Στα άρθρα του νομοσχεδίου αυτού δεν είναι δυνατόν να μην επανέλθουμε και στη φιλοσοφία του νομοσχεδίου και να υπενθυμίσουμε το μεγάλο πρόβλημα και τον πυρήνα του ζητήματος του οποίου συζητούμε.
Εγώ βέβαια παρ' όλο που παρακολουθώ με προσοχή παλιούς κοινοβουλευτικούς σ' αυτήν την Αίθουσα, δεν νομίζω ότι το κεντρικό σημείο αυτού του νομοσχεδίου είναι η σύσταση ειδικής γραμματείας για το θέμα των επιθεωρητών.
Άκουσα με προσοχή το λόγο που προηγουμένως ειπώθηκε από τον πρώην Πρόεδρο, αλλά νομίζω ότι ο πυρήνας του νομοσχεδίου είναι άλλος. Είναι το μήνυμα για την προστασία του δάσους, πάντα εμφαντικά σε σχέση με τη μεγάλη καταστροφή του καλοκαιριού του 2009.
Κατανοώ τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας οι οποίοι πελαγοδρομούν λόγω της προβληματικής κατάστασης που παρουσίασαν σαν κράτος όταν είχαν την Κυβέρνηση πέρυσι το καλοκαίρι, σοβαρή αιτία για τη μεγάλη πολιτική ζημιά που πάθανε από το λαό της Αττικής. Άφησαν ανυπεράσπιστο όλον τον κόσμο αλλά και το φυσικό πλούτο της Αττικής για δεύτερη φορά τα τελευταία τρία χρόνια. Υπενθυμίζω ότι η Πάρνηθα δεν είναι μακρινό διάστημα, μόλις δυο χρόνια πριν, και το 2009 επαναλήφθηκε μια φυσική καταστροφή πρώτου μεγέθους, κοντά στα διακόσιες χιλιάδες στρέμματα καμένης γης στην Αττική. Αυτή τη διαχείριση δεν μπορούν να την κάνουν ούτε καν σήμερα.
Άκουσα τον κ. Μητσοτάκη να θέτει ένα ερώτημα: Τελικά, είναι πολιτική απόφαση ή αποτέλεσμα επιστημονικής τεκμηρίωσης το τι είναι δάσος; Και προτείνει την πολιτική απόφαση. Πολιτικά δηλαδή να αποφασίσουμε, δηλαδή μια πολιτική ηγεσία, το τι είναι δάσος.
Ειλικρινά σας μιλάω, εγώ συμφωνώ με αυτήν την άποψη. Εγώ πιστεύω ότι σήμερα στην Αττική το εναπομείναν δάσος δεν μπορεί να είναι το 20% τουλάχιστον του παλαιού. Θυμάμαι τον αξιότιμο και αγαπητό κ. Λεβέντη να λέει ότι στις αρχές του αιώνα το 80% της Αττικής ήταν δάσος. Φυσικά. Τονίζω, όμως, για μια ακόμη φορά με διακόσιες χιλιάδες πληθυσμό τότε! Σήμερα που δεν είναι ούτε το 20% είναι υποχρεωτικό να υπάρχει πολιτική απόφαση για το τι είναι δάσος. Αλλά για να υπάρχει πολιτική απόφαση, χρειάζονται πολιτικά κότσια, γιατί η συζήτηση πλέον είναι γενικόλογη, είναι αερολογίες για να καλύψουν πολιτικάντικες υπεκφυγές.
Εδώ, λοιπόν, πρέπει να πάρουμε μια πολιτική απόφαση. Και έρχεται εδώ το νομοσχέδιο και λέει ότι όσον αφορά την έννοια του δάσους και της δασικής εκτάσεως θα υπάρχει συγκεκριμένο μήνυμα προστασίας αυτού. Με κάποιες υπερβολές, κυρία Υπουργέ. Όμως, δέχομαι αυτή την εμφαντικότητα του μηνύματος που θέλετε να στείλετε σαν Κυβέρνηση και εσείς προσωπικά.
Αυτό το οποίο εγώ λέγω είναι να σταματήσουν οι λεονταρισμοί από το Βήμα του Κοινοβουλίου, να σταματήσουν αυτοί που έρχονται και φεύγουν ή ξανάρχονται και ξαναφεύγουν και μιλάνε για τα αυθαίρετα, τα οποία επιτρέψανε και κανένας δεν έχει πάει να τα κατεδαφίσει, αυτοί δηλαδή οι οποίοι είχαν τις ευθύνες διαχρονικά σε όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών. Από τη στιγμή που έχουμε στην Αττική πλέον των διακοσίων χιλιάδων αυθαιρέτων, κανείς δεν μπορεί πλέον να συζητάει ότι είναι αμέτοχος αυτού του εγκλήματος διαχρονικά.
Άρα, λοιπόν, με αυτό εδώ το νομοσχέδιο λέμε ότι από δω και πέρα δεν μπορεί να υπάρχει άλλη ανοχή.
Εγώ, λοιπόν, εδώ για τα μέχρι εδώ αυθαίρετα και σ' αυτούς τους ατρόμητους πολιτικούς που έρχονται και λένε από το Βήμα της Βουλής διάφορα και μόλις βγουν έξω πάνε και μαζεύουν τα ψηφουλάκια των φουκαράδων που έχουν τα αυθαίρετα λέγω ότι δεν μπορείτε να κατεδαφίσετε κανένα αυθαίρετο απ' αυτά που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, διότι διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις ήταν υπεύθυνες γι' αυτά τα αυθαίρετα.
Παίξανε εις βάρος του ελληνικού λαού, παίξανε εις βάρος του πολίτη. Το Δασαρχείο κράταγε τα δασικά, η Πολεοδομία έδινε άδειες. Τα Υποθηκοφυλακεία προχωρούσαν τη διαδικασία. Οι εφορίες μάζευαν τους φόρους. Το κουτοπόνηρο ελληνικό κράτος έκανε αυτή την αισχρή πολιτική στην πλάτη του ελληνικού λαού, για να έρχονται σήμερα κάποιοι λέοντες της πολιτικής να λένε να κατεδαφίσουμε τα αυθαίρετα. Πολύ ωραία. Ας φτιάξουν τεθωρακισμένες μεραρχίες με τις μπουλντόζες και ας ξεκινήσουν. Πώς όμως και πότε;
Εδώ, πολύ ωραία και σωστά λέτε ότι από εδώ και πέρα με τις μεθόδους που έχετε καταστρώσει και έχετε καταδείξει μέσα απ' αυτό το νομοσχέδιο, δεν θα υπάρξει έλεος στην αυθαίρετη δόμηση. Αυτό είναι δική μας υποχρέωση, αυτή είναι η δική μας δέσμευση, ότι από εδώ και πέρα δεν θα ανεχθούμε καμία τέτοια πολιτική, καμία τέτοια κίνηση.
Οι δασικοί χάρτες είναι ένα ζήτημα, το οποίο είναι εύκολο; Εγώ λέω, κυρία Υπουργέ, αν τους φέρετε σε ένα χρόνο -βέβαια, με τη διαδικασία των κυρώσεων μπορεί να πάμε και σε δύο και πέντε χρόνια- οι δασικοί χάρτες θα σημαίνουν ότι θα κλάψουν πάρα πολλοί. Ακούω διαφόρους στα πάνελ και στην τηλεόραση να συζητάνε και να λένε ότι δεν έχουμε Κτηματολόγιο και δασικούς χάρτες. Πολύ υποπτεύομαι ότι αυτό βολεύει πάρα πολλούς. Θα έρθουν οι δασικοί χάρτες, λοιπόν. Να δούμε λοιπόν η Αττική ποιον έχει δασικό, ποιον έχει αγροτικό και ποιον έχει οικιστικό χώρο. Φέρτε και το ρυθμιστικό σχέδιο της Αττικής, όπου θα αποτυπώνεται αυτό.
Εδώ, λοιπόν, πρέπει να πάρουμε απόφαση σαν πολιτική παράταξη. Θα επικυρώσουμε και θα επιβεβαιώσουμε μια πολιτική που θέλει δασικούς χάρτες; Δεν νομίζω ότι αυτή είναι πολιτική, η οποία θα δώσει πολλές ψήφους. Το λέω εξαρχής. Διότι εάν πάρουμε την πολιτική απόφαση ότι δεν θα μείνουμε στο 20% για δάσος και πάρουμε την πολιτική απόφαση ότι θα φτιάξουμε το φυσικό περιβάλλον της Αττικής, θα δυσαρεστήσουμε πάρα πολλούς.
Εγώ, λοιπόν, σε μία τέτοια γενναία απόφαση, αν τη λάβετε, θα είμαι σύμμαχός σας, θα είμαι κοντά σας. Ναι στους δασικούς χάρτες, λοιπόν, οι οποίοι θα ξεκαθαρίσουν το γεγονός, τι είναι δάσος στην Αττική και τι δεν είναι. Άρα, λοιπόν, εκεί μετά ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Άρα μετά κανείς δασικός ή καμία υπηρεσία δεν θα μπορεί να κάνει σπέκουλα στην πλάτη του ελληνικού λαού, για να δω μετά τους κύριους δασάρχες και τα δασαρχεία τι πολιτική μετά θα κάνουνε με τα λεγόμενα χαρτιά χαρακτηρισμών ή αποχαρακτηρισμών, όπου δεν θα μπορεί να κουνηθεί κανένας.
Εκεί, θα είναι η εγγύηση μιας πολιτικής δύναμης, η οποία δεν θα επιτρέψει και δεν θα αφήσει επ' ουδενί λόγω να έρπουν οι πολιτικές που δυναστεύουν τον ελληνικό λαό. Γιατί σήμερα ο δυνάστης του ελληνικού λαού είναι το δασαρχείο ή η πολεοδομία ή η εφορεία, δηλαδή η δημόσια υπηρεσία που θα έπρεπε να τον υπερασπίζεται και να τον υπηρετεί και όμως λειτουργεί ανάποδα. Γιατί, όπως ακούγαμε και σε ένα έργο, «είναι πολλά τα λεφτά, Άρη» και ειδικά στην Αττική που για τους μεταπράτες και τους τζογαδόρους της γης είναι το νέο El Dorado, το οποίο πρέπει να ανακαλύψουν και πρέπει να κατακτήσουν. Στην Ομόνοια δυστυχώς και στα Πετράλωνα ότι ήταν να καταστρέψουν, το καταστρέψανε, ότι ήταν να κάνουνε το κάνανε. Το νέο El Dorado είναι η Ανατολική και η Δυτική Αττική. Αυτό βλέπουν οι διάφοροι. Εκεί έχουν αρχίσει και ορέγονται και έχουν τις ορέξεις τους.
Χαίρομαι, όμως, που βάζετε ένα φρένο. Είμαι μαζί σας. Τέρμα, λοιπόν, σε αυτή την ασυδοσία. Και αυτή η πολιτική νομίζω ότι θα επιβραβευθεί στο βάθος του καιρού.
Ευχαριστώ πολύ.
Εγώ βέβαια παρ' όλο που παρακολουθώ με προσοχή παλιούς κοινοβουλευτικούς σ' αυτήν την Αίθουσα, δεν νομίζω ότι το κεντρικό σημείο αυτού του νομοσχεδίου είναι η σύσταση ειδικής γραμματείας για το θέμα των επιθεωρητών.
Άκουσα με προσοχή το λόγο που προηγουμένως ειπώθηκε από τον πρώην Πρόεδρο, αλλά νομίζω ότι ο πυρήνας του νομοσχεδίου είναι άλλος. Είναι το μήνυμα για την προστασία του δάσους, πάντα εμφαντικά σε σχέση με τη μεγάλη καταστροφή του καλοκαιριού του 2009.
Κατανοώ τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας οι οποίοι πελαγοδρομούν λόγω της προβληματικής κατάστασης που παρουσίασαν σαν κράτος όταν είχαν την Κυβέρνηση πέρυσι το καλοκαίρι, σοβαρή αιτία για τη μεγάλη πολιτική ζημιά που πάθανε από το λαό της Αττικής. Άφησαν ανυπεράσπιστο όλον τον κόσμο αλλά και το φυσικό πλούτο της Αττικής για δεύτερη φορά τα τελευταία τρία χρόνια. Υπενθυμίζω ότι η Πάρνηθα δεν είναι μακρινό διάστημα, μόλις δυο χρόνια πριν, και το 2009 επαναλήφθηκε μια φυσική καταστροφή πρώτου μεγέθους, κοντά στα διακόσιες χιλιάδες στρέμματα καμένης γης στην Αττική. Αυτή τη διαχείριση δεν μπορούν να την κάνουν ούτε καν σήμερα.
Άκουσα τον κ. Μητσοτάκη να θέτει ένα ερώτημα: Τελικά, είναι πολιτική απόφαση ή αποτέλεσμα επιστημονικής τεκμηρίωσης το τι είναι δάσος; Και προτείνει την πολιτική απόφαση. Πολιτικά δηλαδή να αποφασίσουμε, δηλαδή μια πολιτική ηγεσία, το τι είναι δάσος.
Ειλικρινά σας μιλάω, εγώ συμφωνώ με αυτήν την άποψη. Εγώ πιστεύω ότι σήμερα στην Αττική το εναπομείναν δάσος δεν μπορεί να είναι το 20% τουλάχιστον του παλαιού. Θυμάμαι τον αξιότιμο και αγαπητό κ. Λεβέντη να λέει ότι στις αρχές του αιώνα το 80% της Αττικής ήταν δάσος. Φυσικά. Τονίζω, όμως, για μια ακόμη φορά με διακόσιες χιλιάδες πληθυσμό τότε! Σήμερα που δεν είναι ούτε το 20% είναι υποχρεωτικό να υπάρχει πολιτική απόφαση για το τι είναι δάσος. Αλλά για να υπάρχει πολιτική απόφαση, χρειάζονται πολιτικά κότσια, γιατί η συζήτηση πλέον είναι γενικόλογη, είναι αερολογίες για να καλύψουν πολιτικάντικες υπεκφυγές.
Εδώ, λοιπόν, πρέπει να πάρουμε μια πολιτική απόφαση. Και έρχεται εδώ το νομοσχέδιο και λέει ότι όσον αφορά την έννοια του δάσους και της δασικής εκτάσεως θα υπάρχει συγκεκριμένο μήνυμα προστασίας αυτού. Με κάποιες υπερβολές, κυρία Υπουργέ. Όμως, δέχομαι αυτή την εμφαντικότητα του μηνύματος που θέλετε να στείλετε σαν Κυβέρνηση και εσείς προσωπικά.
Αυτό το οποίο εγώ λέγω είναι να σταματήσουν οι λεονταρισμοί από το Βήμα του Κοινοβουλίου, να σταματήσουν αυτοί που έρχονται και φεύγουν ή ξανάρχονται και ξαναφεύγουν και μιλάνε για τα αυθαίρετα, τα οποία επιτρέψανε και κανένας δεν έχει πάει να τα κατεδαφίσει, αυτοί δηλαδή οι οποίοι είχαν τις ευθύνες διαχρονικά σε όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών. Από τη στιγμή που έχουμε στην Αττική πλέον των διακοσίων χιλιάδων αυθαιρέτων, κανείς δεν μπορεί πλέον να συζητάει ότι είναι αμέτοχος αυτού του εγκλήματος διαχρονικά.
Άρα, λοιπόν, με αυτό εδώ το νομοσχέδιο λέμε ότι από δω και πέρα δεν μπορεί να υπάρχει άλλη ανοχή.
Εγώ, λοιπόν, εδώ για τα μέχρι εδώ αυθαίρετα και σ' αυτούς τους ατρόμητους πολιτικούς που έρχονται και λένε από το Βήμα της Βουλής διάφορα και μόλις βγουν έξω πάνε και μαζεύουν τα ψηφουλάκια των φουκαράδων που έχουν τα αυθαίρετα λέγω ότι δεν μπορείτε να κατεδαφίσετε κανένα αυθαίρετο απ' αυτά που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, διότι διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις ήταν υπεύθυνες γι' αυτά τα αυθαίρετα.
Παίξανε εις βάρος του ελληνικού λαού, παίξανε εις βάρος του πολίτη. Το Δασαρχείο κράταγε τα δασικά, η Πολεοδομία έδινε άδειες. Τα Υποθηκοφυλακεία προχωρούσαν τη διαδικασία. Οι εφορίες μάζευαν τους φόρους. Το κουτοπόνηρο ελληνικό κράτος έκανε αυτή την αισχρή πολιτική στην πλάτη του ελληνικού λαού, για να έρχονται σήμερα κάποιοι λέοντες της πολιτικής να λένε να κατεδαφίσουμε τα αυθαίρετα. Πολύ ωραία. Ας φτιάξουν τεθωρακισμένες μεραρχίες με τις μπουλντόζες και ας ξεκινήσουν. Πώς όμως και πότε;
Εδώ, πολύ ωραία και σωστά λέτε ότι από εδώ και πέρα με τις μεθόδους που έχετε καταστρώσει και έχετε καταδείξει μέσα απ' αυτό το νομοσχέδιο, δεν θα υπάρξει έλεος στην αυθαίρετη δόμηση. Αυτό είναι δική μας υποχρέωση, αυτή είναι η δική μας δέσμευση, ότι από εδώ και πέρα δεν θα ανεχθούμε καμία τέτοια πολιτική, καμία τέτοια κίνηση.
Οι δασικοί χάρτες είναι ένα ζήτημα, το οποίο είναι εύκολο; Εγώ λέω, κυρία Υπουργέ, αν τους φέρετε σε ένα χρόνο -βέβαια, με τη διαδικασία των κυρώσεων μπορεί να πάμε και σε δύο και πέντε χρόνια- οι δασικοί χάρτες θα σημαίνουν ότι θα κλάψουν πάρα πολλοί. Ακούω διαφόρους στα πάνελ και στην τηλεόραση να συζητάνε και να λένε ότι δεν έχουμε Κτηματολόγιο και δασικούς χάρτες. Πολύ υποπτεύομαι ότι αυτό βολεύει πάρα πολλούς. Θα έρθουν οι δασικοί χάρτες, λοιπόν. Να δούμε λοιπόν η Αττική ποιον έχει δασικό, ποιον έχει αγροτικό και ποιον έχει οικιστικό χώρο. Φέρτε και το ρυθμιστικό σχέδιο της Αττικής, όπου θα αποτυπώνεται αυτό.
Εδώ, λοιπόν, πρέπει να πάρουμε απόφαση σαν πολιτική παράταξη. Θα επικυρώσουμε και θα επιβεβαιώσουμε μια πολιτική που θέλει δασικούς χάρτες; Δεν νομίζω ότι αυτή είναι πολιτική, η οποία θα δώσει πολλές ψήφους. Το λέω εξαρχής. Διότι εάν πάρουμε την πολιτική απόφαση ότι δεν θα μείνουμε στο 20% για δάσος και πάρουμε την πολιτική απόφαση ότι θα φτιάξουμε το φυσικό περιβάλλον της Αττικής, θα δυσαρεστήσουμε πάρα πολλούς.
Εγώ, λοιπόν, σε μία τέτοια γενναία απόφαση, αν τη λάβετε, θα είμαι σύμμαχός σας, θα είμαι κοντά σας. Ναι στους δασικούς χάρτες, λοιπόν, οι οποίοι θα ξεκαθαρίσουν το γεγονός, τι είναι δάσος στην Αττική και τι δεν είναι. Άρα, λοιπόν, εκεί μετά ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Άρα μετά κανείς δασικός ή καμία υπηρεσία δεν θα μπορεί να κάνει σπέκουλα στην πλάτη του ελληνικού λαού, για να δω μετά τους κύριους δασάρχες και τα δασαρχεία τι πολιτική μετά θα κάνουνε με τα λεγόμενα χαρτιά χαρακτηρισμών ή αποχαρακτηρισμών, όπου δεν θα μπορεί να κουνηθεί κανένας.
Εκεί, θα είναι η εγγύηση μιας πολιτικής δύναμης, η οποία δεν θα επιτρέψει και δεν θα αφήσει επ' ουδενί λόγω να έρπουν οι πολιτικές που δυναστεύουν τον ελληνικό λαό. Γιατί σήμερα ο δυνάστης του ελληνικού λαού είναι το δασαρχείο ή η πολεοδομία ή η εφορεία, δηλαδή η δημόσια υπηρεσία που θα έπρεπε να τον υπερασπίζεται και να τον υπηρετεί και όμως λειτουργεί ανάποδα. Γιατί, όπως ακούγαμε και σε ένα έργο, «είναι πολλά τα λεφτά, Άρη» και ειδικά στην Αττική που για τους μεταπράτες και τους τζογαδόρους της γης είναι το νέο El Dorado, το οποίο πρέπει να ανακαλύψουν και πρέπει να κατακτήσουν. Στην Ομόνοια δυστυχώς και στα Πετράλωνα ότι ήταν να καταστρέψουν, το καταστρέψανε, ότι ήταν να κάνουνε το κάνανε. Το νέο El Dorado είναι η Ανατολική και η Δυτική Αττική. Αυτό βλέπουν οι διάφοροι. Εκεί έχουν αρχίσει και ορέγονται και έχουν τις ορέξεις τους.
Χαίρομαι, όμως, που βάζετε ένα φρένο. Είμαι μαζί σας. Τέρμα, λοιπόν, σε αυτή την ασυδοσία. Και αυτή η πολιτική νομίζω ότι θα επιβραβευθεί στο βάθος του καιρού.
Ευχαριστώ πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου