Ομιλία του Β.Οικονόμου στην Ολομέλεια της Βουλής για το Νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος« Προστασία Δασών & Δασικών Εκτάσεων του Νομού Αττικής»

Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ξεκινήσω την ομιλία μου αποδίδοντας τα συγχαρητήριά μου στο δύσκολο τόλμημα του Εισηγητού της Συμπολιτεύσεως ο οποίος με πολύ ορθό τρόπο μπόρεσε τουλάχιστον να αποδώσει σχετικώς καλά τα θέματα που αφορούν τα δασαρχεία Καπανδριτίου και Πεντέλης. Εγώ αυτό το τόλμημα δεν θα το αναλάμβανα για το δασαρχείο Καλαβρύτων, αν το πω έτσι ορμώμενος από την περιοχή της Αχαΐας γιατί είναι πολύ δύσκολα τα θέματα. Όμως, αυτός το πέτυχε και του αποδίδω συγχαρητήρια. Τα δεύτερα συγχαρητήριά μου τα αποδίδω στην κυρία Υπουργό η οποία φέρνει αυτή τη στιγμή αυτό το νομοσχέδιο. Είναι μια προεκλογική δέσμευση της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αυτή τη στιγμή η μεγάλη καταστροφή του 2009 έπρεπε να αντιμετωπιστεί με ριζικό και εμφαντικό τρόπο από την Κυβέρνηση, την όποια κυβέρνηση. Σήμερα είναι Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Λοιπόν, κυρία Μπιρμπίλη και κύριε Μωραΐτη, συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία σας. Θα έπρεπε να σταματήσει αυτή η υπόθεση που ταλανίζει επί σειρά ετών την Αττική, δηλαδή η εξαφάνιση του φυσικού περιβάλλοντος. Φεύγοντας, όμως, από τα συγχαρητήρια και μπαίνοντας στη σκληρή, στη ζώσα πραγματικότητα, θα αρχίσουν και οι παρατηρήσεις. Όχι προς εσάς, μη φοβάστε κυρία Μπιρμπίλη, αλλά προς τους αγαπητούς μου συναδέλφους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αλλά και της ελάσσονος αντιπολίτευσης που τους άκουσα με πολύ προσοχή. Άκουσα τον κ. Βλάχο ο οποίος έχυσε πολλά δάκρυα δεν θα τα πω κροκοδείλια αλλά θα πω δάκρυα για το νόμο του 2003, κύριε Ιωαννίδη, που δεν βλέπω εδώ τον Εισηγητή σας. Επειδή ξέρω ότι είστε ο αντικαταστάτης του, λοιπόν, πέστε του τα μαντάτα ότι αυτόν το νόμο για τον οποίο κλαίτε και τον οποίο δεν ψηφίσατε στέλνοντας μάλιστα τα γαλάζιας εμπνεύσεως και απόψεων στελέχη σας να τον προσβάλλουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ότι δεν τον αφήσατε να λειτουργήσει, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να τον κρίνουμε στην ουσία του. Άρα, λοιπόν, όταν δεν ψηφίσατε το νόμο και από την άλλη πλευρά βάλατε τους δασολόγους να τον πάνε στο Συμβούλιο Επικρατείας υπάρχουν τα μεγάλα θέματα για τα οποία κάποιοι δεν μπορούν να μιλάνε εδώ στην Αίθουσα με τόσο μεγάλη ευκολία. Άκουσα τον Εισηγητή του ΛΑ.Ο.Σ. τον κ. Βορίδη να βάζει ένα σκεπτικό το οποίο σε πολλά σημεία πρέπει να πω έχει μια πολύ σοβαρή αντιμετώπιση και προσέγγιση. Κύριε Βορίδη, το μεγάλο θέμα όπως καταλαβαίνετε δεν είναι η σύγκρουση των δυο κρίσιμων συμφερόντων που και το Σύνταγμα τις περισσότερες φορές δεν μπορεί να το λύσει δηλαδή της ιδιοκτησίας και του φυσικού περιβάλλοντος. Μάλιστα, κύριε Βορίδη, ήμασταν μαζί καθώς και με δυο τρεις άλλους συναδέλφους που προσπαθούσαμε μαζί με τους αγωνιώντες πολίτες το καλοκαίρι του 2009, λίγους μήνες πριν να σώσουμε τα δέντρα μας, το φυσικό μας περιβάλλον και τις περιουσίες μας. Εγώ ως ατυχήσας έχασα και τις τριακόσιες ελιές που είχα στο Καπανδρίτι. Όμως, χάθηκαν και πολλές χιλιάδες άλλες ελιές καθώς και αγροτικές εκτάσεις, κυρία Μπιρμπίλη, δάσος και σπίτια. Αυτά λοιπόν, γι' αυτούς που γνωρίζουν τη Βόρεια Αττική όχι μόνο ως μια πολύ ωραία βόλτα στις ονομαστές ταβέρνες μας. Γι' αυτούς λοιπόν, που έχουν μία επιφανειακή εικόνα για την περιοχή μας, θέλω να τους ενημερώσω ότι η Βόρεια Αττική και στο σύνολό της η Αττική έχει και πάρα πολλές αγροτικές εκτάσεις, κυρία Μπιρμπίλη. Αυτές οι εκτάσεις στο άρθρο 1 που λέτε για τα εκτός σχεδίου, αυτή τη στιγμή κινδυνεύουν να εξαφανιστούν. Θέλω και ζητάω και νομίζω ότι είναι λογικό να υπάρξει μία διευκρίνιση ότι η αναδάσωση για τα εκτός σχεδίου φυσικά δεν αφορά νόμιμες εκτάσεις που είναι αγροτικές ή εκτάσεις που είναι οικοδομήσιμες βάσει του νόμου. Ποιο είναι το δάσος; Και έρχεται το ερώτημα: Γιατί καίγονται αυτά τα δάση της Αττικής και δεν καίγονται τα δάση της Πίνδου, για παράδειγμα; Γιατί άκουσα και ένα ερώτημα προηγουμένως από τον αγαπητό συνάδελφο κ. Βορίδη, τι φταίει. Κάνει πολλή ζέστη εδώ; Υπάρχουν, όμως και κάποια καλά παιδιά, κύριε Ιωαννίδη, θα συμπληρώσω, οι μεταπράτες γης, οι τζογαδόροι γης. Κύριε Λεβέντη, ενώ στις αρχές του αιώνα ήμασταν διακόσιες χιλιάδες κάτοικοι στην Αττική μας -ομιλώ ως γηγενής αυτής της περιοχής και όχι ως μετανάστης- τώρα είναι τέσσερα εκατομμύρια. Αυτά τα τέσσερα εκατομμύρια δεν ήρθαν ως δια μαγείας σ' αυτήν την περιοχή. Διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις έκαναν την εξής κουτοπονηριά. Στην πρώτη φάση εξασφαλίσαμε φτηνή στέγη στην Αθήνα τσιμεντοποιώντας και διαμορφώνοντας αυτό το τέρας που λέγεται Αθήνα -βλέπε αντιπαροχή- και στη δεύτερη φάση αφού στοιβάξαμε και μπορέσαμε να διαμορφώσουμε το τέρας των Αθηνών, πάνε κάποιοι να διαμορφώσουν την Αττική, την περιφέρεια δηλαδή, για φτηνό εξοχικό και φτηνή δεύτερη κατοικία. Άρα, λοιπόν, κυρία Μπιρμπίλη, έχουμε την εξής αντίφαση: Η Πολεοδομία να δίνει τις άδειες οικοδομής σε Άνοιξη και Άγιο Στέφανο και το Δασαρχείο να μην δίνει σήμερα με μία απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας αυτή τη δυνατότητα και να λέει «δάσος». Ακούστε να δείτε. Αυτές οι κουτοπονηριές πρέπει να σταματήσουν. Φτηνή στέγη, έστω δεύτερη στέγη, πάνω στην πλάτη του λαού δεν μπορεί να υπάρξει. Εγώ, λοιπόν, λέω το εξής. Επειδή αν ο Άγιος Στέφανος και η Άνοιξη έμεναν με το σχέδιο προ του 1923, θα ήταν δυο πόλεις των οκτακοσίων και πεντακοσίων κατοίκων -σήμερα θέλω να σας ενημερώσω ότι ο Άγιος Στέφανος είναι των δεκαπέντε χιλιάδων και η Άνοιξη των δέκα χιλιάδων κατοίκων- σημαίνει λοιπόν ότι αυτή τη στιγμή θα συζητάγαμε για ένα τεράστιο παράδοξο, για ένα μεγάλο ατόπημα της ελληνικής πολιτείας. Να σταματήσουν τα παιχνίδια στις πλάτες του ελληνικού λαού. Και επειδή οι επαΐοντες και οι ιερές αγελάδες σ' αυτή τη χώρα περισσεύουν κι επειδή εγώ πολιτεύομαι με ένα σύνθημα που λέει «σφάξτε τις ιερές αγελάδες όπου και αν βρίσκονται αυτές», εγώ κύριε Μωραΐτη που με παρακολουθείτε, θα σας καταθέσω τις προτάσεις με τις οποίες εμφατικώς και δημοσίως, όσο και να φαίνεται αυτό περίεργο, ζητούσα να κηρυχθεί η αυθαίρετη δόμηση ως ιδιώνυμο αδίκημα. Και σας τα λέω αυτά όχι εκ των υστέρων ως μετά προφήτης, αλλά σας τα λέω όταν τα κατέθετα στο δημόσιο διάλογο που έγινε για την απαίσια και επαίσχυντη αυτή πρόταση για το ρυθμιστικό σχέδιο Αττικής που έφερε ο προηγούμενος Υπουργός, κ. Σουφλιάς. Μ' αυτή την ευκαιρία θα το συζητήσουμε και πολύ χαίρομαι που το παγώσατε, κυρία Μπιρμπίλη, όσο σας αφήσανε να το παρακολουθήσετε. Είναι αυτή η πρόταση την οποία πρέπει με πολύ σοβαρότητα να συζητήσουμε τώρα. Σας λέω λοιπόν ότι καταθέτω στην ελληνική Βουλή αφού δεν μπορούμε να σας βρούμε αλλού, αυτές τις τρεις δημόσιες ομιλίες μου στην Κερατέα, στο Γέρακα και στα Σπάτα, και άρθρα μου στον τοπικό και κεντρικό Τύπο, όπου ζητάω να κηρυχθεί η αυθαίρετη δόμηση ιδιώνυμο αδίκημα, να προστατεύσετε τον πρωτογενή τομέα στην Αττική, την αγροτική παραγωγή της Αττικής -όσο κι αν φαίνεται περίεργο υπάρχει- και βέβαια ζητάω να υπάρξει πλήρες πρόγραμμα αναδάσωσης. Όλα αυτά το σημερινό σας νομοσχέδιο τα υπηρετεί με άριστο τρόπο. Θέλει κάποιες διορθώσεις αλλά θα τα πούμε στα άρθρα. Όμως, αυτό το νομοσχέδιο είναι μια κρίσιμη συμβολή σε αυτό που λέμε προστασία του φυσικού περιβάλλοντος στην Αττική. Επιπροσθέτως, θέλω να καταθέσω το άρθρο του αξιόλογου και έγκριτου καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Χριστοφιλόπουλου ο οποίος στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ το Σάββατο έκανε πολύ συγκεκριμένες προτάσεις για το πρόβλημα Άνοιξη-Άγιος Στέφανος. Τις συνυπογράφω και τις θεωρώ άριστες προτάσεις. Νομίζω ότι θα πρέπει να ληφθούν υπόψη σε αυτό το διάλογο που θα ανοιχθεί για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις και να διευκολυνθούν οι κάτοικοι της περιοχής και το δικό σας έργο.