Το Υπουργείο Οικονομικών εξετάζει τις προτάσεις της ΕΑΒ αλλά δεν δίνει λύσεις

Σε απάντηση της ερώτησης (Αρ. Πρωτ. 7599/25-02-13) των Βουλευτών της Δημοκρατικής Αριστεράς, Βασίλη Οικονόμου, Νίκου Τσούκαλη και Μαρίας Γιαννακάκη, αναφορικά με την βιωσιμότητα της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας (ΕΑΒ), ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών, Χρήστος Σταϊκούρας, μας ενημέρωσε ότι στην ΕΑΒ έχει εφαρμοστεί το Ενιαίο Μισθολόγιο χωρίς να μας απαντήσει εάν πρόκειται να γίνει δεκτό το αίτημα για προσαρμογή του νέου μισθολογίου στην υψηλή εξειδίκευση των εργαζομένων που δεν αντιστοιχείται σήμερα σε κάποια συγκεκριμένη εκπαιδευτική κατάταξη. Επιπρόσθετα για τα υπόλοιπα ζητήματα που τίθενται στην ερώτηση μας απάντησε ότι οι προτάσεις της εταιρίας αξιολογούνται, εξετάζονται αρμοδίως στο πλαίσιο των τρεχουσών δημοσιονομικών συνθηκών της χώρας και των περιορισμών του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής, όσο και της θέσης της εταιρίας στο εγχώριο και διεθνές οικονομικό περιβάλλον. Τονίζει μάλιστα ότι «Οι σχετικές αποφάσεις του Ελληνικού Δημοσίου, ως μέτοχος της εν λόγω εταιρίας, καθορίζονται και σταθμίζονται από το σεβασμό στους δημοσίους πόρους, τη διασφάλιση του ευρύτερου δημοσίου συμφέροντος και το επιχειρηματικό μέλλον της εταιρίας».

Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Βουλευτής Αττικής, Βασίλης Οικονόμου, θέλοντας να δείξει καλή πίστη στις προθέσεις του Υπουργείου Οικονομικών σημειώνει απλώς τα εξής:

1. Στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία και γενικότερα στην Αμυντική Βιομηχανία της χώρας όπου μέτοχος είναι το ελληνικό δημόσιο, οι εργαζόμενοι είναι υψηλής εξειδίκευσης και οι μισθοί τους θα πρέπει να είναι τουλάχιστον ανάλογοι των πραγματικών τους δεξιοτήτων, της τεχνογνωσίας που κατέχουν και να προσεγγίζει τουλάχιστον τους μισθούς που δίνονται στο εξειδικευμένο προσωπικό αντίστοιχων ανταγωνιστριών εταιριών του εξωτερικού.

2. Η διασφάλιση του ευρύτερου δημοσίου συμφέροντος όπως και αν το προσεγγίσει ο οποιοσδήποτε συνίσταται στην διατήρηση σε πλήρη λειτουργία της Αμυντικής μας Βιομηχανίας και στην προσαρμογή τόσο της ΕΑΒ όσο και των υπόλοιπων εταιριών στις ανάγκες του διεθνούς ανταγωνισμού.

3. Οι μαζικές αποχωρήσεις προσωπικού από την ΕΑΒ όσο και από τις υπόλοιπες αμυντικές βιομηχανίες μας δημιουργεί και θα δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερο κενό στην μετάδοση της τεχνογνωσίας σε νέους τεχνίτες με την πολιτική των μη προσλήψεων τα τελευταία χρόνια. Μόνο στην ΕΑΒ έχουν αποχωρήσει περισσότεροι των 1000 εργαζομένων και απαιτείται άμεσα η πρόσληψη τουλάχιστον 300 με διαφανείς διαδικασίες, δηλαδή μέσω διαγωνισμού του ΑΣΕΠ.

4. Η ΕΑΒ είναι μια εταιρία εξωστρεφής, έχει επιτύχει σημαντικές συνεργασίες στο εξωτερικό, όπως και το σύνολο της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας και τα προβλήματα βιωσιμότητάς της και περαιτέρω ανάπτυξής της εδράζονται κυρίως στην έλλειψη ρευστότητας, στην απαίτηση του συνόλου σχεδόν των προμηθευτών για προπληρωμή των αγορών που κάνει η εταιρία, στην αναβλητικότητα της πολιτικής ηγεσίας να υιοθετήσει κρίσιμες λύσεις στα προβλήματα και στην διατήρηση επί μακρόν μιας υπόδικης διοίκησης τα προηγούμενα χρόνια η οποία και σε μεγάλο βαθμό φέρει ευθύνες για την συσσώρευση ταμειακών υποχρεώσεων. Η έλλειψη ρευστότητας επιτείνεται από την αδυναμία δανεισμού ώστε να προβεί σε αναγκαίες επενδύσεις περαιτέρω εκσυγχρονισμού με συνέπεια να μην μπορεί να συμμετάσχει σε νέα προγράμματα διεθνών συμπράξεων ικανά να ενισχύσουν την προσπάθεια οικονομικής ανάπτυξης στη χώρα μας

5. Η διατήρηση εν γένει της Αμυντικής Βιομηχανίας είναι ζήτημα Εθνικής Άμυνας, η διατήρηση της ικανότητάς της να παρακολουθεί τις τεχνολογικές εξελίξεις συμμετέχοντας ταυτόχρονα και στην διαμόρφωση αυτών των εξελίξεων είναι ζωτικής σημασίας για τη χώρα μας. Τα εργοστάσια της αμυντικής μας βιομηχανίας πρέπει να μείνουν ανοικτά, να διαθέτουν το απαραίτητο στελεχιακό δυναμικό ώστε να μην χάνεται η τεχνογνωσία και να είναι σε θέση κάθε στιγμή να ανταποκριθούν άμεσα στις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, ανεξαρτήτως λοιπών παραμέτρων δημοσιονομικής πολιτικής.

Περιμένουμε από την κυβέρνηση να ανταποκριθεί πλήρως στις ανάγκες βιωσιμότητας και ανάπτυξης της Αμυντικής Βιομηχανίας της χώρας μας (ΕΑΒ, ΕΑΣ, ΕΛΒΟ) υιοθετώντας τις προτάσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς που έχουν κατατεθεί. Κάθε άλλη υπόσχεση για το μέλλον είναι απλώς περιττή.