Η αναδιάρθρωση του συνολικού ελληνικού χρέους και η άμεση κατάργησή του Μνημονίου, είναι η ενδεδειγμένη και αναγκαστική οδός, υπό τις παρούσες συνθήκες, για την απαλλαγή του ελληνικού λαού, από τον βρόγχο της αδιέξοδης και καταστρεπτικής πολιτικής του Μνημονίου। Την οποία επέβαλαν ανάλγητα οι ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ και δέχθηκε η ελληνική Κυβέρνηση να εφαρμόσει। Αυτή η αναδιάρθρωση, με όρους που θα συζητηθούν και θα συμφωνηθούν με τους δανειστές, είναι βέβαιο, ότι θα έλθει ή θα επιβληθεί, όταν αργότερα κρίνουν οι δανειστές ότι τους συμφέρει. Την Ελλάδα όμως την συμφέρει, να γίνει αυτό όσο γίνεται νωρίτερα. Για να ανασάνει η χώρα, να διευκολυνθεί η αγορά, να υπάρξουν αναπτυξιακές δυνατότητες και να ορθοποδήσει η οικονομία. Για αυτό η Κυβέρνηση πρέπει να επιδιώξει την αναδιάρθρωση του συνολικού χρέους της χώρας, άμεσα και πάντως σύντομα. Και όχι να περιμένει μέχρι το 2013, με φρούδες ελπίδες, ότι η πολιτική του Μνημονίου θα αποδώσει, στραγγίζοντας και τις τελευταίες υπαρξιακές σταγόνες των πολιτών και οδηγώντας την χώρα στην καταστροφή. Η αναδιάρθρωση αυτή θα πρέπει να κατατείνει: Στην αφαίρεση σημαντικού μέρους των συνολικών χρεών (κάτι που μπορεί να διευκολυνθεί και από τον εντοπισμό χρεών, που παράνομα φορτώθηκαν στις πλάτες των Ελλήνων). Και στην σοβαρή διευκόλυνση σταδιακής αποπληρωμής του υπόλοιπου χρέους, σε αρκετά μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και με χαμηλά επιτόκια. Οι μόνοι που δεν θέλουν την αναδιάρθρωση και αυτούς αντικειμενικά εξυπηρετεί η κυβερνητική εμμονή άρνησής της είναι οι ξένοι και οι ντόπιοι τραπεζίτες. Οι μεν επιδιώκοντας να κερδίσουν χρόνο, για να "τακτοποιήσουν" τα χαρτοφυλάκιά τους που έχουν ελληνικά ομόλογα, ήδη σε κάποιο βαθμό "κουρεμένα". Και οι δε, οι εγχώριοι τραπεζίτες, επικαλούμενοι οικονομική δυσπραγία και εκβιάζοντας, ότι θα περιορίσουν τις δυνατότητες αναλήψεων από τους απλούς καταθέτες. Και αυτό το κάνουν, ενώ έχουν κερδίσει τα μάλα από τόκους, ενώ μέχρι πέρυσι εμφάνιζαν σημαντικές κερδοφορίες και ενώ η προηγούμενη και η σημερινή Κυβέρνηση τους έχει ενισχύσει, με περίπου 70 δις ευρώ, που θα γίνουν 100 δις ευρώ, με τα επιπλέον 30 δις που ετοιμάζονται να τους δώσουν. Οι κύριοι αυτοί, που έχουν συνηθίσει στην "νόμιμη τοκογλυφία", καλό θα είναι να αντιληφθούν, ότι την ώρα που ξεζουμίζεται ολόκληρος ο λαός και η χώρα κινδυνεύει, πρέπει να βάλουν το χέρι στην τσέπη τους και να χάσουν και αυτοί μέρος από τα υπερκέρδη τους. Διαφορετικά να κρατικοποιηθούν οι Τράπεζές τους. Και να ελεγχθούν οι ίδιοι, για τις μέχρι τώρα πρακτικές τους. Οι αιτιάσεις, για κίνδυνο Ασφαλιστικών Ταμείων, από "κούρεμα" ομολόγων που κατέχουν, στα πλαίσια της αναδιάρθρωσης, είναι έωλες. Πρώτον μπορούν, λόγω των ειδικών συνθηκών, να εξαιρεθούν. Και, σε κάθε περίπτωση, μέρος μόνο από τα 30 δις ευρώ, που προωθούνται για τις Τράπεζες, να δοθούν σε Ασφαλιστικά Ταμεία, το πρόβλημα ξεπερνιέται. Η Κυβέρνηση, που με τις επιλογές και την πολιτική του Μνημονίου οδηγεί την χώρα σε μείζονες κινδύνους, τους πολίτες σε απόγνωση και την κοινωνία σε αποδιάρθρωση, έχει τεράστιες ευθύνες και μέγα χρέος, να κάνει αυτό που επιτάσσουν τα συμφέροντα της Ελλάδας. Αλλιώς να παραιτηθεί. Να αποφασίσει ο λαός, για το μέλλον του. Άλλα χρονικά περιθώρια δεν υπάρχουν. Οι εξελίξεις έρχονται. Και σωστό είναι, αν πρόκειται για εξελίξεις δυσμενείς, να αφορούν την όποια Κυβέρνηση αλλά όχι την χώρα και τους Έλληνες Πολίτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου