Ομιλία του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Δημοκρατικής Αριστεράς, Βουλευτή Αττικής, Βασίλη Οικονόμου, στην συζήτηση για τον προϋπολογισμό 2013 (10-11-2012)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Αριστεράς, κ. Βασίλειος Οικονόμου.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Κυρία Πρόεδρε, πρέπει να σας πω ότι είναι ο δέκατος Προϋπολογισμός για τον οποίο ανεβαίνω στο Βήμα του Κοινοβουλίου. Μέσα από αυτή την πορεία λοιπόν της κοινοβουλευτικής μου θητείας πρέπει να πω ότι παρακολούθησα ουσιαστικά αυτήν την τελευταία δεκαετία. Γιατί όπως καταλαβαίνετε όλοι, ο Προϋπολογισμός αποτυπώνει την πραγματική και ουσιαστική πορεία ενός κράτους στο έτος του αλλά όταν έχεις συσσωρευμένη τέτοια εμπειρία, βλέπεις τη διαχρονική πορεία ενός τόπου.

Και εγώ θα σας πω τη δική μου εμπειρία όπως την έχω ζήσει σε αυτά τα δέκα τελευταία χρόνια. Πέρασαν λοιπόν προϋπολογισμοί προσδοκιών, προϋπολογισμοί ελπίδας, προϋπολογισμοί επιτυχιών, προϋπολογισμοί διαψεύσεων και προϋπολογισμοί συντριβής. Εδώ σε αυτήν την Αίθουσα πανηγυρίζαμε την είσοδο της χώρας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση, πανηγυρίζαμε τη μεγάλη επιτυχία του ευρώ, σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα με τους Προϋπολογισμούς που ψηφίζαμε είχαμε τη μεγάλη προσδοκία, για τη μεγάλη επιτυχία που λεγόταν Ολυμπιακοί Αγώνες. Έχουμε μπροστά μας έναν μεγάλο νικητή αυτών των Αγώνων και του έθνους μας και της πατρίδας μας, τον Πύρρο Δήμα. Και σ’ αυτήν όμως την Αίθουσα ψηφίσαμε τους προϋπολογισμούς των μνημονίων, προϋπολογισμούς που οδήγησαν στην κοινωνική συντριβή και στο ψαλίδισμα των ονείρων των νέων ανθρώπων.

Αυτή η δεκαετία λοιπόν ήταν μια κρίσιμη δεκαετία για την πατρίδα μας. Και όσοι είχαν την τύχη να τη ζήσουν μέσα από αυτόν εδώ τον ιερό χώρο, από τα κοινοβουλευτικά έδρανα μπορούν να δουν πώς προχώρησε τελικά και πού προχώρησε αυτή η χώρα και τελικά αν διαψεύστηκαν ή επιβεβαιώθηκαν οι προσδοκίες.

Έχω την τιμή να είμαι και εκπρόσωπος και να μιλώ εκ μέρους της Δημοκρατικής Αριστεράς, ένα νέο κόμμα. Έχουν περάσει μόλις δύο χρόνια από την ίδρυσή του. Είναι ένα κόμμα στο οποίο συναντήθηκαν δυνάμεις από την Ανανεωτική Αριστερά, από το Δημοκρατικό Σοσιαλισμό, από την Πολιτική Οικολογία, από την Κοινωνική Μεταρρύθμιση, δυνάμεις οι οποίες φέρνουν την ελπίδα και έχουν την ελπίδα να συμβάλουν στην ανόρθωση αυτού του τόπου.

Ο καθείς εδώ θα δώσει λογαριασμό, είτε είναι κόμμα, είτε είναι πολιτικός, είτε είναι Βουλευτής. Και του καθενός  το αποτύπωμα δεν θα καταγραφεί μόνο στα Πρακτικά της Βουλής. Αν είναι σπουδαίο και έχει κάποια αξία μεγαλύτερη, θα αποτυπωθεί και στην ιστορία.

Το 2010 η Δημοκρατική Αριστερά με τις δυνάμεις της -εγώ προσωπικά ψήφισα παρών- οι Βουλευτές της είχαν ψηφίσει όχι. Το 2012 ξαναψηφίσαμε παρών και πρέπει να το αιτιολογήσουμε και να πούμε ότι σε αυτά τα δυόμισι χρόνια καταγράφεται μια πορεία που αποτυπώνει και το πώς τίθενται τα διλήμματα σε αυτή την Αίθουσα και στο λαό τον ίδιο.

Το 2010 λοιπόν ρωτήθηκε η Βουλή και ο ελληνικός λαός «Μπαίνουμε στο μνημόνιο ή δεν μπαίνουμε στο μνημόνιο;». Εγώ με την προσωπική μου στάση, η ταπεινότητά μου, είχα πει «όχι, παίρνουμε λάθος δρόμο». Σήμερα έρχεται το τότε επιτελείο, συνεργάτες του τότε Πρωθυπουργού και λένε ότι ήταν ο χειρότερος δρόμος που μπορούσαμε να επιλέξουμε. Το λένε οι χρυσά αμειβόμενοι τότε συνεργάτες του. Τα ξέρετε τα ονόματα.

Υπήρχαν άλλες εναλλακτικές το Μάιο του 2010; Έρχονται σήμερα οι τότε συνεργάτες του –εγώ δεν θα πιάσω τους αντιμαχόμενους αυτής της θεωρίας- και λένε ότι ναι, υπήρχαν και άλλοι δρόμοι, τουλάχιστον άλλοι δύο, τρεις δρόμοι και ακολουθήθηκε ο χειρότερος δρόμος.

Σήμερα, αγαπητοί συνάδελφοι, το ερώτημα ποιο είναι; Αν θα μπούμε ή όχι στο Μνημόνιο; Όχι, δυστυχώς είμαστε στο μνημόνιο. Αυτή η πολιτική ασκείται εδώ και δυόμισι χρόνια. Σήμερα το ερώτημα κατά τη δική μου άποψη και κατά την άποψη της Δημοκρατικής Αριστεράς είναι το πώς συνεχίζεται η χρηματοδότηση της χώρας και με ποιους όρους. Αυτό είναι το σημερινό ερώτημα. Το ερώτημα δεν είναι αν θα μπούμε ή δεν θα μπούμε στο μνημόνιο. Έτσι και αλλιώς λύθηκε, όπως λύθηκε.

Αυτό λοιπόν το ερώτημα είναι η βάση για να δούμε πώς το απαντάμε. Σήμερα σε αυτήν την Αίθουσα και στη δημόσια συζήτηση κατατίθενται δύο προτάσεις. Η μία πρόταση λέει ότι λύνουμε αυτόν τον γρίφο μέσα από το ευρώ. Η άλλη πρόταση λέει ότι το λύνουμε μέσα από τη δραχμή, μέσα από το εθνικό νόμισμα. Δύο τελείως διαφορετικές φιλοσοφίες, δύο τελείως διαφορετικοί δρόμοι. Ο καθείς αποφασίζει, επιλέγει και παίρνει, είτε είναι Βουλευτής, είτε είναι πολίτης. Ο καθείς αποφασίζει.

(Θόρυβος στην Αίθουσα από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ)

Πυροδοτώ τα ανήσυχα πνεύματά σας, αλλά δεν πειράζει. Γι’ αυτό γίνεται η συζήτηση, για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο διά του διαλόγου.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Ο χρόνος τρέχει όμως.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Το 2013 είναι το τρίτο σημείο που πρέπει να δούμε. Είναι η χρονιά που έρχεται. Το 2013, αγαπητοί κύριοι της Κυβερνήσεως και αγαπητοί συνάδελφοι, έχουμε το στοίχημα αν η κοινωνία, η οικονομία, η ελληνική πολιτεία θα σταθεί όρθια στα πόδια της. Σε αυτό το στοίχημα πρέπει να απαντήσουμε, αν το 2013 σταματήσει η πτώση, σταθεροποιηθεί το σκάφος και αρχίσει την ανάκαμψη, δηλαδή αν το 2013 θα συζητάμε για μια εθνικά κυρίαρχη, αυτοδύναμη οικονομία και χώρα, η οποία θα μπορέσει να αντιμετωπίσει το στοιχειώδες. Ποιο; Να πληρώνει το μισθό, τη σύνταξη, τα λειτουργικά έξοδα του κράτους, δηλαδή αυτό που λέμε και στην καθομιλουμένη, να έχουμε ισοσκελισμένο προϋπολογισμό, ισοσκελισμένα έσοδα-έξοδα, δηλαδή να είμαστε εθνικά κυρίαρχοι για να μπορούμε να δούμε στα μάτια το δανειστή μας και τον έτερο παράγοντα με αξιοπρέπεια, με εθνική κυριαρχία η οποία να μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε τον αντίλογό μας. Αν δεν έχω αυτή τη δυνατότητα, να μπορώ να πληρώνω τα στοιχειώδη και τα καθημερινά, οι μαγκιές είναι ψεύτικες και όσοι έρχονται σε αυτήν την Αίθουσα ή έξω από αυτήν την Αίθουσα και παριστάνουν τους πολύ γενναίους και πολύ σπουδαίους, πρέπει να λύσουν πρώτα αυτόν τον γρίφο, να εξηγήσουν πώς θα είσαι ισότιμος με κάποιον όταν δεν έχεις καλύψει ούτε τα νώτα σου σαν κράτος, και μετά να συζητήσεις.

Τι λέει η Δημοκρατική Αριστερά λοιπόν γι’ αυτό το θέμα, για το 2013; Φτάνει μόνο η συζήτηση περί αριθμών; Η αριθμολαγνεία είναι το προαπαιτούμενο για να απαντήσουμε στο μεγάλο πρόβλημα της χώρας; Εμείς ξέρετε τι λέμε, κύριε  Υπουργέ; Εμείς λέμε ότι το απόλυτο προαπαιτούμενο για να κερδίσουμε αυτό το στοίχημα της κυριαρχίας, το να σταθούμε στα πόδια μας ως χώρα, το να είμαστε μια οικονομία ζωντανή, να είμαστε ένας λαός αξιοπρεπής και σοβαρός μέσα στην Ευρώπη, είναι η συνολική μεταρρύθμιση του κράτους, της οικονομίας και των θεσμών. Το 2013 πρέπει να είναι η χρονιά που όλα θα αλλάξουν. Πρέπει να είναι η χρονιά που όλα θα έλθουν ανάποδα, που όλα θα ανατραπούν για να μπορέσουμε έτσι και μόνο έτσι να βάλουμε σε κίνηση μια οικονομία που είναι σε κρίση και να πούμε ότι ξαναζωντανεύουμε την οικονομία.

Γιατί, κύριοι Υπουργοί, αν κυνηγάτε τη δόση όπως έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και γίνετε οι λάτρεις της δόσης, πολύ θα μου θυμίσετε τους δυστυχείς συμπατριώτες μας στη Στουρνάρη. Και αυτό δε σας αρμόζει. Δεν πρέπει να είναι αυτή η εικόνα και η φαντασίωση που μπορεί να έχει ο καθένας. Δεν πρέπει να συζητάμε γι’ αυτό που λέμε «δόση» κάθε μήνα, κάθε εβδομάδα και κάθε μέρα. Πρέπει να ξεφύγετε από αυτόν το φαύλο κύκλο. Πρέπει να αλλάξετε ρότα. Αυτή η Κυβέρνηση δεν μπορεί να πέσει στην παγίδα των προηγούμενων.

Η Δημοκρατική Αριστερά θέτει ως απόλυτη προτεραιότητα την υιοθέτηση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου μεγάλων μεταρρυθμίσεων προς την Κυβέρνηση που έχει τέσσερις άξονες. Σας παρακαλώ, ακούστε ένα μεγάλο σχέδιο μεταρρυθμίσεων. Αφήστε τη συζήτηση για τη μεζούρα. Αφήστε τη συζήτηση για το «Πώς θα πάρω τη δόση; Πώς δε θ’ αφήσω το ένα ευρώ, ή θα αφήσω τα δύο ευρώ;». Αφήστε αυτή τη συζήτηση που δε βγάζει τίποτα και πουθενά.

Πρώτη μεγάλη μεταρρύθμιση που προτείνουμε είναι στο πολιτικό σύστημα: Κύριοι της Κυβέρνησης, θα αλλάξουμε το νόμο περί ευθύνης Υπουργών; Αυτό είναι ένα μεγάλο ερώτημα. Σας ρωτάω. Διότι ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών σήμερα είναι νόμος περί απαλλαγής Υπουργών και τελικά νόμος χωρίς ευθύνη Υπουργού, με αποτέλεσμα να μην έχουμε κανένα να κάθεται στο εδώλιο, κανένας να μην παίρνει την ευθύνη και να βλέπει η κοινή γνώμη και ο λαός ότι κανείς δεν τιμωρείται.

ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Αναθεωρητική.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Θα φτάσω κι εκεί.

Δεύτερο θέμα: Χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων. Θα πάρετε την πρωτοβουλία; Κύριε Στυλιανίδη, σας βλέπω μέσα στην Αίθουσα.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ: Τον εκλογικό νόμο.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Έχουμε σύμπλευση πλέον εις τα κύματά μας.

Τρίτον: Εκλογικός Νόμος. Θα φέρετε νέο εκλογικό νόμο αναλογικότερο, για να αλλάξουμε το πολιτικό τοπίο;

Τέταρτον: Λειτουργία Βουλής. Θα αλλάξουμε τη λειτουργία της Βουλής; Στα θέματα περί Βουλευτού, περί Δημάρχου, περί Περιφερειάρχη, περί αιρετών θα βάλουμε θητείες; Και θα δούμε μετά εδώ ο καθένας πώς θα μιλήσει. Να δούμε, αν χρειάζονται παραπάνω από δύο θητείες να έχει κάποιος. Να δούμε τα προνόμια τους.

Πέμπτον: Αναπτυξιακό μοντέλο. Χρειάζεται μια μεγάλη μεταρρύθμιση στο αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας και αν πρέπει να φύγουμε από την κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα; Θα βάλουμε επιτέλους κανόνες για τη διαφάνεια στο πως γίνεται η ανάπτυξη; Θα βάλουμε την ανταγωνιστικότητα στην συζήτηση;

Έκτον: Παραγωγικό μοντέλο. Χαίρομαι που το άκουσα και από τον Υπουργό να το λέει, ότι πρέπει να πάμε σε μια ανατροπή της εσωστρέφειας. Πρέπει να φύγουμε από τα καρτέλ και τις συντεχνίες που λειτουργούν εις βάρος της κοινωνίας.

Έβδομον: Δημόσιος τομέας. Θα κάνουμε το 2013 τις μεγάλες ρίξεις και τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις; Θα πάμε στον εκσυγχρονισμό, στην αποτελεσματικότητα ενός δημόσιου τομέα που θα εξυπηρετεί τον πολίτη και όχι αυτούς που το νέμονται; Θα πάμε στην αξιολόγηση, επιτέλους; Θα προχωρήσουμε στην περιστολή των δαπανών;

Μια τέτοια μεταρρυθμιστική επανάσταση, αγαπητοί κύριοι Βουλευτές, πιστεύουμε ότι απαιτεί τα εξής: Απαιτεί κοινωνικό και πολιτικό διάλογο, όχι πολεμικό πολιτικό λόγο, όχι λαϊκισμό και όχι δημαγωγία, για να μπορούμε να συζητάμε.

Δεύτερον, απαιτεί συναίνεση κοινωνίας και πολιτικών φορέων. Είναι φανερό, όπως καταλαβαίνετε, ότι όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν ερήμην του λαού.

Τρίτον, χρειάζεται αποφασιστικότητα για τομές κόντρα σε κατεστημένα συμφέροντα. Σας έχουμε δει μέχρι στιγμής, μια-δυο φορές να μπαινοβγαίνετε από την απόφαση για κόντρα με τα συμφέροντα.

Τέταρτον, οι μεταρρυθμίσεις αυτές να γίνουν απ’ αυτή τη Βουλή. Δεν υπάρχει χρόνος για πισωγυρίσματα. Οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να γίνουν τώρα.

Πέμπτον, πρέπει να υπάρξει κοινωνική δικαιοσύνη. Η Δημοκρατική Αριστερά έβαλε τη ρήτρα αντικατάστασης ισοδυνάμων. Χαιρόμαστε που ο Πρωθυπουργός ενστερνίστηκε την άποψη και την έθεσε και στον Προϋπολογισμό και στην ομιλία του. Οι νίκες και οι επιτυχίες στη φοροδιαφυγή, στο λαθρεμπόριο, στην παραοικονομία θα εξοβελίσουν τα σκληρά μέτρα που αποφασίσαμε την Τετάρτη.

Να πω, λοιπόν, ένα σύνθημα για να το εφαρμόσουμε, μήπως μας βοηθήσει; Κάθε ένας φοροφυγάς που θα πιάνεται θα επιβαρύνονται λιγότερο δέκα συνταξιούχοι. Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, όλοι να αντιμετωπίσουμε  αυτά τα προβλήματα, τα οποία έχει θέσει και ο κ. Γιακουμάτος προσφάτως.

Τέλος, πρέπει να κάνουμε και προετοιμασία των συνταγματικών μεταρρυθμίσεων. Θέλετε λιγότερους ή περισσότερους; Δε σας άρεσε το σύνθημα;

Πάντως, ας πιάσουμε τους φοροφυγάδες. Πάντως, ας πιάσουμε εκείνον που βγάζει μαύρο χρήμα.

Όσον αφορά τη συνταγματική αναθεώρηση, ήρθε ο χρόνος. Αυτή η Βουλή ας την προετοιμάσει. Ας κάνουμε τις μεγάλες αλλαγές κι ας ξεκινήσουμε από το 2013.

Η Δημοκρατική Αριστερά, όπως καταλαβαίνετε, θα ολοκληρώσει αυτό που ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2012. Θα στηρίξει και θα είναι κοντά στην Κυβέρνηση. Αν μάλιστα, τα κάνει όλα αυτά η Κυβέρνηση την επόμενη χρονιά, έχει μεγάλες πιθανότητες να καταγραφεί θετικά στη συνείδηση του ελληνικού λαού.

Η Δημοκρατική Αριστερά θα στηρίξει τον Προϋπολογισμό.

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Δημοκρατικής Αριστεράς)

 ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια- Τσαρουχά):  Ευχαριστούμε, κύριε Οικονόμου.