Δεν νοείται Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης χωρίς την μεσαία τάξη

(Συζήτηση στη Βουλή της Επίκαιρης Επερώτησης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Δημοκρατικής Αριστεράς, προς τους Υπουργούς Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, Οικονομικών, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την επανεκκίνηση της ανάπτυξης και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας).

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Το λόγο έχει ο κ. Παπαδημούλης.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, ο Κανονισμός αναφέρει ότι ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του κόμματος που κατέθεσε την επερώτηση παίρνει το λόγο αμέσως μετά τον κύριο Υπουργό.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Βεβαίως. Είχα την πληροφορία ότι είχε ζητήσει το λόγο ο κ. Παπαδημούλης. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, κανένα θέμα. Ήταν λανθασμένη δική μου πληροφόρηση.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Δεν ζήτησα το λόγο, γιατί το αναφέρει ο Κανονισμός, όχι για κανέναν άλλο λόγο.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Είναι επιλύσιμο το πρόβλημα.

Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Αριστεράς κ. Βασίλειος Οικονόμου.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Πρέπει να σχολιάσουμε εδώ τον κύριο Υπουργό γι’ αυτήν την ήρεμη ομιλία και την τοποθέτησή του σήμερα. Και δεν λέω για τον τόνο της ομιλίας, γιατί πραγματικά ο ήρεμος τόνος και μας αρέσει και μας καταπραΰνει και τον θέλουμε. Όμως, σας άκουσα, κύριε Υπουργέ, να μιλάτε εδώ σαν να μην πρόκειται για μία ομιλία στο Ελληνικό Κοινοβούλιο το 2014, δηλαδή σε μια δύσκολη περίοδο της χώρας, σε μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, όπως όλοι έχουμε παραδεχτεί. Δηλαδή μιλάτε, τοποθετείστε -και έτσι είναι όλη η περίοδος στην οποία ηγείστε του Υπουργείου Ανάπτυξης- το τελευταίο διάστημα, κάνοντας διευθέτηση ζητημάτων και θεμάτων, σαν να είναι μια κλασική περίοδος οποιασδήποτε εποχής στην Ελλάδα προ κρίσης και μετά κρίσης και επί της κρίσεως. Δηλαδή, δεν καταλαβαίνει κάποιος, όχι από τον ήρεμο τόνο όπως σας ξαναείπα, αλλά από τους συμβολισμούς, από τα μηνύματα και από την τοποθέτηση την οποία κάνατε πού η Κυβέρνηση και μάλιστα ο Υπουργός Ανάπτυξης ρίχνουν το βάρος τους, πού βλέπουν τους κινδύνους, πού βλέπουν τις ευκαιρίες, πού βλέπουν την άμεση ριζική τοποθέτηση και παρέμβαση της Κυβέρνησης.

Μιλήσατε σαν να μην συμβαίνει τίποτα ιδιαίτερο στη χώρα: «Θα κάνουμε το 4% στην καινοτομία 8%, θα κάνω μια καλύτερη απορρόφηση του ΕΣΠΑ, θα κάνω και δύο νομοσχέδια, έφερα και το νομοσχέδιο περί αναπτύξεως και ανταγωνισμού το 2013, είχαμε φέρει και το 2011, θα κάνω και δύο-τρεις διευθετήσεις, κάθε δύο-τρία χρόνια θα φέρνουμε και ένα τέτοιο σχέδιο». Όμως, δεν απαντήσατε στο ουσιώδες που σας έθεσε η Δημοκρατική Αριστερά, όχι γιατί –πιστεύω- αδιαφορείτε για την παράταξη η οποία σας επερωτά, αλλά γιατί –νομίζω- δεν υπάρχει ένα ουσιαστικό σχέδιο από την πλευρά σας.

Ποιο είναι αυτό; Το σχέδιο για την εθνική ανασυγκρότηση, το οποίο εμείς σας καλούμε όχι μόνο εσείς να αποφασίσετε τι θέλετε ή εμείς να αποφασίσουμε, αλλά όλοι μαζί να αποφασίσουμε, να συναποφασίσουμε. Πρέπει  να γίνει, δηλαδή, μία διάσκεψη των πολιτικών δυνάμεων του τόπου, που να καταλήξει ποιες είναι οι προτεραιότητες έναντι αυτής της νέας διαπραγμάτευσης, που εμείς ζητάμε να είναι πολιτική διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας για την Ελλάδα του 2020 και την Ελλάδα του 2030 . Δεν ζητάμε, δηλαδή, να μας πείτε μόνο  εσείς ποια είναι η ιδέα σας. Να την ακούσουμε, αλλά να ακούσετε και τη δική μας. Να ακούσουμε και από το ΠΑΣΟΚ, να ακούσουμε και από το ΣΥΡΙΖΑ και από τους Ανεξάρτητους. Να ακούσουμε απ’ όλες τις πτέρυγες τι προτείνουν, τι προκρίνουν και τι θέλουν να επιτύχουμε και να δούμε εάν είναι ρεαλιστικό ή είναι αυτό που είπατε πολύ γλαφυρά «το χέρι στην πρίζα». Να τα δούμε αυτά, διότι μπορεί ήδη να έχουμε βάλει το χέρι στην πρίζα, αλλά να ήταν χαμηλής τάσεως και τη γλιτώσαμε μέχρι στιγμής.

Εμείς –σας το λέω, γιατί ίσως να μην το παρακολουθήσατε λόγω του φόρτου εργασίας σας- την περασμένη εβδομάδα ήμασταν πάλι εδώ. Η Δημοκρατική Αριστερά, εγώ ο ομιλών, οι Βουλευτές ήμασταν εδώ. Τι είχαμε εδώ; Είχαμε τον κ. Βαρβιτσιώτη. Είχαμε κάνει επερώτηση - ήταν η κ. Βούλτεψη, κύριε Βορίδη, στη θέση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου- και ζητήσαμε το σχέδιο αυτού του Υπουργείου, το οποίο κακώς, κατά την άποψή μας, είναι χαμηλά στη διάταξη της σημασίας κάποιων εγκεφάλων σε αυτή τη χώρα, γιατί για εμάς πρέπει να είναι πολύ υψηλά. Δηλαδή, η ιδιαιτερότητα της ελληνικής υπόθεσης, της ελληνικής περίπτωσης, δεν είναι η νησιωτικότητα; Άρα, λοιπόν, ένα σχέδιο ανάπτυξης, ένα σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας δεν πρέπει να προϋποθέτει και τη νησιωτικότητα ως μία ειδική παράμετρό του; Γι’ αυτό, λοιπόν, εμείς ήρθαμε την περασμένη εβδομάδα εδώ, κάναμε την επίκαιρη επερώτησή μας, για να δούμε εάν η Κυβέρνηση και ο αρμόδιος Υπουργός έχουν ένα τέτοιο σχέδιο μέσα στο γενικότερο αναπτυξιακό σχέδιο της χώρας, για να δούμε πώς εντάσσουν τη νησιωτικότητα στο αναπτυξιακό σχέδιο της χώρας. Δεν πήραμε πειστικές απαντήσεις.

Αμέσως ερχόμαστε στο γενικότερο, σε εσάς δηλαδή, στο Υπουργείο Ανάπτυξης, που είναι ο γενικός κατευθυντήριος μοχλός αυτής της Κυβέρνησης. Για παράδειγμα, μιλάμε για τουρισμό. Ξέρετε, υπάρχουν κάποιες χρυσές λέξεις εδώ, τις οποίες τις αναφέρουμε και τις ξαναναφέρουμε, όπως ανάπτυξη του τουρισμού. Μπήκε η κρουαζιέρα μέσα σ' αυτό το αναπτυξιακό παιχνίδι. Όμως, να ρωτήσω το εξής -επειδή βλέπω εδώ και το συνάδελφο από την Περιφέρεια Αττικής και το είχα αναφέρει και στην προηγούμενη επίκαιρη επερώτηση. Όταν μιλάς για κρουαζιέρα, όταν μιλάς για τουριστική ανάπτυξη και για αύξηση της επισκεψιμότητας, τα λιμάνια του Λαυρίου και της Ραφήνας σε σχέση με το Διεθνές Αεροδρόμιο των Αθηνών, το «Ελευθέριος Βενιζέλος», θα τα βάλεις στο σχεδιασμό σου; Και εάν τα βάλεις στο σχεδιασμό σου, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να έχεις οδικούς άξονες, προσβασιμότητα και να μη μείνεις μόνο με έναν Πειραιά; Πρέπει να έχεις ένα σχέδιο. Σας το λέω επ’ αφορμή μιας ειδικής περίπτωσης, η οποία είναι πολύ συγκεκριμένη. Θέλετε να αναπτύξετε την κρουαζιέρα. Όμως, κρουαζιέρα χωρίς Λαύριο και χωρίς Ραφήνα, μόνο με τον Πειραιά σαν πύλη εισόδου δεν μπορείς να την αναπτύξεις. Κάνεις ένα σχεδιασμό, τον ακούσαμε. Θα μου πείτε ο καθείς κοιτάει για την Περιφέρειά του. Αλλά σας βάζω ένα στοιχείο σημαντικού αναπτυξιακού εργαλείου.

Η χώρα, λοιπόν, βρίσκεται στον έκτο χρόνο ύφεσης. Πρέπει να δούμε ποιες είναι οι παθογένειες αυτής της υπόθεσης. Πρέπει να παραδεχθούμε, κύριε Υπουργέ, ότι το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής είχε την προβληματική του. Πρέπει να το παραδεχθούμε. Από το Μάιο του 2010 μέχρι τώρα, εκ των πραγμάτων δεν απέδωσε αυτό που έλεγαν οι εμπνευστές. Και δεν μιλάω για τους Έλληνες, γιατί οι Έλληνες απλά το υλοποίησαν. Η πολιτική τάξη τότε το πήρε και το υλοποίησε. Οι εμπνευστές του δεν επέτυχαν το στόχο τους και είναι φανερό αυτό, γιατί σήμερα τρέχουμε πίσω απ’ αυτούς τους στόχους. Εάν κάποιος ισχυριστεί ότι πετύχαμε αυτούς τους στόχους μόνο  σε σχέση με το πρωτογενές και μόνο ως προς κάποια μεγέθη οικονομικά, τα οποία με τρόπο βίαιο καθόρισαν μία νέα τάξη στην οικονομική κατάσταση της χώρας, πραγματικά αυτό δεν νομίζω ότι είναι και επιτυχία του προγράμματος. Δεν μπόρεσε να τους επιτύχει.

Και η τρόικα, η οποία -υποτίθεται- έχει εδώ τους σταθερούς εκπροσώπους της, πάλι δεν πέτυχε να εξισορροπήσει τις ελληνικές ιδιαιτερότητες. Αλήθεια, οι Γερμανοί εκπρόσωποι εδώ, που είναι σταθεροί –δεν μιλάω μόνο για την τρόικα, μιλάω για τους εκπροσώπους και τους παρατηρητές, που άλλοι τους λένε «γκαουλάιντερ», αλλά εγώ τους αναφέρω ως παρατηρητές αυτής της προσαρμογής- γιατί δεν μπορούν να επιτύχουν αυτούς τους στόχους, τους οποίους παίρνουμε συνέχεια και απλά μένουμε μόνο σε έναν; Γιατί όλα τα υπόλοιπα στοιχεία είναι στοιχεία διαπραγμάτευσης ως μη επιτυχίες.

Άρα, το μνημόνιο Ι και ΙΙ έχουν προβλήματα, και στην έμπνευσή τους και στην εφαρμογή τους.

Ας πάμε λοιπόν τώρα στο επόμενο βήμα, γιατί δεν φταίει μόνο αυτό. Το δεύτερο βήμα , αφορά το ποιες είναι οι παθογένειες αυτή τη στιγμή του αναπτυξιακού μοντέλου που έχουμε και θα σας πούμε ενδεικτικά πέντε. Πρώτον, το φορολογικό χάος. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Πριν από λίγους μήνες, με την κατάργηση της υποχρέωσης τήρησης βιβλίων από γιατρούς, ψυχολόγους και άλλες κατηγορίες, υποχρεώθηκαν αυτές οι κατηγορίες επαγγελματιών να θεωρούν στην εφορία τα μπλοκάκια αποδείξεων. Αυτή την υποχρέωση μετά από τρεις μήνες την καταργήσατε. Αυτό είναι απλώς ένα παράδειγμα για να εξηγήσω το φορολογικό χάος. Είπατε σε επαγγελματικές τάξεις «Καταργήστε  τα βιβλία» και μετά από τρεις μήνες τους λέτε «Αφήστε τα βιβλία, πάμε σε «μπλοκάκια» πάλι». Χάος!

Ποια να είναι η εμπιστοσύνη λοιπόν του επαγγελματία, της μικρής ή της μεγάλης επιχείρησης, του επενδυτή σε αυτό το χάος που εσείς διαχειρίζεστε; Και έρχεστε εδώ πέρα και λέτε ήσυχα κι ωραία ότι θα τα αλλάξετε, «θα κάνουμε κι άλλες παρεμβάσεις». Μα, είναι χάος! Μόνο αυτόν τον ενάμιση χρόνο της θητείας της Κυβέρνησης έχετε φέρει δεκάδες φορολογικές νομοθετικές ρυθμίσεις επί των φορολογικών αλλαγών. Δεν μιλάω για εγκυκλίους, προεδρικά διατάγματα κ.λπ. Άρα, αυτή είναι μια πρώτη παθογένεια.

Δεύτερη παθογένεια είναι η απουσία σχεδίου που σας είπα προηγουμένως. Φέρνετε ρυθμιστικό σχέδιο, πάλι για τον τουρισμό. Ο τουρισμός από κλισέ θα καταντήσει το ανέκδοτο της υπόθεσης. Μιλάτε για ανάπτυξη του τουρισμού. Στο Ρυθμιστικό που φέρνετε, στο Ρυθμιστικό Αθηνών, όπως το λέτε, τις χρήσεις γης τις έχετε καθορίσει, σε σχέση με την τουριστική ανάπτυξη; Όχι. Αλλού λαλούν κι αλλού πηγαίνουμε! Δύο Υπουργεία και δεν έχετε συγχρονισμό απλό! Ποιος θα σας πάρει σοβαρά; Κι όλα αυτά που αναφέρω είναι ενδεικτικά παραδείγματα, γιατί με πιέζει κι ο χρόνος.

Το τρίτο αφορά την παραγωγική ανασυγκρότηση. Μπορούμε να πούμε πάρα πολλά για την παραγωγική ανασυγκρότηση, για την ονομασία προέλευσης, την επωνυμία προϊόντος, για τον πρωτογενή τομέα, τη μεσογειακή διατροφή κ.λπ. Δεν σας άκουσα να μιλήσετε γι’ αυτά και να βγάλετε έναν συμβολισμό λέγοντας «Κοίταξε να δεις, έχουμε ένα σχέδιο, θα παίξουμε εμείς ένα brand name, θα κάνουμε τη διαφορά και το κάτι επιπλέον», για να μη μείνουμε μόνο στη φέτα. Ένας συνάδελφος εδώ διακινεί την υπόθεση της φέτας. Κάποιοι τον ειρωνεύονται. Προσπαθεί ο άνθρωπος να πει ότι κάτι πρέπει να πουλήσουμε στο ράφι της Γερμανίας. Εδώ κάποιοι περισπούδαστοι άρχισαν αμέσως τις ειρωνείες.

Ρευστότητα: Δεν την έχετε εξασφαλίσει. Το είπατε: Όσον αφορά τις τράπεζες πρέπει να υπάρχει εξασφάλιση, να έχουμε πολιτική σταθερότητα. Έχουμε πολιτική σταθερότητα, δεν είμαστε στο 2012. Το αν θα αλλάξει μια κυβέρνηση ή δεν θα αλλάξει είναι μέσα στο δημοκρατικό παίγνιον. Εκτός αν θεωρείτε ότι η Κυβέρνηση πρέπει να είναι πάντα σταθερή. Εμείς δεν θεωρούμε ότι πρέπει να είναι πάντα μόνιμη. Το αν εσείς πρέπει να είστε πάντα Υπουργός είναι φιλοδοξία σας, πολύ θα σας αρέσει πιθανόν για να το θέλετε, αλλά μπορεί να είναι κι ο κ. Παπαδημούλης αύριο στη θέση σας. Όμως πολιτική σταθερότητα  θα υπάρχει. Γιατί λοιπόν δεν βλέπουμε τα αντίστοιχα;

Για τον αναπτυξιακό νόμο είπα. Προσέξτε, το 2011 αναπτυξιακός νόμος, το 2013 αναπτυξιακός νόμος. Είπατε ότι θα φέρετε και καινούριο το 2014;

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ (Υπουργός Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας): Όχι.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Όχι, εντάξει.

Όσον αφορά το πρωτογενές πλεόνασμα ως στόχο -σας το είπα και προηγουμένως- πρέπει να καταλάβουμε τι θέλετε να το κάνετε. Κάτι ακούω ότι θα δώσετε στους αξιωματικούς, στους δικαστές και τελοσπάντων όπου πιστεύετε ότι πρέπει να υπάρξει μια πολύ καλή ανταπόκριση αυτού του κοινού. Ας αφήσουμε πάλι αυτές τις φαιδρότητες. Γι’ αυτό γελάει ο κόσμος που μας ακούει και καταλαβαίνει ότι  δεν έχουμε συναίσθηση των πραγμάτων. Γιατί ξέρετε τι λέει; Τη μια στιγμή του λέμε «Είμαστε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, μην κουνιέσαι» κι αυτός πάει τρομοκρατημένος να μην κουνηθεί γιατί σου λέει «Κάτι σοβαρό παίζει» και σας ξαναβλέπει να μιλάτε με όρους πελατοκρατίας, κομματοκρατίας του 2008, του 2007, του 2006 κ.λπ..

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)

Κύριε Πρόεδρε, σε λίγο τελειώνω.

Άρα, δεν θα σας πάρει σοβαρά  ο κόσμος και δεν θα μας πάρει κι εμάς σοβαρά και θα την πληρώνουμε κι εμείς τη νύφη εξαιτίας σας και δεν αξίζει τον κόπο.

Τι προτείνουμε εμείς; Προτείνουμε αυτό το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, όπως σας είπα προηγουμένως, με μία διάσκεψη των πολιτικών δυνάμεων να κάτσουμε να το  συμφωνήσουμε για να μην λένε κάποιοι το κοντό τους και το μακρύ τους, λαϊκίζοντας, αλλά να πάρουν όλοι σοβαρές αποφάσεις.

 Ποιες είναι οι δικές μας προτάσεις; Θα τις αναφέρω επιγραμματικά μόνο γιατί δεν έχω χρόνο.

Προτείνουμε ένα σταθερό φορολογικό σύστημα, δεκαετίας. Δεν θα μπορεί να νομοθετήσει τίποτα κανείς Υπουργός Οικονομικών. Να κάτσουμε να το συμφωνήσουμε.

Δεύτερον, εμείς προτείνουμε φοροαπαλλαγές για νέες επιχειρήσεις –θα αναφερθώ επιγραμματικά-, φοροαπαλλαγές για πραγματοποίηση ενεργειών μεταξύ μικρών επιχειρήσεων, ώστε να μπορούν να δημιουργηθούν συμπράξεις των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, καθώς και μείωση συνολικά της έμμεσης φορολογίας, του ΦΠΑ και μάλιστα για τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης.

Επίσης, ένα άλλο θέμα είναι οι πυλώνες πλουτοπαραγωγικής ανασυγκρότησης. Πάντα ρωτάτε πού θα ρίξουμε το βάρος και τι θα κάνουμε. Μία επιγραμματική πρόταση είναι η εξής. Για τον πρωτογενή τομέα, την αγροτική οικονομία τα είπαμε. Ονομασία προέλευσης: Όχι γενικά παίρνουμε ένα φτυάρι και μια τσάπα και αρχίζουμε να οργώνουμε τα χωράφια μας. Να γίνεται συγκεκριμένα, με ονομασία προέλευσης. Έχουμε προϊόντα τα οποία μπορούμε να διαφημίσουμε, μπορούμε να κάνουμε μία πολύ σοβαρή καμπάνια και έτσι να τα συνδέσουμε και με το τουριστικό προϊόν.

Πρέπει να υπάρξει αξιοποίηση των λιμανιών, των οδικών αξόνων, των τρένων, των μέσων σταθερής τροχιάς, για να μπορεί να λειτουργεί το επίπεδο της διακίνησης στην οποία πάμε να πρωταγωνιστήσουμε ως πύλη εισόδου.

Τρίτον, πρέπει να υπάρξει προσανατολισμός στις νέες τεχνολογίες και στην καινοτομία. Είπατε ότι αυξήσατε το 4% και το κάνατε 8%, δηλαδή τίποτα. Δεν βγαίνει δηλαδή ένα μήνυμα ότι εγώ θα «παίξω» πάνω σε αυτό, σε συνδυασμό με την παιδεία, το οποίο για εμάς πρέπει να είναι βασικό εργαλείο, η σύνδεση δηλαδή της παιδείας με την πραγματική οικονομία.

Σχετικά με την ανασυγκρότηση της υπαίθρου και την αξιοποίηση της δημόσιας γης, που είναι πολύ βασικό για εμάς, θα ήθελα να σημειώσω τα εξής: Χρειαζόμαστε υποδομές. Υπάρχει δημόσια γη ανεκμετάλλευτη. Υπάρχει δημόσια γη με την οποία δεν ασχολούμαστε. Πρέπει να ζωντανέψουμε την ύπαιθρο.

Όσον αφορά την επένδυση στον τουρισμό και στον πολιτισμό –σας το ανέφερα- είναι ένα στοιχείο πολύ συγκεκριμένο. Για τον κατασκευαστικό κλάδο δεν ακούσαμε κάτι. Η οικονομία μέχρι το 2008-2009 είχε στηριχθεί πάνω στον κατασκευαστικό κλάδο, όμως κατέρρευσε. Τι κάνουμε τώρα; Είδαμε μια δική σας εκδοχή για πέντε μεγάλα έργα. Αυτό είναι απάντηση;

Τι κάνουμε με την μικρομεσαία επιχείρηση, τον πολιτικό μηχανικό, τον τοπογράφο; Τι κάνουμε με τον κατασκευαστικό τομέα; Τον ξεκαθαρίζουμε; Δεν θα είναι μέσα στην παραγωγική ανασυγκρότηση και στην πρότασή μας σε αυτή τη χώρα; Εκεί περίμενα να ακούσω κάτι από εσάς -όχι μόνο εγώ, αλλά και χιλιάδες επαγγελματίες και χιλιάδες επιστήμονες- γιατί όλοι κλαίμε για αυτούς που θα φύγουν στο εξωτερικό, αλλά δεν απαντάμε τουλάχιστον σε αυτούς που έχουν τον ηρωισμό να μείνουν στο εσωτερικό.

Βιομηχανία. Κύριε Υπουργέ, έχουμε έναν από τους μεγαλύτερους στόλους στον κόσμο. Όμως, καταρρέει η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη. Έλεος! Δεν σας είπα να φτιάξουμε βιομηχανία για να παράγουμε αυτοκίνητα. Δεν σας είπα να φτιάξουμε βαριά βιομηχανία, αλλά έχουμε τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, την Ελευσίνα και τον Σκαραμαγκά. Υπάρχουν μεγαλύτερα εργαλεία;

Κύριε Υπουργέ, κάντε τη νύξη στον κ. Αλμούνια. Εντάξει, αυτός έχει τα δικά του συμφέροντα μέσα στο πλαίσιο το συνολικό και θέλει να παίξει με τους Ισπανούς. Ξέρουμε με ποιους θέλει να παίξει. Κάντε τη νύξη, για να δούμε ότι βγαίνετε μπροστά εσείς και η Κυβέρνηση. Πού σημαίνει τι; Στήριξε αυτή τη βιομηχανική παραγωγή με τεχνογνωσία τεραστίων διαστάσεων. Εδώ, έχετε συμβόλαια ανεκμετάλλευτα. Παίξε, λοιπόν, με τα πλεονεκτήματα που έχεις, δηλαδή ΕΑΒ, Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη και με την αμυντική βιομηχανία. Έχεις τέτοια μεγάλα κονδύλια στην αμυντική σου θωράκιση. Ενίσχυσε, λοιπόν, την εθνική αμυντική βιομηχανία σου αφού τις έχεις τις επιχειρήσεις εδώ. Λέω ένα παράδειγμα για τη βιομηχανία.

Κλείνω με την ενέργεια. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, κύριε Υπουργέ - δεν ακούσαμε τίποτα γι’ αυτό- δεν μπορεί να είναι μόνο «βάλε κι ένα φωτοβολταϊκό στην αυλή σου». Το είδαμε αυτό το έργο το 2009- 2014. Και τώρα επειδή από τα φωτοβολταϊκά πήγαμε στις καμινάδες και το γυρίζουμε το έργο, έχουν μείνει άνθρωποι «στον αέρα» και δεν ξέρουν τι να κάνουν. Τέλος πάντων, πείτε ποια είναι η εκδοχή σας. Θα χρησιμοποιήσουμε τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας; Θα είναι αναπτυξιακό εργαλείο;

Πάντως ό,τι αποφασίσετε και ό,τι αποφασίσουμε, αν κάνουμε μία τέτοια διάσκεψη όπου θα πάρουμε συνολικές εθνικές αποφάσεις, θέλει μία άλλου είδους Κυβέρνηση. Θέλει μία εθνική κυβέρνηση ενότητας, αλλά τέλος πάντων, δεν μπορεί να το κάνει αυτό μία Κυβέρνηση η οποία έχει μόνο επιμερισμό στην οπτική της. Μπορούμε όμως να το συζητήσουμε αυτό σε μια άλλη συζήτηση.

Πρέπει να στηριχθεί αυτή η προσπάθεια πάνω στη μεσαία τάξη και στη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα. Αν δεν δούμε αυτούς τους δύο άξονες, τη μεσαία τάξη και τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, όλα τα άλλα είναι λόγια του αέρα. 

Ευχαριστώ πολύ.

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Δημοκρατικής Αριστεράς)