ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια –Τσαρουχά):
Το λόγο έχει ο κ. Βασίλειος Οικονόμου, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Αριστεράς.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Κυρία Πρόεδρε, τα φέρνει η ζωή τα φέρνει και η μοίρα καμιά φορά η σειρά των ομιλητών να δημιουργεί διάφορα συναισθήματα. Ακολουθώ λοιπόν το φίλο μου τον Παναγιώτη τον Κουρουμπλή, την πρώην Υφυπουργό και τον φίλο μου τον Μάκη Βορίδη για να αναπτύξουμε τις θέσεις και τις απόψεις των κομμάτων πάνω σε αυτό το σημαντικό νομοθέτημα, όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να το υποτιμήσουν ή να το μεγεθύνουν.
Θα απευθυνθώ στον αγαπητό Υπουργό κ. Μανιτάκη ο οποίος προφανώς αναπληροί την πολιτική ηγεσία η οποία θα μάθει τα νέα από τον κ. Μανιτάκη. Όμως δεν έχουμε περιθώριο να χάσουμε ούτε δευτερόλεπτο εδώ μέσα για να περιμένω να έρθουν οι κύριοι Υπουργοί.
Άκουσα με πολλή προσοχή τους ομιλητές όλων των κομμάτων και τους εισηγητές. Κοιτάξτε να δείτε. Πριν ένα χρόνο όταν ψηφίστηκε αυτό το νομοσχέδιο, υπήρξαν συγκεκριμένες πλειοψηφίες. Κάποιοι μιλούν για μια θριαμβευτική πλειοψηφία 255 Βουλευτών. Και ταμπουρώνονται πίσω από αυτό το νούμερο πιστεύοντας ότι η ζωή και η εξέλιξη των πραγμάτων τελείωσε εκεί σε εκείνο το χρόνο. Μεσολάβησαν πολλά όμως -δύο εκλογικές αναμετρήσεις- και η ιστορία κύλησε. Αυτή η πλειοψηφία πήρε το μάθημά της από το λαό. Κάποιοι δεν μπήκαν καν στη Βουλή και κάποιοι μπήκαν όπως μπήκαν.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Γι’ αυτό μπήκατε στην πλειοψηφία. Έφυγε το ΛΑΟΣ και μπήκατε εσείς.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Ερχόμαστε λοιπόν με τα διδάγματα της ιστορίας, αγαπητέ μου Βασίλειε. Θα ακούσεις όπως άκουσα. Άκουσε όπως άκουσα και θα βελτιωθούμε όλοι μαζί.
Εδώ όμως δεν θα πάθουμε ούτε αμνησία ούτε θα σταματήσει ο χρόνος εκεί που μας συμφέρει. Εδώ, λοιπόν στην Βουλή, έγιναν πολλές συζητήσεις τότε πριν φτάσουμε στη συζήτηση του νόμου το 2011 και ξαναερχόμαστε. Δούλεψε ο νόμος ένα χρόνο; Όχι, το έχουν ομολογήσει όλοι. Ο νόμος αυτός ήταν μια μεταρρύθμιση; Ακόμα και εγώ που δεν τον ψήφισα λέω ναι, ήταν μια μεταρρύθμιση. Και η Δημοκρατική Αριστερά που δεν τον ψήφισε λέει ότι ήταν μια μεταρρύθμιση, η κοινοβουλευτική της ομάδα τότε, οι τέσσερις ηρωικοί Βουλευτές που ξεκίνησαν. Εμείς, Ανεξάρτητοι Βουλευτές τότε, δηλώσαμε τις αρνήσεις μας ή την επιφυλακτικότητά μας. Πώς έρχεται όμως, όπως είπα, η ζωή να δικαιώνονται αυτοί που έλεγαν τότε μήπως ο νόμος, παρ’ όλο που είχε το μεταρρυθμιστικό του πνεύμα, χώλαινε σε πολλά σημεία και μήπως στην εφαρμογή του θα υπάρχουν πολλά προβλήματα; Η ίδια η ζωή απάντησε: πολλά προβλήματα.
Έρχεται, λοιπόν, σήμερα, κύριε Υπουργέ, η Κυβέρνηση να προσπαθήσει να θεραπεύσει και να διορθώσει αυτά τα προβλήματα. Η Δημοκρατική Αριστερά πήρε πρωτοβουλία. Εμείς πιστεύαμε και πιστεύουμε ότι δεν μπορούν οι μεταρρυθμίσεις να είναι αποτέλεσμα κακών προβλέψεων και να χρησιμοποιούνται σήμερα για παιχνίδια τα οποία δεν αφορούν το λαό. Εγώ δεν είμαι ευτυχής βλέποντας το ΠΑ.ΣΟ.Κ., διχασμένο μέσα σε θεωρίες και απόψεις μεταρρυθμιστών – αντιρρυθμιστών, να έρχεται σήμερα εδώ να συζητάει και να ακυρώνει μια πολύ ωραία προσπάθεια που έγινε το 2011, η οποία δεν ήταν ολοκληρωμένη, αλλά σήμερα ολοκληρώνεται. Ερχόμαστε εμείς οι οποίοι ήμασταν επιφυλακτικοί τότε να κάνουμε το βήμα το παραπάνω και αυτοί που τότε πρωταγωνιστούσαν σήμερα διαφεύγουν.
Παρά ταύτα, τι θα κάνουμε; Θα σταματήσουμε εδώ; Έχουμε από τη μία τα πυρά της πλευράς η οποία λέει ότι δεν πρέπει να αλλάξει τίποτα, γιατί καλά ήταν μέχρι το 2011 τα πράγματα και της πλευράς η οποία λέει να μην αλλάξει τίποτα, γιατί καλά είναι τα πράγματα μετά το 2011. Ε, όχι. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι. Άκουσα τον Παναγιώτη τον Κουρουμπλή με πολύ μεγάλη προσοχή και τους άλλους ομιλητές και τον κ. Κουράκη, πρόσωπα πολύ σεβαστά και με την ιστορία τους και στο πανεπιστήμιο και στη Βουλή εδώ μέσα. Δεν μπορούμε να μείνουμε αγκυλωμένοι στο χθες. Αυτό είναι το ένα δεδομένο.
Εμείς, λοιπόν, λέμε ότι ήρθε η ώρα των αλλαγών, των μεταρρυθμίσεων, των κινήσεων οι οποίες μπορούν να βγάλουν από το τέλμα την εκπαίδευση στη χώρα, την παιδεία, τη νεολαία. Θα πάμε, όταν έρθει η ώρα, και στα άλλα μεγάλα θεσμικά ζητήματα, τα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα που αφορούν τη χώρα. Σήμερα όμως έπρεπε να πάρουμε κρίσιμες αποφάσεις εδώ και τώρα και τις πήραμε. Γι’ αυτό η Δημοκρατική Αριστερά μπήκε μπροστά σε αυτήν την υπόθεση και πήραμε πρωτοβουλίες, έτσι ώστε να διευθετηθούν και να μπορέσουν να γίνουν λειτουργικά αποδοτικές διατάξεις και ρυθμίσεις οι οποίες δεν είχαν βρει καλό έδαφος στην πανεπιστημιακή και φοιτητική κοινότητα.
Νομίζω ότι με αυτές τις αλλαγές που γίνονται με το νόμο είναι πολύ σωστή και ωραία πλέον αυτή η ισορροπία που διαμορφώνεται μεταξύ συμβουλίου και συγκλήτου. Η εκλογή του Κοσμήτορα, το να διαμορφώνεται το Τμήμα πλέον, που είναι ένα παγκόσμιο δεδομένο, ως βασική μονάδα του πανεπιστημίου είναι αλλαγές οι οποίες πολύ σωστά μπορούν να βοηθήσουν και να ωθήσουν στο να εξελιχθεί αυτή η μεταρρύθμιση. Σχετικά με τις θητείες των πρυτανικών αρχών, αν αυτό κάποιοι το θεωρούν μεγάλη υποχώρηση, εγώ προσωπικά σας λέω ότι είναι μια πολύ καλή πρακτική και ρεαλιστική προσέγγιση, έτσι ώστε να απεγκλωβιστούμε από αδιέξοδα.
Κάποιοι θα θέλανε το Σεπτέμβριο να μην ανοίξουν τα Πανεπιστήμια. Κάποιοι θα θέλανε το Σεπτέμβριο να έχουμε μάχες και οδομαχίες μέσα στα πανεπιστήμια και στον περίγυρο των πανεπιστημίων. Κάποιοι θα θέλανε να είναι το πρώτο προσάναμμα για να ανάψει κοινωνική ένταση τεραστίων διαστάσεων μαζί με άλλα θέματα τα οποία ευελπιστούν ότι θα γίνουν.
Δεν θα τους ικανοποιήσουμε και δεν θα τους δώσουμε τροφή, γιατί νομίζω ότι πολύ σωστά η πολιτική ηγεσία και οι δυνάμεις που απαρτίζουν αυτή την Κυβέρνηση βλέπουν το πρόβλημα και πολύ σωστά αντιμετωπίζουν σήμερα –όχι αύριο, σήμερα- την προβληματική της κατάστασης έτσι όπως διαμορφώθηκε στον ένα χρόνο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Υπάρχουν πολλά άλλα θέματα. Δεν είναι ακόμα εδώ η πολιτική ηγεσία. Για τροπολογίες και τροποποιήσεις τουλάχιστον εσείς, κύριε Γενικέ, να τις μεταφέρετε γιατί είστε επί του αντικειμένου. Τις έχουμε καταθέσει ως Δημοκρατική Αριστερά. Κάποιες τις έχετε υιοθετήσει και κάποιες όμως όχι. Και αυτές όμως νομίζω ότι είναι σε μια κατεύθυνση που μπορούν να διευκολύνουν και να βοηθήσουν τη λειτουργικότητα και την αποτελεσματικότητα του νόμου.
Καταρχάς το θέμα του Κέντρου Μεταλυκειακής Εκπαίδευσης πιστεύω ότι πρέπει να το αναβάλλετε από τη σημερινή συζήτηση. Υπάρχουν πολλά άλλα θέματα που μπορούμε να συζητήσουμε. Συμφωνώ και εγώ με το ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε οι μεγάλες και παλιές αγάπες ποτέ δεν σβήνουν.
Υπάρχει το θέμα των μεταβατικών διατάξεων για τους λέκτορες και τους επίκουρους. Σας έχουμε καταθέσει τροπολογίες. Βλέπω ότι δεν τις υιοθετείτε, δεν τις λάβατε υπόψη σας ή δεν προλάβατε; Δείτε το.
Υπάρχει το θέμα της εκλογής αναπληρωτών καθηγητών, ως προς το χρόνο της θητείας τους όταν αλλάζουν τμήμα. Υπάρχει επίσης το θέμα του αν δέχεστε να γνωμοδοτεί το Συμβούλιο με τη σύμφωνη γνώμη της Συγκλήτου όσον αφορά τις συγχωνεύσεις των σχολών. Το θέμα αυτό ανέφεραν και οι προηγούμενοι ομιλητές. Αποτελεί μια μεγάλη συζήτηση, το λεγόμενο σχέδιο «ΑΘΗΝΑ». Δεν θα το θέσω σήμερα εγώ. Θα έχουμε άπλετο χρόνο να το συζητήσουμε. Είναι πολλά τα κρίσιμα θέματα όταν μπούμε στο ζήτημα των συγχωνεύσεων ή των καταργήσεων ή όπως αλλιώς θέλετε να το πείτε.
Χαίρομαι που δεν μιλάτε για «Καλλικράτη», αλλά για κάτι άλλο, γιατί έχουμε «πήξει» στον «Καλλικράτη». Από τη μικρή μου πείρα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ο «Καλλικράτης» δεν δείχνει δείγματα απόδοσης με τον τρόπο που λειτουργεί.
Κύριε Υπουργέ, δεν ξέρω αν ακούτε αυτά που σας προτείνω…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Η Κυβέρνηση δεν ακούει.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Ακούει, με νέο πνεύμα όμως. Είναι ευέλικτη και χαίρομαι γι’ αυτό.
Κύριε Υπουργέ, έθεσα κάποια θέματα και νομίζω ότι οι συνεργάτες σας θα σας τα μεταφέρουν. Υπήρχε μια παλιά διάταξη με την οποία μπορούσε κανείς να γίνει καθηγητής χωρίς διδακτορικό στις σχολές, όπως η Σχολή Θεατρικών Σπουδών, τα ΤΕΦΑΑ. Αυτές σήμερα δεν χρειάζεται να υπάρχουν.
Αυτές είναι προτάσεις που σας έχει καταθέσει η κ. Ρεπούση και ως Εισηγήτρια αλλά και ως υπεύθυνη της Δημοκρατικής Αριστεράς. Δεν βλέπω να υιοθετούνται όλες, αλλά νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε μια προσπάθεια μέχρι την ώρα της ονομαστικής ψηφοφορίας να ενσωματώσουμε θετικές θέσεις, που έχουν εκφραστεί με καλή διάθεση.
Εμείς θα υποστηρίξουμε, όπως είναι κατανοητό, αυτό το νόμο, αυτή την πολύ ωραία πρωτοβουλία για να μπορέσουμε να βελτιώσουμε αστοχίες και να προωθήσουμε καλύτερα τις μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες στο χώρο της εκπαίδευσης.
Εμείς θα αποτελέσουμε μια θετική δύναμη ως προς αυτή την κίνηση και πρωτοβουλία της Κυβέρνησης. Νομίζω ότι η Κυβέρνηση συνεργασίας ξεκινάει καλά θέτοντας ως πρώτο θέμα στο νομοθετικό της έργο την εκπαίδευση.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Δημοκρατικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Και εμείς ευχαριστούμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος):
Το λόγο έχει για έξι λεπτά ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Αριστεράς κ. Βασίλειος Οικονόμου.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, σ’ αυτό το σχέδιο νόμου ακούσαμε πάρα πολλά. Και τέλος πάντων, οι περισσότεροι δεν μίλησαν για το σχέδιο νόμου, αλλά ο καθείς μίλησε γι’ αυτό που είχε στο μυαλό του πολιτικά ή τέλος πάντως έκανε μια ιστορική καταγραφή και μία απογραφή κάποιων πραγμάτων. Λίγο αφορούν το σχέδιο νόμου αυτές οι απόψεις. Όμως, έχουν ενδιαφέρον, γιατί είναι φανερό ότι πάνω στα θέματα της παιδείας και της εκπαίδευσης χτίζονται και γκρεμίζονται καριέρες και διαμορφώνονται πολιτικοί συσχετισμοί. Και μία τέτοια καλή αφορμή είναι αυτό το σχέδιο νόμου, αφού έκπληκτοι διαπιστώνουμε ότι ετοιμάζονται να φτιαχτούν κόμματα βγαίνοντας μέσα από αυτήν τη ψηφοφορία, ενώ κόμματα κλυδωνίζονται και πολιτικές γραμμές προσπαθούν να οριοθετηθούν.
Και τέλος πάντων, δεν μπαίνουμε στην ουσία της συζήτησης η οποία αφορά το αν πρέπει ή δεν πρέπει αυτό το σχέδιο νόμου να αποτελέσει τη λύση για να ξεπεραστεί το πρόβλημα όπως αυτό διαμορφώθηκε το 2011, ψηφίζοντας δηλαδή μια πραγματικά αναγκαία μεταρρύθμιση φεύγοντας από το πλαίσιο που είχε δημιουργηθεί μέχρι το 2011 στο πανεπιστήμιο της Ελλάδας για να πάμε σε μία νέα φάση.
Ο νόμος-πλαίσιο 1268 –τον οποίο πολλοί τον χρησιμοποίησαν και άκουσα να εξιστορούν τη διαδρομή του- ήταν μια μεγάλη κατάκτηση, μια μεταρρύθμιση της δεκαετίας του ’80.
Συμφωνώ απόλυτα με τον Πρόεδρο, ο οποίος έκανε μία μνεία για το θέμα. Αφορούσε τον εκδημοκρατισμό του πανεπιστημίου, την κατάργηση της έδρας, τον εμπλουτισμό της πανεπιστημιακής κοινότητας και τη φοιτητική συμμετοχή.
Άκουσα πάρα πολλούς να «πυροβολούν τα πόδια τους» εδώ μέσα. Ξαφνικά οι φοιτητές έγιναν λαμόγια.
Οι φοιτητικές παρατάξεις ξαφνικά ανακαλύψαμε ότι βρίθουν από απατεώνες. Αλλά οι φοιτητικές παρατάξεις, αν δεν κάνω λάθος, είναι οι πολιτικές νεολαίες των κομμάτων. Θα σταματήσουμε, λοιπόν, εδώ μέσα να πυροβολούμε τα πόδια μας οι εκπρόσωποι των κομμάτων που ξαφνικά ανακάλυψαν την Αμερική;
Ακούμε για κατεστημένα. Ποια είναι τα κατεστημένα; Ποιοι εκπροσωπούν τα κατεστημένα εδώ μέσα; Γιατί και οι πανεπιστημιακοί έγιναν κι αυτοί λαμόγια, έγιναν κι αυτοί επικίνδυνοι και ύποπτοι. Αλλά την ίδια στιγμή τους υπερθεματίζουμε, τους αναγορεύουμε σε ελίτ της χώρας –και είναι η ελίτ της χώρας- και τους κάνουμε Υπουργούς. Έχει γεμίσει η χώρα με Υπουργούς και διοικητές από τους πανεπιστημιακούς.
Πρέπει να αποφασίσουμε τελικά ποιοι είναι οι απατεώνες σ’ αυτήν τη χώρα και ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι θα σηματοδοτήσουν την εξέλιξη και την προοπτική της χώρας. Δεν μπορεί και τα δυο να είναι στον ίδιο κουβά.
Άρα, πρέπει εδώ να ξεκαθαρίσουμε και να αποφασίσουμε κάποια πράγματα. Ο νόμος όπως ψηφίστηκε το 2011 δεν προχώρησε. Θέλετε γιατί δεν ήταν έτσι όπως έπρεπε φτιαγμένος; Θέλετε γιατί δεν αναγνώρισε και δεν είχε αντανάκλαση των συσχετισμών μέσα στο πανεπιστήμιο και της προοπτικής του πανεπιστημίου; Δεν προχώρησε, τέλος.
Τότε η Δημοκρατική Αριστερά ως μια κοινοβουλευτική ομάδα που σχηματοποιούνταν, σήμερα ως κόμμα το οποίο αναδείχθηκε μέσα από δυο εκλογικές αναμετρήσεις με πολύ καλή παρουσία στον ελληνικό λαό, τι λέει; Ότι πρέπει να προχωρήσουμε σε μεταρρυθμίσεις, σε αλλαγές των πανεπιστημίων. Ο ν.1268 έκλεισε τον ιστορικό του κύκλο. Εφαρμόστηκε τριάντα χρόνια και βγάλαμε τα συμπεράσματά μας και τα διδάγματά μας. Τώρα πρέπει να προχωρήσουμε σε νέες κινήσεις.
Αυτοί που έρχονται ξαφνικά και ανακαλύπτουν κατεστημένα ή φοιτητικές παρατάξεις, πολιτικές νεολαίες απάτης, θα πρέπει να αρχίσουν να μαζεύονται και να ξεκαθαρίσουν τι θέλουν και τι επιδιώκουν από ένα πανεπιστήμιο.
Εμείς, λοιπόν, τι λέμε; Εμείς μιλάμε για ένα πανεπιστήμιο ανοικτό στην πανεπιστημιακή κοινότητα και άρα, θα ακούς ό,τι λέει ο καθηγητής και όχι όταν δεν μου αρέσει τι λέει τότε έχουμε συντεχνία και κατεστημένο. Αν δεν θέλω καθηγητές, δεν θα βάλω Υπουργούς και διοικητές, δεν θα πάω να προσκυνάω στα πόδια τους και θα φτιάχνω είκοσι ινστιτούτα για να δω τι θα μου πούνε. Δεν μπορεί την ίδια στιγμή να γίνονται αυτά τα δύο πράγματα. Άρα, ακούω την πανεπιστημιακή κοινότητα.
Η πανεπιστημιακή κοινότητα έβαλε τις ενστάσεις της. Πρέπει να βρούμε τρόπο να ξεπεράσουμε αυτά τα θέματα. Καταγράφεται σε αυτό το νομοσχέδιο ο τρόπος να ξεπεραστούν τα προβλήματα. Πρέπει κάποιοι να εξηγήσουν εδώ στην Αίθουσα αν θέλουν να ανοίξουν τα πανεπιστήμια το Σεπτέμβριο. Εάν δεν θέλουν και προτιμούν να αρχίσουν οι οδομαχίες από τα πανεπιστήμια, να μας το πουν.
Εμείς λέμε ότι τα πανεπιστήμια πρέπει να ανοίξουν. Η Δημοκρατική Αριστερά αυτές τις πρωτοβουλίες παίρνει, αυτή τη θεώρηση πραγμάτων έχει, αυτά λέμε ότι θέλουμε να κάνουμε.
Χαιρόμαστε που βλέπουμε την πολιτική ηγεσία να μας φέρνει αυτό το νομοθετικό πλαίσιο για το οποίο πρέπει να παραδεχθώ ότι στα περισσότερα θέματα ανταποκρίνεται. Και είμαι από τους Βουλευτές που δεν ψήφισαν το νόμο το 2011. Αλλά υπάρχουν και Βουλευτές που τον ψήφισαν και βλέπουν την ανάγκη να αλλάξει. Η ζωή προχωράει. Κάποιοι έχουν κολλήσει στον αριθμό των διακοσίων πενήντα πέντε Βουλευτών. Αυτά τώρα είναι απίθανες ιστορίες. Δηλαδή επειδή πέρυσι υπήρχε μια πλειοψηφία διακοσίων πενήντα πέντε Βουλευτών εδώ μέσα, θα μείνουμε αιωνίως σ’ αυτήν την υπόθεση που διαμορφώθηκε; Θα αλλάξουμε όταν πρέπει και ό,τι πρέπει. Γι’ αυτό εμείς στη Δημοκρατική Αριστερά έχουμε κάνει τις παρατηρήσεις μας.
Κύριε Υπουργέ, σας είπα και προηγουμένως, σας ανέφεραν και η κ. Ρεπούση και η κ. Γιαννακάκη και όλοι οι Βουλευτές μας τις δικές μας παρατηρήσεις. Εδώ, όμως, έχουμε πάρει ένα έγγραφο για το άρθρο 3, το οποίο δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει. Δεν μπορεί να γίνονται κινήσεις της τελευταίας στιγμής. Έχουμε τις επιφυλάξεις μας γι’ αυτό το θέμα. Θέλω να είμαι καθαρός.
Δεύτερον, οι αλλαγές που έγιναν, δηλαδή τμήμα δυνατό, το κέντρο βάρος του πανεπιστημίου να είναι το τμήμα και ότι ο κοσμήτορας θα εκλέγεται, όλες οι άλλες αλλαγές που αρχίζουν και κυκλοφορούν εδώ με χαρτιά –αυτή η χαρτούρα δεν ξέρω τι νόημα έχει πέρα της ενημερώσεως- ισχύουν ή δεν ισχύουν;
Κύριε Πρόεδρε, θέλουμε να ξεκαθαρίσει τι ισχύει και ποιες είναι οι αλλαγές γιατί σας λέω ότι έχουμε δύο έγγραφα για το ίδιο πράγμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κύριε συνάδελφε, θα μιλήσει ο Υπουργός σε λίγο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Πρέπει ο κύριος Υπουργός να μας ξεκαθαρίσει τι ισχύει για τα θέματα των τμημάτων. Εμείς ήλθαμε εδώ στην Αίθουσα για να δώσουμε υπόσταση ξανά σ’ αυτό το οργανικό κομμάτι για το πανεπιστήμιο που λέγεται τμήμα και για την κοσμητεία να εκλέγεται ο κοσμήτορας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Θα απαντήσει ο Υπουργός, κύριε συνάδελφε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου