέ, καταθέτοντας την ερώτηση στο Υπουργείο Παιδείας –ουσιαστικά εσείς ήσασταν αναρμόδιος- αν και βέβαια εγώ όλη αυτή την  υπόθεση για το συγκεκριμένο σχολείο την πήγα σε όλα τα Υπουργεία.

Μήπως θα πρέπει το Υπουργείο Παιδείας τελικά να μην ξεφεύγει από τις πραγματικές αρμοδιότητες, δηλαδή της ουσίας; Δηλαδή ποιες; Να ασχολείται με την εκπαιδευτική κοινότητα. Μήπως θα πρέπει να πάρει όλες αυτές τις έξι αρμοδιότητες; Μήπως κι εμένα μου ξέφυγε κάτι άλλο, έβδομο, όγδοο; Μήπως να πάρει αυτές τις έξι πάνω του και να πει: «Ό,τι έχει σχέση με τη σχολική μονάδα, το μαθητή, τον εκπαιδευτικό, την ασφάλειά του, τη συντήρηση του σχολείου, όλη αυτή τη διαδικασία, έχω εγώ την αρμοδιότητα και δεν υπεκφεύγω, δίνοντας λίγο στο δήμαρχο, λίγο στον περιφερειάρχη, λίγο στον άλλον Υπουργό  και λίγο στο διοικητή της Αστυνομίας για να κρύβομαι εγώ»; Εγώ δεν λέω ότι κρύβεστε εσείς. Εσείς ήρθατε εδώ σήμερα, αναλαμβάνετε και βάρος που δεν σας αναλογεί και συμφωνώ σε αυτό που λέτε.

 Όμως, για δείτε το λίγο στην πολιτική ηγεσία. Μήπως θα έπρεπε να δει και ο κ. Αρβανιτόπουλος μαζί με εσάς ότι τελικά σε όλα όσα αφορούν τη σχολική μονάδα, την εκπαιδευτική διαδικασία, το σχολείο, το ελληνικό σχολείο δεν μπορεί ο μόνος μη αρμόδιος να είναι το Υπουργείο Παιδείας; Έτσι σε ποιο σημείο φθάνουμε; Να έχουμε φτιάξει ένα κόσμημα, όπως είπατε και κανένας να μην «πληρώσει τη νύφη» για 2 εκατομμύρια που πήγαν στο βρόντο. Διότι αν η περιοχή εκεί δεν ήταν κατάλληλη ή αν δεν ήθελε η τοπική κοινωνία να φτιαχτεί σχολείο –είτε γιατί υπάρχουν τσιγγάνοι είτε για οποιονδήποτε άλλο λόγο- να μην το έφτιαχναν το σχολείο. Δώσαμε 2 εκατομμύρια ευρώ. Και τότε δεν ήταν δύσκολες οι εποχές, αλλά να που έγιναν.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Χρήστος Μαρκογιαννάκης): Αυτά έφεραν τα δύσκολα.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Αυτά. Και ήρθαν μετά οι δύσκολες εποχές γιατί; Διότι τα 2 εκατομμύρια τα πετάγαμε στον αέρα. Είπατε κι εσείς ο ίδιος, πολύ σωστά, ότι το σχολείο παρέμεινε κουφάρι. Ρωτάω εγώ: Δεν θα πληρώσει κανείς γι’ αυτήν την αστοχία;

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Χρήστος Μαρκογιαννάκης): Ευχαριστούμε πολύ.

Ο Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Θεόδωρος Παπαθεοδώρου έχει το λόγο για τρία λεπτά.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού): Κύριε Πρόεδρε, κύριε Βουλευτά, θα ξεκινήσω με αυτό που είπατε στο τέλος. Κατ’ αρχάς θα μιλήσω για τις αρμοδιότητες και ποιες πιστεύω ότι πρέπει να είναι οι αρμοδιότητες του Υπουργείου Παιδείας.

Από τη στιγμή που παραλαμβάνεται ένα κτήριο, το αν θα υπάρξει φύλαξη του κτηρίου ή όχι, είναι αυτονόητο. Η φύλαξη έχει να κάνει με τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, όπως και τα σχολεία έχουν να κάνουν με τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας.

Έρχομαι σε κάτι πολύ συγκεκριμένο. Μιλήσατε για συγκεκριμένες αρμοδιότητες. Ο νομοθέτης πολύ σωστά έπραξε -κατά την άποψή μου- και είπε ότι δεν είναι η κεντρική διοίκηση ή η περιφερειακή διοίκηση που χρειάζεται να διαχειρίζεται τα κονδύλια για τη διαχείριση της συντήρησης των σχολείων. Διότι αυτός που ξέρει για το πώς θα πρέπει να συντηρηθούν τα σχολεία, ποιες είναι οι ανάγκες της τοπικής κοινότητας, είναι ο δήμος. Θα πρέπει να χρηματοδοτηθεί ο δήμος, έτσι ώστε να μπορεί να ανταπεξέρχεται σ’ αυτές τις ανάγκες και να μπορεί επίσης να τις προβλέπει, να δρα σε πολλές περιπτώσεις προδραστικά. Το έχουμε δει αυτό. Βλέπουμε στη χώρα ότι την περίοδο της κρίσης πολλοί δήμοι έχουν πει ότι «του χρόνου θα χρειαστούμε αυτό το κονδύλι για να συντηρήσουμε τα σχολεία» και το κάνουν.

Εδώ έχουμε τρία λάθη και τρία ερωτηματικά. Αν η χωροθεσία του σχολείου ήταν λανθασμένη, πότε ακριβώς το καταλάβαμε; Όταν το προκηρύξαμε, όταν το παραλάβαμε ή όταν το καταστρέψαμε; Πολύ βασικό. Από τη στιγμή λοιπόν που το παραλάβαμε, δεν γνωρίζαμε ότι αν αφήσεις οτιδήποτε κι ένα σπίτι αν αφήσεις, μία ιδιοκτησία, μία ιδιωτική κυριότητα αν την αφήσεις στο έλεος οποιουδήποτε περνάει απ’ έξω, πραγματικά σε λίγα χρόνια θα καταστραφεί; Μέχρι τότε τα φαινόμενα παραβατικότητας δεν τα είχαμε δει; Όταν λέω «παραβατικότητας», εννοώ καταστροφών, βανδαλισμών, σε ένα χώρο που είναι δημόσιος χώρος. Αυτό έχει να κάνει –και δεν ντρέπομαι να το πω- και με την κουλτούρα σεβασμού του δημόσιου χώρου.

Επομένως, αν υπήρξε πρόβλημα για το 13ο Γυμνάσιο που βρίσκεται στην καρδιά του οικισμού των Ρομά -και για το λόγο αυτό ενδεχομένως πολλοί γονείς να μην το θέλησαν- ποια ήταν η παρέμβαση του Δήμου από εκεί και πέρα, έτσι ώστε να υπερβούμε το πρόβλημα; Γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε ως ένα σχολείο το οποίο θα ήταν διαπολιτισμικό; Γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε για οτιδήποτε άλλο;

Δεν θέτω τα ερωτήματα, λέω απλώς ότι εδώ υπήρξε μία ολιγωρία. Κι αν με ρωτάτε, ναι, θεωρώ ότι τα ζητήματα συντήρησης σχολικής στέγης θα πρέπει να παραμείνουν υπό την εποπτεία των τοπικών αρχών, όχι γιατί θα πρέπει να μεταβιβάσουμε κάπου την αρμοδιότητα αυτή ή να υπεκφύγουμε ορισμένων ευθυνών, αλλά πρωτίστως γιατί έχουν την καλύτερη άποψη για το τι είναι και τι δεν είναι προς όφελος της τοπικής κοινωνίας.

Ολοκληρώνω με κάτι άλλο. Επειδή λοιπόν τα πράγματα είναι έτσι, εγώ δεσμεύομαι ότι σε συνεργασία με το Δήμο, παρά τις ευθύνες που υπάρχουν, θα προσπαθήσουμε να δώσουμε λύση για το συγκεκριμένο σχολείο. Διότι, τη στιγμή που σε πολλές περιπτώσεις θέλουμε να φτιάξουμε σχολεία –υπάρχουν στην πατρίδα μας ακόμη κοντέινερ όπου κάνουν οι μαθητές μάθημα, διότι δεν έχουν αποκατασταθεί οι πυρόπληκτοι, δεν έχουν αποκατασταθεί σχολεία τα οποία συνεπεία σεισμού βρίσκονται ακόμη ακατάλληλα- δεν μπορούμε να συνεχίσουμε την πολυτέλεια να κλείνουμε τα μάτια μπροστά σε τέτοιου είδους καταστάσεις.

Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Χρήστος Μαρκογιαννάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Υφυπουργέ.