Ομιλία του Εισηγητού της ΔΗΜΑΡ, Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου, Βασίλη Οικονόμου, για την πρόταση σύστασης επιτροπής διεξαγωγής προκαταρτικής εξέτασης, στη Βουλή.

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,

Θα ήθελα να ξεκινήσω με την παραδοχή ότι όλοι μας εδώ μέσα στη Βουλή ενδιαφερόμαστε και θέλουμε να διασφαλίσουμε ότι οι νόμοι και οι διαδικασίες θα τηρούνται απαρέγκλιτα από όλους ανεξαρτήτως θέσης και ευθύνης. Με δεδομένο ότι η πλειοψηφία τουλάχιστον των πολιτικών δυνάμεων που εκπροσωπούνται σε αυτή την Βουλή, ομονοούν ότι η Δημοκρατία, εξυπηρετεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα συμφέροντα του ελληνικού λαού και ότι το Σύνταγμα είναι αυτό που ορίζει πρωτίστως και προστατεύει την έννοια και την ουσία αυτής της Δημοκρατίας, οφείλουμε όλοι να τηρούμε της αρχές της δημοκρατίας και να σεβόμαστε κατά απόλυτο τρόπο την διάκριση των εξουσιών.

Βασικός πυλώνας λοιπόν της Δημοκρατίας είναι η Δικαιοσύνη, η συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξάρτητη δικαιοσύνη.

Τις τελευταίες εβδομάδες με αφορμή τη «λίστα Λαγκάρντ» και με τον τρόπο που την διαχειρίστηκαν ή δεν την διαχειρίστηκαν οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες, διεξάγεται μια έντονη αντιπαράθεση με την συμβολή και της λεγόμενης τέταρτης εξουσίας, του τύπου, για το ποιοι φέρουν ευθύνες, τι είδους ευθύνες είναι αυτές και τι πρέπει να πράξει η Βουλή και η δικαιοσύνη. Στην δημόσια συζήτηση μάλιστα, πολλές φορές υπερτερούν οι πολιτικές σκοπιμότητες, οι πολιτικές επιθυμίες αν θέλετε κάποιων πολιτικών φορέων, αντί να κυριαρχούν οι στέρεες προσεγγίσεις για τα πραγματικά περιστατικά όπως αυτά αποτυπώνονται με ακρίβεια στα έγγραφα της δικαιοσύνης που παραπέμφθηκαν στη Βουλή.

Εμείς ως Δημοκρατική Αριστερά, πιστεύουμε ότι πρέπει να μείνουμε προσηλωμένοι στα πραγματικά περιστατικά, όπως αυτά έρχονται σε γνώση της Βουλής από τα αρμόδια όργανα της δικαιοσύνης. Πιστεύουμε ότι οφείλουμε όλοι να εργαστούμε για την εξυγίανση του πολιτικού συστήματος και της Δημοκρατίας μας, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει στην βάση της εξυπηρέτησης των πολιτικών σκοπιμοτήτων και μικροκομματικών συμφερόντων. Εάν παρασυρθούμε σε διαγκωνισμούς αποκόμισης πολιτικών ωφελειών από αυτή την υπόθεση και δεν αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων θα απολέσουμε κάθε έννοια νομιμοποίησης στα μάτια του ελληνικού λαού και θα προξενήσουμε ανεπανόρθωτη ζημιά στη Δημοκρατία και το πολιτικό σύστημα, έστω και αν αυτό το πολιτικό σύστημα θέλει πολλές αλλαγές αφού βρίσκεται σε αντίθεση με το λαϊκό αίσθημα. 

Γι αυτό μέλημα μας πρέπει και μπορεί να είναι η πλήρης αποκάλυψη των πραγματικών περιστατικών και της αλήθειας.

Η Ολομέλεια της Βουλής κατά το Σύνταγμα, τον Κανονισμό της και τον νόμο 3126/03 αποφασίζει επί του πορίσματος της Επιτροπής, προκειμένου να ασκήσει ή όχι την ποινική δίωξη που συνεπάγεται την σύσταση Ειδικού Δικαστηρίου. Δεν κατασκευάζουμε ενόχους ή αθώους στη Βουλή. Δεν έχουμε το δικαίωμα να γενικεύουμε, δεν έχουμε αρμοδιότητα να προδικάζουμε και να «καθοδηγούμε» την δικαιοσύνη. Επίσης δεν έχουμε την αρμοδιότητα να παραπέμπουμε για πολιτικές ευθύνες στο Ειδικό Δικαστήριο όσους διατέλεσαν ή διατελούν Υπουργοί και μέλη της Κυβέρνησης γιατί έτσι συμφέρει και εξυπηρετεί.

Το λέω αυτό προκειμένου να τοποθετηθώ και στις προτάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι οποίες δείχνουν μια πρωτοφανή αγωνία και σπουδή να εντάξουν στο κάδρο των ποινικών ευθυνών και να εκδώσουν κατηγορητήριο κατά του σημερινού προέδρου του ΠΑΣΟΚ, κ Βενιζέλου, μέσω λογικών ή λογικοφανών αλμάτων. Οι πολιτικές ευθύνες του κ Βενιζέλου και εξ αντανακλάσεως του ΠΑΣΟΚ είναι δεδομένες και σε μεγάλο βαθμό έχουν ήδη αποδοθεί από τον ελληνικό λαό. Η ύπαρξη όμως πολιτικών ευθυνών δεν συνεπάγεται και την ύπαρξη ποινικών ευθυνών σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα, ιδίως για το ζήτημα της «λίστας Λαγκάρντ», την διαπιστωμένη αλλοίωση του περιεχομένου της και τις άλλες κατηγορίες που εξετάζουμε για τον κύριο Παπακωνσταντίνου και για τις οποίες θα μιλήσω στη συνέχεια.

Οι πολιτικές ευθύνες λοιπόν είναι δεδομένες για τη «λίστα Λαγκάρντ» και για όλες τις άλλες λίστες με περιουσιακά στοιχεία Ελλήνων φορολογούμενων, τα οποία πιθανόν να μην ξέρουμε από πού προέρχονται και εάν έχουν φορολογηθεί. Η «λίστα Λαγκάρντ» είναι το δέντρο στο δάσος της φοροδιαφυγής και οφείλουμε όλοι να εργαστούμε για την αντιμετώπιση της γάγγραινας αυτής που στερεί από τον ελληνικό λαό πολύτιμους πόρους και καταλύει στην πράξη την κοινωνική δικαιοσύνη και κατ’ επέκταση την κοινωνική συνοχή.

Η διαδικασία της διαχείρισης από την άλλη του δημοσίου χρήματος, οι ενέργειες, οι πράξεις και οι παραλείψεις όσων διαχειρίστηκαν τους δημόσιους πόρους και οι ενδεχόμενες ποινικές τους ευθύνες, προφανώς και δεν εξαντλούνται στο πρόσωπο του κ Παπακωνσταντίνου. Η «λίστα Λαγκάρντ» είναι ένα μικρό μέρος. Πιθανόν να υπάρξουν και να έρθουν στο φως και άλλα αδικήματα πράξεων ή παραλείψεων προσώπων που διαχειρίστηκαν τους δημόσιους πόρους κατά τρόπο βλαπτικό για το δημόσιο συμφέρον και ίσως δούμε στο μέλλον την παραπομπή  και άλλων προσώπων που άσκησαν διαχείριση δημοσίου χρήματος. Δεν έχουμε όμως το δικαίωμα να προτρέχουμε και στο όνομα της δημιουργίας εντυπώσεων να συντηρούμε και να ενισχύουμε την πόλωση. Πόλωση που όσες φορές επικράτησε στο παρελθόν προσέδωσε πολιτικά οφέλη αλλά αυτά ήταν πρόσκαιρα καθώς εξαφανίστηκαν από τα δεινά που πάντα ακολουθούν την πόλωση. Έχουμε ευθύνη και υποχρέωση να αντιμετωπίσουμε και να θεραπεύσουμε την ουσία των προβλημάτων και να μην παρασυρθούμε στην αποπροσανατολιστική πόλωση.

Η εξυγίανση του πολιτικού συστήματος είναι μακρά και επίπονη διαδικασία. Δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί ούτε με διατάγματα ούτε με ευχές. Χρειάζεται συναίσθηση του καθήκοντος και προσήλωση στις αρχές της Δημοκρατίας για να υλοποιηθεί. Ο βαθιά δημοκρατικός ελληνικός λαός άλλωστε έχει εντοπίσει τα προβλήματα του πολιτικού συστήματος και αναδιατάσσεται, επιζητώντας αυτή ακριβώς την εξυγίανση. Όλοι εμείς ως εκπρόσωποι του ελληνικού λαού στη Βουλή των Ελλήνων, οφείλουμε να διασφαλίσουμε ότι η εξυγίανση αυτή θα γίνει με απόλυτη διαφάνεια και σύννομο τρόπο. Με σύνεση, αποφασιστικότητα και με επιμονή ώστε αυτή η διαδικασία να προχωρήσει επί της ουσίας.

Οφείλουμε να διασφαλίσουμε ότι θα επιστρέψουν τα λεφτά στον ελληνικό λαό και στο Κράτος, ότι θα δημευτούν περιουσίες, ότι δεν θα διασωθεί κανείς από όσους αποδειχτεί ότι δεν συμπεριφέρθηκε σύμφωνα με το λειτούργημα που κλήθηκε να υπηρετήσει. Αν η απόδοση των ευθυνών δεν γίνει με σύνεση, με σύνεση και αποφασιστικότητα, αλλά αντίθετα διολισθήσει στον σκοπό της αποκόμισης πολιτικών κερδών σε βάρος της αλήθειας και των πραγματικών γεγονότων, τότε η εξυγίανση θα είναι το επόμενο θύμα της πολιτικής αντιπαράθεσης και αμετροέπειας. Εάν επικρατήσει ο σκοπός της αποκόμισης πολιτικών κερδών θα έχουμε για μια ακόμη φορά μια υπερπολιτικοποίηση της ποινικής διαδικασίας και μια ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής. Και τα δύο αυτά αποτελέσματα είναι απαράδεκτα για την ίδια την εξυγίανση, είναι απαράδεκτα για την ίδια την δημοκρατία και δεν θα ωφελήσουν κανένα παρά μόνο τους εχθρούς της Δημοκρατίας που στη γραφική τους διάσταση απεικονίζονται σήμερα μέσα στην αίθουσα δυστυχώς.

Σύμφωνα λοιπόν με τα πραγματικά στοιχεία στα μέσα του 2010 το Γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών, παρέδωσε στον Έλληνα Πρέσβη στο Παρίσι, κο Κωνσταντίνο Χαλαστάνη, ψηφιακό δίσκο (CD), στο οποίο περιέχονταν 2062 ηλεκτρονικά αρχεία, με ονόματα Ελλήνων καταθετών και τις κινήσεις των λογαριασμών τους για μια χρονική περίοδο στην τράπεζα HSBC του Χονγκ – Κονγκ, σε υποκατάστημα που διατηρούσε αυτή στην Ελβετία. Το εν λόγω CD διαβιβάστηκε από τον Πρέσβη στον τότε Υπουργό Οικονομικών, κο Γεώργιο Παπακωνσταντίνου, ο οποίος αντέγραψε το CD σε μορφή stick (USB) «για λόγους ασφαλείας», όπως ο ίδιος ανέφερε σε πρόσφατη κατάθεσή του ενώπιων των μελών της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής και παρέδωσε το CD στο γραφείο του για εμπιστευτική φύλαξη. Από το χρονικό σημείο αυτό και μετά το πρωτότυπο και αυθεντικό CD «χάθηκε» και ουδείς γνωρίζει πού βρίσκεται και αν έχει καταστραφεί.

Περί τα τέλη του 2010 και αρχές του 2011, ο κος Παπακωνσταντίνου παρέδωσε προσωπικά στον τότε Προϊστάμενο του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ), κο Ιωάννη Καπελέρη, άτυπα, ένα απλό χαρτί, στο οποίο ήταν γραμμένα δέκα – έντεκα (10 – 11) ονόματα, που, υποθετικά, περιλαμβάνονταν στο ως άνω CD, ώστε να διενεργηθεί σχετική φορολογική έρευνα.

Πριν την αποχώρησή του από το Υπουργείο Οικονομικών τον Ιούνιο του 2011, ο κος Παπακωνσταντίνου, παρέδωσε πάλι άτυπα, στον τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ, κο Ιωάννη Διώτη, USB, που περιείχε – υποτίθεται – τα παραπάνω στοιχεία των Ελλήνων καταθετών στο υποκατάστημα της HSBC στη Γενεύη.

Ο τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ ενημέρωσε τον Αύγουστο του 2011 τον τότε Υπουργό Οικονομικών, κο Εύαγγελο Βενιζέλο, για την ύπαρξη του υλικού αυτού, τα συμπεράσματα της μελέτης του και την εκτίμησή του για τη νομική φύση και το περιεχόμενό του. Άφησε δε στο γραφείο του Υπουργού ατύπως USB με το ψηφιακό υλικό.

Όταν στις αρχές Οκτωβρίου 2012 κατέστη δημόσια γνωστό, μετά την αντικατάσταση του ειδικού γραμματέα του ΣΔΟΕ, ότι στο ΣΔΟΕ δεν διατηρείται το υλικό αυτό, ο κ Βενιζέλος απέστειλε στο γραφείο του πρωθυπουργού, κ Αντώνη Σαμαρά το παραπάνω CD. Το γραφείο του πρωθυπουργού χωρίς να προβεί σε έλεγχο, άμεσα διαβίβασε το USB στο ΣΔΟΕ για τις δικές του ενέργειες.

Στις 12 Οκτωβρίου 2012, ο νυν Υπουργός Οικονομικών, κος Ιωάννης Στουρνάρας, με επιστολή του προς τον Γάλλο ομόλογό του, ζήτησε την εκ νέου αποστολή του CD, που είχε και παλαιότερα παραδοθεί στο ελληνικό Υπουργείο, επί Υπουργίας του κου Παπακωνσταντίνου.

Οι Γαλλικές Αρχές ανταποκρίθηκαν θετικά στο παραπάνω αίτημα των Ελληνικών Αρχών για διοικητική συνδρομή, στο πλαίσιο της διμερούς σύμβασης μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας για την αποφυγή διπλής φορολογίας.

Στις 20 – 12- 2012 υπηρεσιακή ομάδα μετέβη στο Παρίσι και παρέλαβε το παραπάνω CD.

Στις 21-12-2012 στα γραφεία του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος παραδόθηκε «παρουσία του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος, του κ Γρηγόριου Πεπόνη, από την Αναπληρώτρια Προϊσταμένη της Διεύθυνσης Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων, κα Σμαράγδα Πιτένη, στον Ειδικό Γραμματέα του ΣΔΟΕ, κ Στυλιανό Στασινόπουλο, ψηφιακός δίσκος, όπως παραδόθηκε από την αρμόδια γαλλική αρχή στην αρμόδια ελληνική αρχή.

Στις 28 – 12 – 2012 το ΣΔΟΕ υπέβαλε στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου έγγραφο με τη διατύπωση ότι το CD που παραδόθηκε στις 20-12-2012 περιέχει τρία επιπλέον αρχεία, σε σχέση με το παραδοθέν από τον κ Παπακωνσταντίνου USB, περιέχει δηλαδή συνολικά 2062 αρχεία και όχι 2059, όπως το USB.

Στις 28-12-2012 ο Αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, κος Νικόλαος Παντελής διαβίβασε το παραπάνω έγγραφο καθώς και αντίγραφο του ψηφιακού δίσκου (CD) στον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων δια του κ Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Αυτά είναι τα πραγματικά περιστατικά που προκύπτουν από τα επίσημα έγγραφα και στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας και πάνω σε αυτά τα περιστατικά και όχι σε εικασίες, φήμες ή σε οράματα, οφείλουμε να διερευνήσουμε τις τυχόν ποινικές ευθύνες του πρώην Υπουργού Οικονομικών κ Γεώργιου Παπακωνσταντίνου ή άλλων προσώπων. Η εν γένει δηλαδή εξέταση των γεγονότων και του μέχρι σήμερα συγκεντρωθέντος υλικού εγείρει σοβαρές ενδείξεις ότι ο κος Παπακωνσταντίνου τέλεσε τις αξιόποινες πράξεις της νόθευσης εγγράφου και της παράβασης καθήκοντος.

Κατόπιν των παραπάνω και σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος και τον κατ επιταγή αυτού εκδοθένται Νόμου Περί Ευθύνης Υπουργών (3126/2003) που παρεμπιπτόντως πρέπει να εξεταστεί εκ νέου από την Βουλή και να αναθεωρηθεί όπως πιστεύουμε στη Δημοκρατική Αριστερά και σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στον Κανονισμό της Βουλής προτείνουμε, κατά το άρθρο 154 παρ. 2 του Κανονισμού της Βουλής, την άσκηση δίωξης κατά του κ Γ. Παπακωνσταντίνου για τα αδικήματα της νόθευσης εγγράφου (άρθρο 242 παρ. 2 και 3 Π.Κ.) και της παράβασης καθήκοντος (άρθρο 259 Π.Κ.), επειδή ενώ είχε την υποχρέωση ως Υπουργός Οικονομικών, να παραδώσει αυτούσια την αρχική λίστα με τα 2062 ηλεκτρονικά αρχεία στις αρμόδιες αρχές για φορολογικό έλεγχο, όπως ακριβώς την παρέλαβε, δηλαδή μέσω CD, εντούτοις παρέδωσε μία λίστα με 2059 ηλεκτρονικά αρχεία μέσω USB, δημιουργώντας έτσι την βάσιμη υπόνοια ότι προέβη σε διαγραφή τριών (3) ηλεκτρονικών αρχείων, τα οποία ανήκουν σε συγγενικά του πρόσωπα, προσπορίζοντας πιθανώς έτσι στους διαγραφέντες από τη λίστα συγγενείς του ή σε τρίτους οικονομικό όφελος, λόγω της αποφυγής φορολογικού ελέγχου, και προκαλώντας ταυτόχρονα αντίστοιχη βλάβη σε βάρος του δημοσίου, οι δε ενδείξεις ενοχής του στηρίζονται στο αναμφισβήτητο γεγονός ότι είχε τόσο τη δυνατότητα όσο και το κίνητρο να προβεί σε μια τέτοια ενέργεια, καθιστώντας έτσι τη συγκεκριμένη συμπεριφορά του ερευνητέα κατά το νόμο.

Αν η Ολομέλεια της Βουλής αποδεχτεί την προκείμενη πρόταση και αποφασίσει την διενέργεια προκαταρτικής εξέτασης (άρθρο 5 παρ. 2 Ν.3126/2003), η επιτροπή αυτή θα έχει όλες τις αρμοδιότητες του Εισαγγελέα Πρωτοδικών, όταν αυτός ενεργεί προκαταρτική εξέταση (άρθρο 3 παρ. 1 Ν. 3126). Στα καθήκοντα της υπό σύσταση επιτροπής ανήκει και η διευκρίνιση μεταξύ άλλων και του θέματος της παρέλευσης ή μη της αποσβεστικής προθεσμίας του άρθρου 86 παρ. 3, εδ. ε’ του Συντάγματος, όπως επίσης σε αυτή την επιτροπή ανήκει και η εκτίμηση εάν η συγκεκριμένη πράξη της νόθευσης εγγράφου, που φέρεται να έχει τελέσει ο ως άνω Υπουργός εντάσσεται στον κύκλο των αρμοδιοτήτων του ή εκφεύγει αυτού.

Αυτά είναι τα στοιχεία που μας προσκόμισε η Δικαιοσύνη και επί αυτών πρέπει να αποφασίσουμε. Ας αφήσουμε λοιπόν τα λογικά άλματα και τις πολιτικές επιθυμίες των κομμάτων που εκπροσωπούμε. Δύο είναι τα αδικήματα για τα οποία καλούμαστε να αποφασίσουμε. Αυτό της νόθευσης εγγράφου και αυτό της παράβασης καθήκοντος,.

Αντιλαμβανόμαστε όλοι, όπως και το σύνολο του ελληνικού λαού, ότι η επιθυμία των κομμάτων της αντιπολίτευσης είναι να στηθούν απέραντα ειδικά δικαστήρια επί δικαίων και αδίκων. Είναι άλλο όμως η πραγματική τιμωρία όσων αποδειχτούν ένοχοι και άλλο πράγμα η παραπομπή όλων όσων δεν μας αρέσουν, επ’ ευκαιρίας της συγκεκριμένης υπόθεσης της «λίστας Λαγκάρντ». Τα τελευταία χρόνια φαίνεται να διαπράχθηκαν πολλά αδικήματα τα οποία ερευνά η δικαιοσύνη. Ας αφήσουμε λοιπόν την δικαιοσύνη να κάνει την δουλειά της και ας την διευκολύνουμε αλλάζοντας το Νόμο περί ευθύνης Υπουργών, και να κάνουμε έλεγχο του Πόθεν Έσχες όσων διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα από θέσεις ευθύνης τα τελευταία χρόνια, έτσι ώστε να βρούμε ποιων η περιουσιακή κατάσταση δεν συμβαδίζει με τα εισοδήματά τους και όταν έρθει η ώρα της Βουλής, να αποφασίσουμε ανάλογα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα κριθούμε από τον αρμοδιότερο όλων, τον ελληνικό λαό για τις αποφάσεις μας, καθώς όλοι μας δίνουμε από ότι φαίνεται τις τελευταίες εξετάσεις αξιοπιστίας και πολιτικής σοβαρότητας και γι αυτό πρέπει να σταθούμε με σοβαρότητα και ευθύνη γιατί έτσι επιβάλλει το καθήκον μας και ο όρκος μας στο Σύνταγμα, στον λαό και στην πατρίδα, ειδικά τώρα που ζούμε κρίσιμες και ιστορικές στιγμές.