Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

Σκάνδαλο με το εργοστάσιο «φάντασμα» για παραγωγή πλάσματος στο Δήμο Αχαρνών, την στιγμή που λείπει το αίμα για μεταγγίσεις!

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΔΙΕΥΘ.ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ  ΕΛΕΓΧΟΥ
Αριθ.Πρωτ.
1555
Ημερομ.Κατάθεσης
31.07.14




ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον Υπουργό Υγείας



Κύριε Υπουργέ,

Στο Δήμο Αχαρνών υπάρχει ένα εργοστάσιο «κλασματοποίησης πλάσματος», το οποίο εξοπλίστηκε με σύγχρονα μηχανήματα με σκοπό την παρασκευή φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων προερχόμενα από το ανθρώπινο αίμα ή πλάσμα για ανθρώπινη χρήση. Το κόστος ολοκλήρωσης και ο εξοπλισμός αυτού του εργοστασίου, ανήλθε στα 11.000.000 €. Το υπερσύγχρονο αυτό εργοστάσιο θα μπορούσε να καλύψει σημαντικές ανάγκες των πολιτών αλλά δεν λειτουργεί, αφού φαίνεται ότι τελικά αξιοποιείται μόνο ως αποθήκη πλάσματος. Όπως μάλιστα πληροφορούμαστε 40 τόνοι πλάσματος κινδυνεύουν να λήξουν διότι το εργοστάσιο δεν λειτούργησε τελικά ποτέ ενώ το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας ειδοποίησε τα νοσοκομεία να μην στέλνουν πλέον άλλο πλάσμα διότι δεν υπάρχουν χώροι φύλαξής του. Την ίδια στιγμή η χώρα μας δαπανά 80.000.000 € το χρόνο για την εισαγωγή προϊόντων πλάσματος (πχ λευκοματίνη που είναι απαραίτητη στις χειρουργικές επεμβάσεις, στα πολυμεταγγιζόμενα άτομα, στους τοκετούς κτλ) παρά το ότι το συγκεκριμένο εργοστάσιο θα μπορούσε να παράγει τα συγκεκριμένα απαραίτητα προϊόντα. Το γεγονός ότι από το 2006 ήταν έτοιμο να λειτουργήσει το εργοστάσιο και ακόμα δεν λειτουργεί είναι και ανθρωπιστικό και οικονομικό για την Ελλάδα έγκλημα και οι υπεύθυνοι για αυτή την πραγματικότητα πρέπει να λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη.

Κατόπιν όλων αυτών,  

Ερωτάστε:

1. Τι εμποδίζει τη λειτουργία του εργοστασίου κλασματοποίησης πλάσματος στο Δήμο Αχαρνών;
2. Ποιες ενέργειες θα κάνετε προκειμένου να διασφαλίσετε ότι το πλάσμα που έδωσαν οι εθελοντές αιμοδότες δεν θα λήξει και θα αξιοποιηθεί για την παραγωγή των αναγκαίων προϊόντων;
3. Πώς σκοπεύετε να παρέμβετε προκειμένου το εργοστάσιο να ξεκινήσει να λειτουργεί κανονικά, να ανταποκρίνεται στο σκοπό δημιουργίας του και να εξοικονομηθούν τα 80.000.000 € που δαπανά κάθε χρόνο η χώρα μας για την εισαγωγή των αναγκαίων προϊόντων πλάσματος;


Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

Σε απόγνωση ιατροί και ασφαλισμένοι από τη εφαρμογή του πλαφόν φαρμακευτικής αγωγής ανά ασθενή

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΔΙΕΥΘ.ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ  ΕΛΕΓΧΟΥ
Αριθ.Πρωτ.
1526
Ημερομ.Κατάθεσης
30.07.14




ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον Υπουργό Υγείας



Κύριε Υπουργέ,

Σε μια μόλις εβδομάδα εφαρμογής του νέου συστήματος πλαφόν φαρμακευτικής αγωγής ανά ασθενή οι ιατροί αλλά και οι ασθενείς βρίσκονται σε απόγνωση. Η εισαγωγή πλαφόν δαπάνης φαρμακευτικής αγωγής ανά ασθενή ανεξαρτήτως πάθησης, ανεξαρτήτως έκτακτων περιστατικών και ανεξαρτήτως του ιστορικού του κάθε ασθενή ενέχει σοβαρούς κινδύνους για την υγεία του κάθε συμπολίτη μας και πιθανότατα θα προκαλέσει την έξοδο τελικά δεκάδων συμπολιτών μας από το σύστημα φαρμακευτικής περίθαλψης. Είναι πραγματικά αδιανόητο να ζητείται από τους ιατρούς να συνταγογραφούν όχι με γνώμονα τις ανάγκες του ασθενή και την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων, να αποκλείονται ιατροί από το σύστημα συνταγογράφησης λόγω υπερβάσεων στο κόστος φαρμακευτικής δαπάνης ανά ασθενή. Η διαρκής προσπάθεια μετακύλισης του κόστους φαρμακευτικής αγωγής από τα ασφαλιστικά ταμεία και τον ΕΟΠΥΥ στους ασθενείς δεν μπορεί να συνεχιστεί. Είναι άλλο να γίνονται ασφυκτικοί έλεγχοι, να ελέγχονται και να τιμωρούνται παραδειγματικά οι επίορκοι ιατροί και άλλο να αποκλείεται τελικά ο ασθενής από την κατάλληλη θεραπεία λόγω κόστους φαρμάκων δεδομένου ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν έχει πλέον τις οικονομικές δυνατότητες να αγοράσει τα φάρμακα που έμμεσα αλλά συνειδητά αποκλείει το σύστημα συνταγογράφησης. Είναι άλλο να αντιμετωπίζονται σκληρά και αποφασιστικά οι υπερκοστολογήσεις και να τελειώσει το «πάρτυ» που για χρόνια είχε στηθεί γύρω από τη δημόσια υγεία και άλλο να αποκλείεται η κατάλληλη θεραπευτική αγωγή από τους μη έχοντες.
Κατόπιν όλων αυτών,

Ερωτάστε:

Σκοπεύετε να αποσύρετε άμεσα την υπουργική απόφαση βάση της οποίας καθορίζεται πλαφόν στη φαρμακευτική δαπάνη ανά ασθενή και να ξεκινήσετε άμεσα διάλογο με τους ιατρικούς συλλόγους της χώρας προκειμένου να καταλήξετε σε ορθολογικούς τρόπους ελέγχου των ιατρών που δεν θα είναι σε βάρος τελικά της υγείας των ασθενών;  



Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

Εκατοντάδες μικρομεσαίοι και νέοι επιχειρηματίες χρεοκοπούν λόγω πρωτοφανών χειρισμών υπηρεσιών του Υπουργείου Ανάπτυξης

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΔΙΕΥΘ.ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ  ΕΛΕΓΧΟΥ
Αριθ.Πρωτ.
1493
Ημερομ.Κατάθεσης
29.07.14





ΕΡΩΤΗΣΗ


Προς τον Υπουργό Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας

Κύριε Υπουργέ,


 Σύμφωνα με καταγγελίες μελών της Ανεξάρτητης Περιφερειακής Κίνησης «Το Πρώτο Βήμα για την Αττική» σε πρόγραμμα επιδότησης του ΕΣΠΑ, και συγκεκριμένα στο πρόγραμμα « Ενίσχυση Μ.Μ.Ε.» αρκετοί νέοι και υφιστάμενοι επιχειρηματίες έπαθαν μεγάλη ζημιά, εξαιτίας της δυσλειτουργίας  και γραφειοκρατίας του Υπουργείου και των αρμόδιων υπηρεσιών του, όπως η Ελληνική Αναπτυξιακή Εταιρία (ΕΛΑΝΕΤ). Η ΕΛΑΝΕΤ είναι η εταιρεία που έχει αναλάβει την διαχείριση προγραμμάτων του ΕΣΠΑ στα πιο ζοφερά σημεία της χώρας, στην Περιφέρεια Αττικής και στις τουριστικές περιοχές του Νοτίου και Βορείου Αιγαίου, σημειώνει αρνητικό ρεκόρ απορροφητικότητας κονδυλίων, με αποτέλεσμα η επιχειρηματική αγορά που εξαιτίας της κρίσης έχει γονατίσει, μοιάζει με καζάνι που βράζει, εξαιτίας των χαμένων ευκαιριών. Ειδικότερα, το ποσοστό απόρριψης της ΕΛΑΝΕΤ στις τρείς περιφέρειες που έχει την ευθύνη (Β. Αιγαίο, Ν. Αιγαίο και Αττική) ανέρχεται σε 30,67%. Το ποσοστό απόρριψη σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα ανέρχεται σε 2,4%. Δεύτερον επί του συνόλου των προτάσεων που έχουν απορριφθεί η ΕΛΑΝΕΤ έχει το 81,27% των απορρίψεων ενώ η συμμετοχή της στις εγκρίσεις είναι μόλις 19,98%. Τα απογοητευτικά αυτά αποτελέσματά της μπορούν να γίνουν αντιληπτά εάν επικαλεστούμε μαρτυρίες νέων και μικρομεσαίων επιχειρηματιών που έπεσαν «θύματα» της γραφειοκρατίας της. Ειδικότερα επιχειρηματίες οι οποίοι έλαβαν έγκριση κανονικά ώστε να συμμετέχουν στο πρόγραμμα, για την χρηματοδότηση του επενδυτικού τους σχεδίου, προχώρησαν στην υλοποίηση της επένδυσης. Τώρα και αφού έχει υλοποιηθεί μέρος ή και το σύνολο της επένδυσης το Υπουργείο τους απορρίπτει από το πρόγραμμα με συνοπτικές διαδικασίες και λόγους αν μη τι άλλο «περίεργους» γιατί π.χ. μια απόδειξη είσπραξης που προσκόμισαν δεν είχε πάνω σφραγίδα, ή το αντίγραφο του extrait της τραπέζης δεν ήταν καθαρογραμμένο, χωρίς μάλιστα να τους δίνει το δικαίωμα ή να τους ζητά να καταθέσουν συμπληρωματικά τα αποδεικτικά καθαρογραμμένα και με σφραγίδες. Το αποτέλεσμα είναι αρκετοί από αυτούς να βρίσκονται σε απόγνωση έχοντας επενδύσει σημαντικά χρηματικά ποσά εν αναμονή και των πόρων που είχαν εγκριθεί για την επένδυση από το συγκεκριμένο ευρωπαϊκό πρόγραμμα.  Η σημερινή όμως απόρριψή τους για μη ουσιαστικούς λόγους τους οδηγεί σε οικονομικό αδιέξοδο, αφήνει ημιτελείς πολλές επενδύσεις, στερεί αναγκαίες θέσεις εργασίας που θα δημιουργούνταν και ενδεχομένως να προκαλεί και σειρά άλλων παράπλευρων οικονομικών ζημιών σε τρίτες επιχειρήσεις που ενδεχομένως να είχαν παράσχει πίστωση εν αναμονή της απόδοσης των ευρωπαϊκών πόρων στους δικαιούχους, ενώ ταυτόχρονα στερεί εν γένει από την ελληνική οικονομία αναγκαίους και πολύτιμους ευρωπαϊκούς πόρους που δεν θα απορροφηθούν παρά το ότι τον Οκτώβριο του 2013 υπήρξε απόφαση ένταξης στο συγκεκριμένο πρόγραμμα περίπου 9000 προτάσεων με την προϋπόθεση μάλιστα να πιστοποιηθεί το 30% του επενδυτικού τους σχεδίου μέχρι τις 30-6-2014. Οι επιχειρηματίες αυτοί ολοκλήρωσαν τις δικές τους υποχρεώσεις, πολλοί από αυτούς προχωρώντας και πέραν του 30% που απαιτούσε η έγκριση, αγοράζοντας μηχανήματα – εξοπλισμό, κάνοντας κτιριακές βελτιώσεις κλπ. με το σκεπτικό ότι το επενδυτικό τους σχέδιο θα είχε συγχρηματοδότηση κατά 50% από το ΕΣΠΑ. Πολλοί από αυτούς ήταν και άνεργοι οι οποίοι έκαναν και  έναρξη επιχείρησης με την λογική ότι είχαν ενταχθεί στο πρόγραμμα, σπαταλώντας τελικά και διαθέσιμους πολύτιμους προσωπικούς πόρους και πολύτιμο χρόνο και ενώ είχαν μαζέψει όλα τα έγγραφα που απαιτούνται, τιμολόγια, αποδείξεις, μηχανήματα στον χώρο τους κλπ. οι ελεγκτές του υπουργείου τους απορρίψανε για εντελώς παράλογους  λόγους, όπως ήδη αναφέραμε. Οι συμπολίτες μας αυτοί έχουν καταστραφεί όχι από κάποιο λάθος τους αλλά διότι έπεσαν θύματα της παράλογης γραφειοκρατίας.
Κατόπιν όλων αυτών,

Ερωτάστε:

1. Πόσες είναι οι αιτήσεις που απορρίφθηκαν για επουσιώδεις λόγους, σε τι ευρωπαϊκά κονδύλια αυτές οι απορρίψεις αντιστοιχούν;
2. Σκοπεύετε να παρέμβετε και να δώσετε εντολή να επανεξεταστούν όλες οι αιτήσεις και να απορριφθούν μόνο όσες δεν υλοποίησαν τις υποχρεώσεις τους και να επανενταχθούν οι απορριφθέντες επιδοτούμενοι που θα προσκομίσουν τα δικαιολογητικά συμπληρωμένα με τις απαιτούμενες σφραγίδες ή καθαρογραμμένα;
3.Αντιλαμβάνονται οι διαχειριστές της Ελληνικής Αναπτυξιακής Εταιρίας που είναι επιφορτισμένοι με το έργο διαχείρισης του ΕΣΠΑ ότι δεν μπορούν να παραμένουν αναξιοποίητα για λόγους γραφειοκρατίας κονδύλια ικανά να αναστρέψουν την οικονομική πορεία της χώρας και ότι οφείλουν να βοηθούν τους δικαιούχους και όχι να δημιουργούν προσχώματα για ασήμαντες παραλείψεις ή λάθη που μπορούν μάλιστα να διορθωθούν;

Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014

Άμεση η ανταπόκριση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας στην ερώτηση του Βασίλη Οικονόμου για το κρούσμα μηνιγγίτιδας σε στρατόπεδο στη Νέα Πέραμο

Ο Βουλευτής Αττικής, Βασίλης Οικονόμου, εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ανταποκρίθηκε άμεσα στην ερώτησή του στη Βουλή (Αρ. Πρωτ. 646/01/07/2014) με την οποία εξέφραζε την αγωνία τόσο του στρατιωτικού προσωπικού όσο και των κατοίκων της Νέας Περάμου, για το κρούσμα μηνιγγίτιδας που εμφανίστηκε σε στρατόπεδο στη Νέα Πέραμο Αττικής. Σύμφωνα με την απάντηση της Αναπληρώτριας Υπουργού Εθνικής Άμυνας, Φώφης Γεννηματά, η κινητοποίηση των ιατρών ήταν άμεση στην περίπτωση του κρούσματος σε στρατόπεδο στη Νέα Πέραμο, το περιστατικό δεν συνδέεται με άλλο που εμφανίστηκε σε στρατόπεδο στη Χίο, οι ενέργειες για την ενημέρωση και προφύλαξη του υπόλοιπου προσωπικού της Μονάδας ήταν άμεσες όπως και η λήψη όλων των απαραίτητων ενεργειών με την χορήγηση χημειοπροφύλαξης σε όσους πληρούν τις προϋποθέσεις, ενώ ενημερώθηκε άμεσα και το ΚΕΕΛΠΝΟ προκειμένου να προβεί σε τυχόν αναγκαίες ενέργειες για τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής. Τέλος μας ενημέρωσε ότι στις Ένοπλες Δυνάμεις δεν υπάρχουν ελλείψεις σε μέσα απολύμανσης.

Κατά συνέπεια λαμβάνοντας υπόψη τις απαντήσεις του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας μπορούμε να θεωρήσουμε ότι αντιμετωπίστηκε κάθε ενδεχόμενο διάχυσης της μηνιγγίτιδας παρά το γεγονός ότι ακόμα δεν υπάρχει ενημέρωση από το Υπουργείο Υγείας για πιθανές ενέργειες των υπηρεσιών του στην ευρύτερη περιοχή της Νέας Περάμου. Είναι ευτυχές το γεγονός ότι η ΑΝΥΕΘΑ, αντιλαμβανόμενη την δικαιολογημένη ανησυχία των κατοίκων αλλά και των γονέων των οποίων τα παιδιά υπηρετούν στο στρατό τη θητεία τους απάντησε τάχιστα στο ερώτημά μας στη Βουλή. 

Η συμμαχία της Κεντροαριστεράς θα δώσει τη λύση


(Άρθρο του Βουλευτή Αττικής, Β .Οικονόμου για την Εφημερίδα «στο Καρφί» 26-7-2014)

Η πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί στην Ελλάδα τα τελευταία τέσσερα χρόνια εφαρμογής των συντηρητικών νεοφιλελεύθερων πολιτικών είναι αμείλικτη. Η βίαιη προσαρμογή μιας κοινωνίας και μιας οικονομίας σε μια σειρά δημοσιονομικών προσαρμογών, που για να εφαρμοστούν σε άλλες χώρες χρειάστηκαν δεκαετίες ήπιων μεταβολών, έχει προκαλέσει σειρά αδικιών και μεγάλες τραγωδίες στην κοινωνία.
Η αποκατάσταση των αδικιών που συντελέστηκαν σε βάρος μεγάλου τμήματος του λαού δεν μπορεί να γίνει με ημίμετρα, ούτε με τη λογική «εξυπηρέτησης» τυχαία επιλεγμένων κοινωνικών ομάδων, οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν πηγή ψήφων για ένα ή περισσότερα κόμματα.

Η αποκατάσταση των αδικιών δεν μπορεί να γίνει ούτε με άνευ όρων επιστροφή στο παρελθόν ενός εύκολου λαϊκισμού παροχών, που θεωρεί ότι το κράτος άνευ πόρων μπορεί να προβεί σε γενναίες παροχές προς άλλες τυχαία επιλεγμένες ομάδες πληθυσμού που επίσης μπορούν να αποτελέσουν δεξαμενή ψήφων.



Ήρθε η ώρα να προβούμε ως κοινωνία σε μεγάλες συναινέσεις, να ιεραρχήσουμε σωστά τις προτεραιότητες, να εντοπίσουμε πηγές εσόδων για το κράτος που δεν αξιοποιούνται και κυρίως να προβούμε σε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, στη βάση των οποίων μπορούν να στηριχθούν η παραγωγική και κοινωνική ανασυγκρότηση και βέβαια η δημιουργία νέου πλούτου.
Χρειαζόμαστε την κατάρτιση και εφαρμογή ενός ελληνικού σχεδίου ανασυγκρότησης, με άξονα τόσο τη διαπραγμάτευση του χρέους όσο και τις αναγκαίες παρεμβάσεις κοινωνικής ανασυγκρότησης.

Πεποίθησή μου αποτελεί ότι για την εφαρμογή ενός ρεαλιστικού σχεδίου ελληνικής ανασυγκρότησης είναι αναγκαία η συμμαχία των διάσπαρτων σήμερα δυνάμεων της Κεντροαριστεράς, καθώς οι δυνάμεις αυτές είναι οι μόνες που μπορούν να καταθέσουν προτάσεις που δεν θα εμπεριέχουν τα λάθη και τους δογματισμούς τόσο του νεοφιλελευθερισμού όσο και του ακραίου και ανορθολογικού κρατισμού.
Οι δυνάμεις αυτές της Κεντροαριστεράς είναι υπαρκτές, μπορούν να αντιπαρατεθούν πολιτικά με κάθε δεξιό ή αριστερό δογματισμό, μπορούν να αποτρέψουν τους διχασμούς και κυρίως μπορούν να κινητοποιήσουν και πάλι τις παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας, που σήμερα είναι αποστασιοποιημένες και χωρίς ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.

Η ενότητα της Κεντροαριστεράς δεν μπορεί να προκύψει μέσα από διαδικασίες αποκλεισμών και ηγεμονισμών, ούτε βέβαια χρειάζεται την έγκριση εξωπολιτικών κύκλων. Μπορεί να προσφέρει αναγκαίες διεξόδους στην ελληνική κοινωνία, υπό την προϋπόθεση όμως ότι δεν θα αποτελέσουν παρακολουθηματική ή συμπληρωματική πολιτική δύναμη στις κύριες σήμερα πολιτικές δυνάμεις ενός καχεκτικού διπολισμού.


Οι δυνάμεις της Κεντροαριστεράς μπορούν και πρέπει να ενωθούν, να καταθέσουν πρόταση διακυβέρνησης, σχέδιο εξόδου από την κρίση και υποψήφιο πρωθυπουργό. Εάν συντρέξουν οι αναγκαίες αυτές συνθήκες, έχω την πεποίθηση ότι θα έρθουν σύντομα καλύτερες ημέρες και για το λαό και για τη χώρα.

Εγκεκριμένο από την ΕΕ εμβόλιο κατά της μηνιγγίτιδας στερείται από τους μη έχοντες την οικονομική δυνατότητα

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΔΙΕΥΘ.ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ  ΕΛΕΓΧΟΥ
Αριθ.Πρωτ.
1454
Ημερομ.Κατάθεσης
28.07.14





ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον Υπουργό Υγείας



Κύριε Υπουργέ,


Με έκπληξη πληροφορούμαστε από συμπολίτες μας μέλη της Ανεξάρτητης Περιφερειακής Κίνησης «Το Πρώτο Βήμα για την Αττική», γονείς μικρών παιδιών, ότι ενώ η ΕΕ έχει εγκρίνει το νέο εμβόλιο κατά της μηνιγγίτιδας οροομάδας Β, στην χώρα μας αυτό ακόμα δεν έχει ενταχθεί στη λίστα των δωρεάν χορηγούμενων εμβολίων. Μάλιστα ενώ οι παιδίατροι όλης της χώρας θεωρούν ότι πρόκειται για ένα απαραίτητο εμβόλιο για την αντιμετώπιση αυτού του θανατηφόρου τύπου μηνιγγίτιδας, η πλειοψηφία των γονέων αδυνατούν να το προμηθευτούν αφού αυτό κοστολογείται περισσότερο από 100 ευρώ και είναι οικονομικά αδύνατο να καλυφθεί αυτό το κόστος από ανθρώπους άνεργους ή χαμηλόμισθους. Τα ευεργετικά για την υγεία των παιδιών αποτελέσματα αυτών των εμβολίων φαίνεται ότι δεν συγκινούν τα αρμόδια όργανα του κράτους προφανώς λόγω κόστους με αποτέλεσμα τελικά μόνο όσοι έχουν την πολυτέλεια έστω και με στερήσεις να διαθέσουν αυτό το ποσό να μπορούν να προστατέψουν τα παιδιά τους από αυτή την μηνιγγίτιδα που αν δεν επιφέρει το θάνατο επιφέρει σοβαρά και χρόνια προβλήματα υγείας που αν μη τι άλλο θα επιβαρύνουν και το κόστος της δημόσιας υγείας.
Δεδομένου ότι η πρόληψη είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος για τον περιορισμό του κόστους της παρεχόμενης δημόσιας υγείας, θεωρούμε αδιανόητο το γεγονός ότι δεν έχει ενταχθεί το συγκεκριμένο εμβόλιο στη σχετική λίστα υποχρεωτικών και δωρεάν εμβολιασμών αμέσως μόλις εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση ήδη από τον Ιανουάριο του 2013 και διατίθεται ήδη στην Γερμανία, την Αγγλία, την Γαλλία και την Ιταλία, τους τελευταίους δε δύο μήνες διατίθεται και στην Ελλάδα μόνο για όσους έχουν να δώσουν τα 100 και πλέον ευρώ.
Κατόπιν όλων αυτών,


Ερωτάστε:

1.    Γιατί δεν έχει ακόμα ενταχθεί το αναγκαίο αυτό εμβόλιο στη λίστα με τα υποχρεωτικά εμβόλια που διατίθενται δωρεάν;

2.    Πότε θα ενταχθεί το εμβόλιο κατά της μηνιγγίτιδας οροομάδας Β στη λίστα με τα υποχρεωτικά και δωρεάν διατιθέμενα εμβόλια;

Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014

Ομιλία του Β. Οικονόμου στη Βουλή για τους Εθελοντές Μακράς Θητείας (ΕΜΘ)

(Πρακτικά της Ολομέλειας της Βουλής στη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας «Φάροι, Στρατολογία και λοιπές διατάξεις» 24 – 07 – 2014)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει ο κ. Βασίλης Οικονόμου.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Ήρθα σήμερα εδώ για να υποστηρίξω την τροπολογία που κατέθεσα για δεύτερη φορά, παρ’ όλο που δεν είμαι μέλος του Β΄ Τμήματος. Είναι μια τροπολογία η οποία κατατίθεται με την πρώτη ευκαιρία που βρίσκουμε σε σχέση με νομοσχέδιο του Υπουργείου Άμυνας. Το λέω αυτό, κυρία Υπουργέ, -λείπει και ο κ. Αβραμόπουλος-, γιατί, δυστυχώς, δεν έχετε πολλές επισκέψεις για νομοθετικό έργο αυτό το τελευταίο διάστημα. Και μιλάω για διάστημα πάνω από ένα χρόνο. Είχα καταθέσει την τροπολογία για τους εθελοντές μακράς θητείας επί Παναγιωτόπουλου, δηλαδή επί προηγούμενου Υπουργού. Την απέσυρα είναι η αλήθεια τότε, πριν ένα χρόνο, διότι είχε πει ο Υπουργός, σε συνεννόηση, προφανώς, με τη στρατιωτική ηγεσία, ότι είναι ένα θέμα λίγο μπερδεμένο, λίγο δύσκολο, λίγο ευαίσθητο. Θα γινότανε μια διαβούλευση, μια νέα προσέγγιση και θα ερχόταν ξανά!
 Θυμάστε, κυρία Υπουργέ, ότι σας το είχα θέσει και σε επίκαιρη ερώτηση την οποία, μάλιστα, είχαμε συζητήσει εδώ με σωρεία, βέβαια, άλλων θεμάτων που εκκρεμούν για τις Ένοπλες Δυνάμεις και το Υπουργείο Άμυνας.
Έρχεται σήμερα ένα νομοσχέδιο περί φάρων και άλλων διατάξεων. Θέλω να είμαι ειλικρινής. Δεν περίμενα ότι μια νέα νομοθετική ρύθμιση, μετά από τόσο καιρό, θα έχει αυτόν τον τίτλο. Πιστεύω ότι αδικείται η πολιτική ηγεσία και ειδικά αδικείστε εσείς, κυρία Γεννηματά, αλλά και ο κ. Αβραμόπουλος, όταν μετά από ένα χρόνο η πρώτη σας νομοθετική ρύθμιση ουσιαστικά είναι περί φάρων και λοιπών διατάξεων. Και το λέω αυτό πρώτον διότι εκκρεμεί σαφέστατα το ζήτημα των εθελοντών μακράς θητείας. Και δεν το λέω εγώ που έφερα τώρα το θέμα και το έχω ξαναφέρει. Το γνωρίζει όλη η Αίθουσα. Όλοι έχουν συζητήσει γι’ αυτό το θέμα και όλοι λένε ότι έχουν δίκιο. Θα πω εγώ την άποψή μου σήμερα εδώ, για να δούμε τελικά πόσοι το πιστεύουν αυτό πραγματικά. Διότι εκκρεμούν πολλά ζητήματα για τους αξιωματικούς, για τους υπαξιωματικούς.
 Σας συνεχάρη εγώ ο ίδιος προσωπικά ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος τότε της Δημοκρατικής Αριστεράς για την πολύ καλή παρέμβασή σας για το θέμα των αμυντικών βιομηχανιών και της λύσης που εδόθη, όμως, τα ζητήματα είναι πολλά, φλέγοντα και κρίσιμα. Δηλαδή, δεν θα κάνουμε παρέμβαση για τον ν.3883/2010; Εδώ έχω σταχυολογήσει πέντε αδικίες -αδικίες για το θέμα προαγωγών αξιωματικών οικονομικού, αδικίες για τους μονιμοποιηθέντες εθελοντές του 445/1974, αδικίες για τους μεταταγμένους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, αδικίες, αδικίες, αδικίες- από ένα σχέδιο που ήρθε το 2010, το οποίο αντί να βελτιώσει τα ζητήματα τα μπέρδεψε, δημιούργησε αδικίες. Υπάρχουν πάρα πολλά θέματα σε εκκρεμότητα. Μάλιστα, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στο στράτευμα αυτή τη στιγμή είναι διάχυτη ως δυσαρέσκεια, το οποίο δεν βλέπω να το αντιμετωπίζετε.                                    
Βάλατε κάποια στρατολογικά ζητήματα σήμερα και κάποια άλλα θέματα περί των φάρων. Προσεγγίστε, όμως, τα ζητήματα του στρατεύματος και του μόνιμου προσωπικού, είτε ανωτέρου, είτε ανωτάτου, είτε χαμηλής βαθμίδος.
Το επόμενο ζήτημα σας το έχω θέσει ξανά και περίμενα να ήταν μέσα στα ζητήματα αυτά. Αφορά το Συμβούλιο Μεταθέσεων, που είναι το πιο κρίσιμο ζήτημα για τα μόνιμα στελέχη. Θα λύσουμε το ζήτημα του πώς θα γίνονται οι μεταθέσεις στο ελληνικό στράτευμα; Εκκρεμεί από το 2012. Το ζήτημα για τα στελέχη που μπήκαν 1990-1992, για τα συνταξιοδοτικά τους -χιλιάδες στελέχη- θα το λύσουμε;
Και βέβαια, υπάρχει το θέμα με τα μισθολογικά. Προσέξτε να δείτε, άκουσα και τον κύριο Υπουργό Οικονομικών να λέει ότι η εκλεγμένη Κυβέρνηση θα ορίσει τα δημοσιονομικά ζητήματα της χώρας, της πολιτείας και δεν θα τα καθορίζουν οι δικαστές κι οι αποφάσεις τους. Συμφωνώ κι εγώ. Βγαίνουν αποφάσεις όμως. Και το ερώτημα είναι το εξής: Ποια είναι η προσέγγιση της Κυβέρνησης για το μισθολογικό ζήτημα σε σχέση με τα μόνιμα στελέχη; Καταλαβαίνετε, βέβαια, ότι αυτές οι αποφάσεις, για τις οποίες πολλοί αναρωτιούνται αν θα εφαρμοστούν ή όχι, πώς θα εφαρμοστούν, σε τι βάθος χρόνου θα εφαρμοστούν και όλα αυτά που ακούμε μέσα από τον Τύπο βέβαια και όχι μέσα από επίσημα θεσμικά φόρα, είναι ένα θέμα το οποίο και αυτό επιβαρύνει το κλίμα σε αυτό που λέμε Ένοπλες Δυνάμεις.
Κλείνω, λέγοντας για τους εθελοντές. Είναι θέμα που αφορά δύο, τρεις, πέντε, είκοσι, τριάντα κυρίες, όπως με τρόπο προκλητικό, φαύλο, λύθηκε πριν από κάποια χρόνια, και αυτές οι κυρίες, εθελόντριες μακράς θητείας, αυτή τη στιγμή φέρουν και τα διακριτικά του αξιωματικού ή αφορά χιλιάδες αντίστοιχες, ομοειδείς περιπτώσεις, που αν το πάμε δικαστικά και μιλήσουμε αλλιώς θα υπάρξει σωρεία και καταιγισμός αποφάσεων, οι οποίες θα εκθέσουν ανεπανόρθωτα στρατιωτικές και πολιτικές ηγεσίες;
Ακούω ότι η στρατιωτική ηγεσία, οι λεγόμενοι «στρατηγοί», δεν δέχονται να φέρουν διακριτικά αξιωματικού οι οδηγοί, όπως τους λένε, οι «ορντινάντσες», ομιλούν για αυτούς περιπαιχτικά. Μιλούν με απαίσιο τρόπο για ανθρώπους που συνυπηρετούν και είναι η ραχοκοκαλιά των Ένοπλων Δυνάμεων. Μιλάμε για είκοσι χιλιάδες στελέχη. Αυτοί -λέει- δεν μπορούν να φέρουν διακριτικά αξιωματικού. Να δεχθούμε, λοιπόν, το αμερικανικό σύστημα, ότι ο υπαξιωματικός θα σταματάει υπαξιωματικός, ως ανθυπασπιστής; Να το δεχθούμε. Αν σε αυτή τη χώρα και οι Ένοπλες Δυνάμεις μας γίνουν έτσι, να το δεχθούμε. Δεν μπορούμε, όμως, να το δεχθούμε α λα καρτ. Η ευαισθησία για τις κυρίες που υπηρετούσαν κοντά τους -για να μην επεκταθώ περισσότερο- τότε δεν υπήρχε, αλλά για τους ατυχείς υπολοίπους, τη μεγάλη πλειοψηφία, υπάρχει.
Να αφήσουνε τέτοιες νοοτροπίες, λέω εγώ, κυρία Υπουργέ. Πρώτα απ’ όλα θα ξεκινήσουν από τη δική τους κατάσταση. Δεν μπορεί ο ελληνικός στρατός να έχει δώδεκα αντιστρατήγους, όταν ο κορυφαίος στρατός του κόσμου, άσχετα με αυτά που κάνει αυτή τη στιγμή -και μιλάω για τον ισραηλινό στρατό- διοικείται από υποστράτηγο ως επικεφαλής του και δύο ταξιάρχους και από συνταγματάρχες και κάτω οι υπόλοιποι, και εδώ να μοιράζουμε ως φέιγ-βολάν τα αστέρια και τα γαλόνια του αντιστρατήγου, του υποστρατήγου και των ανωτάτων, για να έχουμε την ευαισθησία να πούμε «Δεν θα δώσω τα διακριτικά του αξιωματικού». Δεν είναι δημοσιονομικό θέμα, το ξέρετε.
Καλώ όλες τις πτέρυγες να τοποθετηθούν επί του θέματος και όχι στο αυτί του Συνδέσμου Εθελοντών Μακράς Θητείας, του συλλογικού τους Οργάνου, ή στον καθένα εκ των εθελοντών, όταν πλησιάζει κάθε Βουλευτή ή κάθε κόμμα, και πάντα ακούω -μεταφέρεται σε μένα- «Όλοι οι Βουλευτές λένε, έχετε δίκιο, όλα τα κόμματα λένε, έχετε δίκιο».
Σήμερα λέτε εσείς, κάνοντας χρήση του Κανονισμού, αυτού του κακού Κανονισμού, ότι δεν θα φέρετε προς ονομαστική ψηφοφορία αυτή την τροπολογία. Είναι το δικαίωμα της Κυβερνήσεως, του Υπουργού. Ας μην ανοίξουμε τώρα εδώ μία ολόκληρη συζήτηση, αν τελικά νομοθετεί το Σώμα ή νομοθετεί η Κυβέρνηση. Γιατί, κυρία Πρόεδρε, εγώ δεν μπορώ να θέσω την τροπολογία μου σε ψηφοφορία, γιατί δεν την εισάγει η κυρία Υπουργός, για να δω τους αγαπητούς συναδέλφους οι οποίοι τα λένε έτσι, να παίρνουν μία απόφαση έστω και ενάντια της Κυβερνήσεως, της Υπουργού ή της στρατιωτικής ηγεσίας. Για να δω ποιος θα κυβερνά αυτόν τον τόπο. Θα κυβερνά ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ ή η Ελληνική Βουλή σε τελική ανάλυση;
Όμως, δεν μου δίδεται το δικαίωμα εδώ τώρα να θέσω σε ψηφοφορία αυτή την τροπολογία. Καλώ, λοιπόν, την κυρία Υπουργό να κάνει αποδεκτή την τροπολογία και να πει το Τμήμα αν τη δέχεται ή δεν την δέχεται, για να λήξει αυτό το θέμα, να σταματήσει η υποκρισία, το θέατρο του παραλόγου για το αν τελικά θα πάρουν τα διακριτικά του αξιωματικού και οι είκοσι χιλιάδες εθελοντές που, απ’ ό,τι καταλαβαίνω, τους προσεγγίζουν οι περισσότεροι ως ένα καλό εκλογικό σώμα, διότι είναι και πάρα πολλοί, αλλά στην ουσία πάντα στο τέλος υπερισχύει αυτό που θα πει η ολιγάριθμη στρατιωτική ηγεσία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Ευχαριστούμε, κύριε Οικονόμου.


Πώς θα λυθεί το πρόβλημα με τους προϋπολογισμούς των Δήμων για το 2015

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΔΙΕΥΘ.ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ  ΕΛΕΓΧΟΥ
Αριθ.Πρωτ.
1404
Ημερομ.Κατάθεσης
25.07.14


Προς τον Υπουργό Εσωτερικών

Κύριε Υπουργέ,

Σοβαρά προβλήματα προκύπτουν για τους νεοεκλεγέντες Δημάρχους και τα νέα δημοτικά συμβούλια δεδομένου ότι σύμφωνα με το Νόμο 4172/2013, οι προϋπολογισμοί των Δήμων για την επόμενη χρονιά θα πρέπει να έχουν εγκριθεί από τα δημοτικά συμβούλια μέχρι την 5η Σεπτεμβρίου του προηγούμενου έτους. Δεδομένου όμως ότι οι νέες αρχές αναλαμβάνουν την 1η Σεπτέμβρη 2014 είναι σαφές ότι ούτε οι νέες Οικονομικές Επιτροπές των Δήμων θα έχουν συσταθεί, ούτε βέβαια οι νέες δημοτικές αρχές θα είναι σε θέση να γνωρίζουν πλήρως τα οικονομικά δεδομένα των Δήμων, ιδίως όταν επίκειται αλλαγή Δημάρχου, όπως συμβαίνει στους περισσότερους Δήμους τουλάχιστον της Περιφέρειας Αττικής. Ο προβληματισμός είναι μεγάλος τόσο στους νυν όσο και στους επόμενους Δημάρχους, δεδομένου ότι όλοι αναγνωρίζουν ότι οι δημότες εξέλεξαν νέες αρχές με συγκεκριμένα προγράμματα τα οποία δεν μπορούν να περιοριστούν από αποφάσεις των συμβουλίων που ολοκληρώνεται η θητεία τους. Δεδομένου μάλιστα ότι σε κάποιες περιπτώσεις η προεκλογικές συγκρούσεις ήταν σφοδρές, ελλοχεύει ο κίνδυνος σε κάποιους Δήμους να υιοθετηθούν προϋπολογισμοί που θα ναρκοθετήσουν την προσπάθεια των νέων Δημάρχων αλλά και την τοπική κοινωνία.
 
Κατόπιν όλων αυτών,

Ερωτάστε:


Σκοπεύετε να τροποποιήσετε το Νόμο 4172/2013 τουλάχιστον στο σκέλος της υποχρέωσης των Δήμων να καταθέτουν τον προϋπολογισμό της επόμενης χρονιάς έως την 5η Σεπτεμβρίου έστω και μόνο για τα έτη που πραγματοποιούνται οι εκλογές για την αυτοδιοίκηση ώστε να μην δημιουργούνται άνευ λόγου προσχώματα στις νεοεκλεγείσες δημοτικές αρχές; 

Στον αέρα η σχολικές μεταφορές στην Ανατολική Αττική

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΔΙΕΥΘ.ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ  ΕΛΕΓΧΟΥ
Αριθ.Πρωτ.
1403
Ημερομ.Κατάθεσης
25.07.14




Προς τους Υπουργούς Εσωτερικών και Παιδείας και Θρησκευμάτων



Κύριοι Υπουργοί,

Επανερχόμαστε στο ζήτημα της μεταφοράς των μαθητών από και προς τα σχολεία τους στην Ανατολική Αττική, (Αρ. Πρωτ. 22039/31.08.2011, 4689/19.01.2012 και 1611/13.09.2012) καθώς παρά τις συνεχείς παρεμβάσεις στη Βουλή δεν έχει υπάρξει ακόμα κάποια μόνιμη λύση στο πρόβλημα αυτό που επανέρχεται τελικά κάθε χρόνο. Όπως μάλιστα μας ενημερώνουν τα μέλη της Ανεξάρτητης Περιφερειακής Κίνησης «Το Πρώτο Βήμα για την Αττική», στους Δήμους Αχαρνών, Διονύσου, Κρωπίας, Λαυρεωτικής, Μαραθώνα, Μαρκόπουλου, Παιανίας, Παλλήνης, Ραφήνας – Πικερμίου, Σαρωνικού, Σπατών – Αρτέμιδας και Ωρωπού, τα Γυμνάσια και τα Λύκεια σχεδόν στο σύνολό τους εξαιρούνται από τις σχολικές μεταφορές στη βάση της Διυπουργικής Απόφασης (ΦΕΚ 1449/14.06.2013) όπου και καθορίζονται οι χιλιομετρικές αποστάσεις που δικαιολογούν τη μεταφορά μαθητών. Οι περισσότεροι μάλιστα Δήμοι της Ανατολικής Αττικής και παρά τη ραγδαία οικιστική και πληθυσμιακή ανάπτυξη των τελευταίων ετών, στερούνται αστικών μέσων μαζικής μεταφοράς, ενός δηλαδή συγκοινωνιακού δικτύου που θα μπορούσε ενδεχομένως να αμβλύνει κάπως το πρόβλημα που δημιουργείται. Ταυτόχρονα, όπως μας ενημέρωσαν στο σύνολό τους οι Δήμαρχοι της Ανατολικής Αττικής, ο προγραμματισμένος για την επερχόμενη εκπαιδευτική περίοδο διαγωνισμός για την επιλογή αναδόχων που θα αναλάβουν το έργο σχολικών μεταφορών προβλέπει σημαντική μείωση των δρομολογίων (356 δρομολόγια λιγότερα σε σχέση με την περυσινή χρονιά), γεγονός που προκαλεί τελικά την εξαίρεση σχεδόν όλων των σχολείων από τις σχολικές μεταφορές. Δεδομένου μάλιστα ότι όλοι οι προηγούμενοι διαγωνισμοί απέβησαν άκαρποι, προκύπτουν σοβαρά ερωτήματα για το αιτιολογικό της περαιτέρω μείωσης των προβλεπόμενων δρομολογίων που αναμφίβολα λειτουργεί αποτρεπτικά για τη συμμετοχή πιθανών ενδιαφερόμενων στο διαγωνισμό. Οι δημοτικές αρχές για την αντιμετώπιση του ζωτικού αυτού προβλήματος προτείνουν την τροποποίηση της ισχύουσας ΚΥΑ με ανακαθορισμό των χιλιομετρικών αποστάσεων ώστε να εξυπηρετούνται και οι μαθητές των Δήμων της Ανατολικής Αττικής δεδομένου ότι δεν υπάρχει δυστυχώς αστικό δίκτυο συγκοινωνιών, καθώς επίσης και τη σύσταση επιτροπής απαρτιζόμενη από εκπροσώπους του Υπουργείου Εσωτερικών, της Περιφέρειας Αττικής και των Δήμων της Ανατολικής Αττικής, ώστε να εξεταστούν στο σύνολο τους οι πραγματικές ανάγκες των κατοίκων και να διατυπωθούν προτάσεις οι οποίες εάν υιοθετηθούν θα δώσουν την οριστική λύση στο κρίσιμο αυτό πρόβλημα της μεταφοράς των μαθητών που επανέρχεται τελικά κάθε χρόνο.

Κατόπιν όλων αυτών ,

Ερωτάστε:
1. Πώς σκοπεύετε να παρέμβετε ώστε να διασφαλίσετε ότι θα υπάρχει μέσο μεταφοράς για τους μαθητές των Δήμων Αχαρνών. Διονύσου, Κρωπίας, Λαυρεωτικής, Μαραθώνα, Μαρκόπουλου, Παιανίας, Παλλήνης, Ραφήνας – Πικερμίου, Σαρωνικού, Σπατών – Αρτέμιδας και Ωρωπού, τη νέα σχολική χρονιά;
2. Προτίθεστε να τροποποιήσετε την σχετική ΚΥΑ στο σκέλος των χιλιομετρικών αποστάσεων ώστε να καλύπτονται και οι μαθητές των σχολείων της Ανατολικής Αττικής;
3. Προτίθεστε να αποδεχτείτε το αίτημα – πρόσκληση των Δημάρχων της Ανατολικής Αττικής για τη σύσταση σχετικής επιτροπής που θα μελετήσει τα πραγματικά δεδομένα και τις ιδιομορφίες της Ανατολικής ώστε να καταλήξει σε προτάσεις που θα δώσουν οριστική λύση στο επανερχόμενο κάθε χρόνο σοβαρό πρόβλημα της μεταφοράς των μαθητών από και προς τα σχολεία τους;  

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

Απέρριψε η κυβέρνηση την τροπολογία του Βασίλη Οικονόμου για τους Εθελοντές Μακράς Θητείας (ΕΜΘ)

Δυστυχώς η κυβέρνηση δεν έκανε δεκτή την τροπολογία που κατέθεσε στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας «Φάροι, Στρατολογία και άλλες διατάξεις» ο Βουλευτής Αττικής, Βασίλης Οικονόμου (Αρ. Πρωτ. 1575/10/11.07.2014) με την οποία επιλύονταν οι αδικίες σε ότι αφορά την βαθμολογική εξέλιξη των Εθελοντών Μακράς Θητείας (ΕΜΘ). Ο Βασίλης Οικονόμου στην ομιλία του στη Βουλή στηλίτευσε την προσήλωση της κυβέρνησης στις επιταγές της στρατιωτικής ηγεσίας ακόμα και όταν αυτές προκαλούν άνευ λόγου αδικίες σε βάρος στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων. Η μη ισότιμη και ισόνομη μεταχείριση αυτών των στελεχών παραμένει ως βασικό πρόβλημα για τα χιλιάδες στελέχη που αποτελούν την ραχοκοκαλιά του στρατεύματος.   

Παρασκευή 18 Ιουλίου 2014

Ομιλία του Βουλευτή Αττικής, Βασίλη Οικονόμου: «Προετοιμάζοντας το Ελληνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης»

Α. Η κατάσταση σήμερα

·         Η δημοσιονομική προσαρμογή τα τελευταία τέσσερα χρόνια ήταν σκληρή, προκάλεσε μεγάλες ανατροπές και έφερε την πλειοψηφία του ελληνικού στην απόγνωση, την αβεβαιότητα και την γενική αμφισβήτηση
·         Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά σήμερα είναι ότι τα καλύτερα μυαλά της χώρας βρίσκονται διάσπαρτα τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, δεν ταυτίζονται με κανέναν, δεν συμμετέχουν πουθενά, δεν στρατεύονται σε ένα συλλογικό όραμα ενώ ακόμα και τα ατομικά οράματα υποχωρούν στις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν
·         Η οικονομία από δημοσιονομική σκοπιά δείχνει σημάδια σταθεροποίησης σε αντίθεση με την συνεχιζόμενη αποσταθεροποίηση της ιδιωτικής οικονομίας και της τραγικής αποσταθεροποίησης των κοινωνικών ισορροπιών
·         Η ανεργία έχει ξεπεράσει προ πολλού κάθε ανεκτό όριο οδηγώντας στην απόγνωση εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας που μέχρι πρότινος ανήκαν στη μεσαία τάξη
·         Οι δομές υγείας έχουν υποχωρήσει αισθητά, παρόλο που οι τιμές των φαρμάκων μειώθηκαν η συμμετοχή του πολίτη έχει αυξηθεί σημαντικά με αποτέλεσμα πολλοί να μην μπορούν να προμηθευτούν τα αναγκαία φάρμακα
·         Η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας που μπορεί να μειώσει σημαντικά το κόστος των παρεχόμενων από το δημόσιο υπηρεσιών υγείας παραμένει σε επίπεδο επαναλαμβανόμενης εξαγγελίας
·         Οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις που κόστισαν πακτωλό χρημάτων παραμένουν εγκλωβισμένες σε ένα περίεργο και δαιδαλώδες γραφειοκρατικό σύστημα που δεν επιτρέπει καμία αξιοποίηση πέρα από τη μεταβίβαση στο ΤΑΙΠΕΔ και τον ευτελισμό τους.
·         Οι εργασιακές σχέσεις έχουν γίνει «λάστιχο», τα ωράρια δεν τηρούνται, οι ελάχιστοι μισθοί δεν καταβάλλονται κανονικά, μεγάλες εταιρίες πληρώνουν μέρος του μισθού με κουπόνια για σούπερ μάρκετ, υπερωρίες δεν καταβάλλονται και οι αδύνατοι των εργασιακών σχέσεων δηλαδή οι εργαζόμενοι απειλούνται και εκβιάζονται συστηματικά με την απειλή της απόλυσης και της μεγάλης ανεργίας. Η αποσταθεροποίηση μάλιστα των εργασιακών σχέσεων μεγαλώνει τελικά όσο μεγαλύτερη είναι η επιχείρηση όπου οι σχέσεις είναι και πιο απρόσωπες.
·         Παρά τις συνεχιζόμενες μειώσεις στο διαθέσιμο εισόδημα, παρά τις ποικίλες νομοθετικές παρεμβάσεις το λεγόμενο «καλάθι της νοικοκυράς» παραμένει στα ύψη, ιδίως στα λεγόμενα είδη πρώτης ανάγκης γεγονός που σπρώχνει την πλειοψηφία των συμπολιτών μας στην κάλυψη των βασικών αναγκών με προϊόντα χαμηλής ή και αμφισβητούμενης ποιότητας και σε προϊόντα που έχουν λήξει. Η πραγματικότητα αυτή πέραν του ότι επηρεάζει σημαντικά κατά τη γνώμη το αίσθημα αξιοπρέπειας (όταν αναζητάς το φθηνότερο και όχι το καλύτερο αισθάνεσαι μειονεκτικά) περιέχει πιθανότατα και μακροπρόθεσμες συνέπειες στην δημόσια υγεία.
·         Εδώ και δύο χρόνια τουλάχιστον έχει ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση, πιέζουμε οι Βουλευτές και οι ενώσεις καταναλωτών για να υπάρξουν δίκαιες λύσεις για τους δανειολήπτες. Ενώ απαιτήθηκε από τους πολίτες να διασώσουν τις ελληνικές τράπεζες και το έκαναν με πολλές θυσίες δεν φαίνεται να υπάρχει η ίδια σπουδή και απαίτηση να διαμορφωθούν νέες ρυθμίσεις και σχέσεις για τους πολίτες με τις τράπεζες.
·         Τα τελευταία τέσσερα χρόνια επικρατεί μια σκληρή δημοσιονομική στοχοπροσήλωση, σχεδόν όλα όσα περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο και αφορούν περιοριστικές οικονομικές παρεμβάσεις υιοθετούνται και εκτελούνται πολλές φορές και αναδρομικά, ενώ αντίθετα ότι δεν έχει δημοσιονομικές επιπτώσεις παραπέμπεται με ευκολία στη γραφειοκρατία του ελληνικού δημοσίου και τις καλένδες του μέλλοντος. Υπάρχουν μάλιστα ρυθμίσεις που μπορούν να λειτουργήσουν λυτρωτικά για μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας οι οποίες καθυστερούν ανεπίτρεπτα, θα μπορούσαν να επισπευστούν και να ανακουφίσουν πολλούς αλλά μένουν πίσω Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα το οποίο ζητούσαμε να ξεκινήσει να εφαρμόζεται πιλοτικά ήδη από το 2013 ώστε να μπορεί να επεκταθεί σε όλη την Ελλάδα το 2014, αλλά ακόμα δεν έχει ξεκινήσει η πιλοτική λειτουργία του. Το συγκεκριμένο παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό γιατί οι πόροι γι αυτό το πρόγραμμα υπάρχουν από τις εισφορές αλληλεγγύης αλλά και μπορούν να προσελκυθούν σημαντικοί πόροι από την Ευρωπαϊκή Ένωση για δράσεις αντιμετώπισης της φτώχειας, πόροι που έχουμε «ξεχάσει» τελικά να διεκδικήσουμε παρά το ότι όλο και μεγαλύτερο ποσοστό πολιτών περνάει κάτω από τα απίστευτα χαμηλά όρια της φτώχειας
·         Το ΕΣΠΑ και γενικά τα ευρωπαϊκά προγράμματα είναι ίσως το μεγαλύτερο έγκλημα που διενεργείται στη χώρα τα τελευταία τέσσερα χρόνια, τα χρόνια δηλαδή που έχουμε περισσότερο ανάγκη από ποτέ ευρωπαϊκούς πόρους. Οι διαδικασίες εξακολουθούν να είναι χρονοβόρες, η απορρόφηση παρά την πρόοδο των τελευταίων δύο ετών θα μπορούσε να είναι καλύτερη.


B. Το τέλος του Μνημονιακού Κύκλου

Από αυτή την μεγάλη και δυσβάσταχτη πορεία για την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας τα τελευταία τέσσερα χρόνια, μπορούμε να βγάλουμε πολλά συμπεράσματα για τη χώρα μας, τους ανθρώπους της και τις ιδιαιτερότητές μας. Τα δύο κυριότερα κατά τη γνώμη μου είναι τα εξής:
1. Η Ελλάδα δεν είναι σοβαρό κράτος καθώς αποδείχτηκε δυστυχώς ότι τα πάντα λειτουργούσαν τυχαία, βόλευαν πολλούς και δεν υπήρχε καμία απολύτως πρόβλεψη για διάσωση και επιβίωση σε έκτακτες συνθήκες. Υπήρχαν αποκλειστικά και μόνο δύο πράγματα στην Ελλάδα: Ομάδες Συμφερόντων που διεκδικούσαν όλο και περισσότερα, ανεξαρτήτως αναγκών και δυνατοτήτων και μια πολιτική τάξη που ήταν έτοιμη να εξυπηρετήσει και να ικανοποιήσει τα διατυπωμένα αιτήματα ανεξαρτήτως κόστους, αναγκών και δυνατοτήτων
2. Ελάχιστοι στην Ελλάδα θέλουν σοβαρό κράτος καθώς αποδεικνύεται ότι ακόμα και για λογικές, δίκαιες και αναγκαίες παρεμβάσεις υπάρχουν σοβαρές αντιδράσεις την ίδια στιγμή που υπάρχουν αρκετοί που επιθυμούν τις ελάχιστες δυνατές επιβαρύνσεις ώστε να μην προσφέρουν σε τίποτα αλλά την ίδια στιγμή να χαίρουν κοινωνικές παροχές ανεξάρτητα αν τις έχουν ανάγκη ή όχι.
Αυτή βέβαια δεν είναι η ακριβής εικόνα της Ελλάδας και της ελληνικής κοινωνίας αλλά είναι αυτή που φαίνεται και ακούγεται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης και αποτυπώνεται ακόμα πιο ξεκάθαρα σε πολιτικές δυνάμεις του τόπου που ακολουθούν την πεπατημένη της μεταπολίτευσης Δυστυχώς λείπει σήμερα η πολιτική δύναμη που θα βάλει φρένο στις ανεξάντλητες παροχές και βέβαια να συγκρατήσει τους λαθρεπιβάτες της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας, που αντιμετωπίζουν ακόμα και σήμερα το ελληνικό κράτος ως λάφυρο, ως μέσο προσωπικού τους πλουτισμού και ως ιδιοκτησία τους.

Υπάρχει όμως και μια άλλη Ελλάδα που απαιτεί αλλά δεν επαιτεί. Που θέλει σοβαρό κράτος, που θέλει ένα κράτος να το εμπιστεύεται και να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, να προστατεύει τους αδύναμους, να προστατεύει τις ατομικές περιουσίες, να διασφαλίζει αξιοπρέπεια για όλους τους κατοίκους, να είναι ανθρώπινο, να είναι δίκαιο. Αυτή η άλλη Ελλάδα σήμερα δεν εκπροσωπείται, δεν ακούγεται, δεν είναι οργανωμένη, δεν μπορεί να διεκδικήσει. Όσες προσπάθειες έγιναν για την αυτοοργάνωση αυτής της προοδευτικής και δημιουργικής κοινωνίας δεν προβλήθηκαν, χαρακτηρίστηκαν γραφικές από προϋπάρχουσες πολιτικές «αυθεντίες», δεν υποστηρίχθηκαν και δεν συναντήθηκαν τελικά ποτέ. Οι άνθρωποι αυτοί δεν φωνάζουν, δεν εξεγείρονται, δεν συμμετέχουν στις άνευ ουσιαστικών και ρεαλιστικών στόχων αντιπολιτευτικές ψευτοεπαναστατικές κινητοποιήσεις. Προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα σε ένα όλο και πιο δύσκολο περιβάλλον, σε μια διογκούμενη αδικία που συντελείται σε βάρος τους από τις οργανωμένες μειοψηφίες. Δυστυχώς αυτές οι αναγκαίες δυνάμεις για την ανασυγκρότηση της χώρας μας, απογοητεύονται, συχνά μεταναστεύουν, χάνουν σταδιακά την ελπίδα τους και επιλέγουν την αποχή από το πολιτικό σύστημα θεωρώντας τελικά ότι δεν υπάρχει λύση και διέξοδος. Ακούσαμε πριν από λίγες μέρες τον πολιτικό αρχηγό να ισχυρίζεται στη Βουλή ότι η σημερινή κυβέρνηση παρέλαβε κράτος και έχει σκοπό να παραδώσει αποικία. Τι εννοεί με τον όρο κράτος όμως; Εννοεί το πελατειακό κράτος των ολίγων που αυτοεξυπηρετείται και αναπαράγεται ως γραφειοκρατεία, το κράτος μεσάζοντα και επιχειρηματία, το κράτος της αρπαχτής και της εξυπηρέτησης των λίγων και κολλητών; Εγώ ισχυρίζομαι ότι αν είχαμε κράτος δεν θα φτάναμε ποτέ σε αυτό το σημείο που είμαστε σήμερα.
Τα δύο Μνημόνια εφαρμόστηκαν μόνο ως προς την δημοσιονομική τους πλευρά (που φαινόταν εύκολη για την κυβέρνηση παρά τις οριζόντιες περικοπές που περιείχαν και το συνακόλουθο πολιτικό κόστος που είχαν) ενώ τις διαρθρωτικές αλλαγές απέφυγαν να τις εφαρμόσουν όλες οι κυβερνήσεις (γιατί μάλλον εκεί ήταν η πραγματική δυσκολία προσαρμογών αφού διασάλευε το πελατειακό φαύλο μοντέλο ανάπτυξης) Έτσι τα προγράμματα αυτά αποτελούν μια σαφή συντηρητική και νεοφιλελεύθερη πολιτική επιλογή. Το επιπλέον στοιχείο που έχουμε στην ελληνική περίπτωση, είναι ο χρόνος που απαιτείται για αυτή την «προσαρμογή» από τους δανειστές της χώρας, οι οποίοι απαιτούν να γίνουν σε διάστημα λίγων ετών στην Ελλάδα, όσα χρειάστηκαν πολλές δεκαετίες σε άλλες χώρες για να εφαρμοστούν. Και όλα αυτά χωρίς να δίδεται ούτε χρόνος προσαρμογής ούτε αντισταθμιστικά και αναδιανεμητικά ωφελήματα για τους πιο αδύναμους που πλήττονται από κάθε βίαιη νεοφιλελεύθερη προσαρμογή.
Το πρώτο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής (μνημόνιο) τον Μάιο του 2010 δεν το υποστηρίξαμε καθώς τα ασφυκτικά χρονικά περιθώρια που είχαν τεθεί και η χαρακτηριστική απροθυμία ή αδυναμία διαπραγμάτευσης που καταγράφηκε, προκάλεσε δυστυχώς επιπρόσθετες αδικίες και προβλήματα από όσα υποτίθεται ότι θα επέλυε. Μετά από τέσσερα χρόνια και 2 Μνημόνια μπορούμε να πούμε ότι τα ελλείμματα περιορίστηκαν σημαντικά αλλά με σημαντικό κοινωνικό κόστος. Τα έξοδα του δημοσίου μειώθηκαν σημαντικά αλλά σημαντικά υποχώρησε και το κοινωνικό κράτος και το ΑΕΠ της χώρας. Το δημόσιο χρέος εκτινάχθηκε και παράλληλα εκτινάχθηκε και η ανεργία και το ιδιωτικό χρέος κυρίως προς το δημόσιο. Οι αλλαγές στα εργασιακά δικαιώματα κατέστησαν τους αδύναμους των εργασιακών σχέσεων ακόμα πιο αδύναμους και τους ισχυρούς ακόμα πιο ανεξέλεγκτους στο όνομα δήθεν της ανάπτυξης η οποία όμως δεν έρχεται.
Σε κάθε περίπτωση όμως τελειώνει η φάση των 2 μνημονιακών συμβάσεων με ανοικτό όμως το ζήτημα της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους. Πέρα από το δημόσιο χρέος όμως έχουν δημιουργηθεί λόγω του Μνημονίου και των οριζόντιων άδικων μέτρων που αυτό επέβαλε σειρά προβλημάτων που αν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα θα προκαλέσουν φοβάμαι μια τεράστια και μη διαχειρίσιμη ανθρωπιστική κρίση που θα οδηγήσει σε κοινωνική έκρηξη. Μια τέτοιου τύπου κοινωνική έκρηξη εξυπηρετεί το νεοφασιστικό μόρφωμα που επενδύει στην απόγνωση του κόσμου για να ανατρέψει τελικά και τις τελευταίες δημοκρατικές κατακτήσεις. Σήμερα καμία πολιτική δύναμη του δημοκρατικού τόξου δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί μόνη της με το αντιδημοκρατικό μόρφωμα. Η απώλεια εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα σε συνδυασμό με την υιοθέτηση σωρείας κοινωνικά άδικων πολιτικών «σπρώχνει» μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού σε ακόμα πιο επικίνδυνα μονοπάτια. Οι ευθύνες για την πραγματικότητα αυτή είναι συνολικές έστω και αν οι περισσότερες βαραίνουν δικαίως τα δύο κόμματα της σημερινής συγκυβέρνησης. Το νεοναζιστικό μόρφωμα συντάσσεται με κάθε διχαστική πρόταση ακριβώς γιατί θεωρεί ότι έτσι εξυπηρετείται το πολιτικό του σχέδιο δηλαδή η ανατροπή της δημοκρατίας.
Οι Δημοκρατικές Δυνάμεις του τόπου πρέπει να δείξουν ότι μπορούν μέσα από το διάλογο να συμφωνήσουν σε ένα επίπεδο εθνικών στόχων. Αυτό είναι το πρώτο βήμα για την  αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και είναι απαραίτητη προϋπόθεση για έξοδο από την κρίση. Τώρα πρέπει να συμφωνήσουμε την κατεύθυνση και τους στόχους, τώρα που κλείνουν οι μνημονιακοί κύκλοι και ανοίγει ο μετμνημονιακός κύκλος πρέπει να φτιάξουμε το Ελληνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης της κοινωνίας, της χώρας και της οικονομίας.
Γ. Άξονες Ανασυγκρότησης

Το πρώτο και κύριο που πρέπει να συμφωνηθεί και μάλιστα έπρεπε ήδη να έχει δημιουργηθεί μια σχετική ομάδα κατάλληλων ανθρώπων από όλους τους χώρους, είναι η διαπραγμάτευση του χρέους. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση οφείλουν άμεσα να καθίσουν στο τραπέζι του διαλόγου εδώ στην Ελλάδα, χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς μικροκομματικούς ηγεμονισμούς, να θέσουν στην υπηρεσία του λαού τα καλύτερα στελέχη τους και να συμφωνήσουν στους στόχους της μεγάλης και κρίσιμης αυτής διαπραγμάτευσης στη βάση της λογικής και όχι καλλιεργώντας νέες Μεγάλες Ιδέες που δεν θα υλοποιηθούν ποτέ. Αυτή η μάχη θα ξεκινήσει άμεσα και η χώρα φοβάμαι ότι είναι και πάλι απροετοίμαστη όσα σχέδια και εάν επεξεργάζονται στο Υπουργείο Οικονομικών και στο Μαξίμου. Αυτό το θέμα επίσης συνδέεται, είτε μας αρέσει είτε όχι και με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Την περίοδο που πρόκειται να τεθεί το θέμα εκλογής του Προέδρου η χώρα θα βρίσκεται πιστεύω στο πιο δύσκολο σημείο της διαπραγμάτευσης. Εάν η όποια διαπραγματευτική ομάδα δεν κινείται στη βάση της συναίνεσης επί της συμφωνημένης διαπραγματευτικής εθνικής θέσης δεν θα είναι σε θέση να διαπραγματευτεί. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα έχουμε μια ακόμη μεγαλύτερη, πιο σκληρή, πιο άδικη και πιο γρήγορη εθνική τραγωδία. Από μια αδυναμία δημοκρατικής συνεννόησης κερδισμένη θα βγει η χρυσή αυγή και αθέμιτα συμφέροντα κερδοσκόπων εντός και εκτός της χώρας που επενδύουν στην πλήρη οικονομική και κοινωνική κατάρρευση.
Εάν συμφωνήσουμε σε αυτό το μείζον ζήτημα όλοι μαζί μπορούμε εν συνεχεία να αρχίσουμε να σχεδιάζουμε, να συγκροτούμε και να υλοποιούμε το πρόγραμμα κοινωνικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης.
Για παράδειγμα δεν νομίζω ότι υπάρχει λογικά σκεπτόμενος πολίτης αυτής της χώρας που δεν θα συμφωνήσει
Α) ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να υποθηκεύσουμε το μέλλον των επόμενων γενεών ικανοποιώντας αιτήματα χωρίς εξασφάλιση των αναγκαίων πόρων εκ των έσω ή χωρίς να υπάρχει διασφάλιση ότι ενδεχόμενος δανεισμός θα είναι βιώσιμος.
Β) Δεν νομίζω να υπάρχει σήμερα σκεπτόμενος πολίτης που να μην συμφωνεί ότι δεν πρέπει κανείς συμπολίτης μας να στερείται βασικών υπηρεσιών υγείας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Γ) Δεν μπορεί να υπάρχει λογικός άνθρωπος που να μην υποστηρίζει ότι θα πρέπει να διασφαλίζεται ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για όλους.
Δ) Δεν μπορεί να διαφωνεί κανείς ότι πρέπει να δημιουργηθούν στην χώρα την επόμενη πενταετία χιλιάδες θέσεις εργασίας ώστε το ποσοστό της ανεργίας να πέσει στο 10% και ότι αυτές οι θέσεις που λείπουν από την ελληνική κοινωνία σήμερα δεν μπορούν να δημιουργηθούν από το δημόσιο.
Ε) Επίσης οι θέσεις αυτές που λείπουν δεν πρόκειται να δημιουργηθούν μόνο από τις μεγάλες επενδύσεις που ακούμε αλλά δεν βλέπουμε να ξεκινάνε.
ΣΤ) Ούτε βέβαια υπάρχει λογικός άνθρωπος να υποστηρίξει ότι το ασφαλιστικό μας σύστημα και καταβολή συντάξεων μπορούν να συνεχιστούν εάν δεν αρχίσουν να είναι βιώσιμες τουλάχιστον όσες μικρομεσαίες επιχειρήσεις κρατούνται έστω και με το ζόρι και πολλά χρέη ακόμα ανοικτές.
Ζ) Δεν μπορεί να διαφωνεί κανείς ότι το κράτος οφείλει να διασφαλίσει ότι όλα τα παιδιά θα έχουν ίσες ευκαιρίες και πρόσβαση στη μόρφωση και στην παιδεία.


Θέλοντας λοιπόν να συμβάλλω από την πλευρά μου στην έναρξη της συζήτησης καταθέτω τέσσερις άξονες πάνω στους οποίους πίστευα και πιστεύω ότι μπορούν να ξεκινήσουν οι διεργασίες για τη δημιουργία τελικά ενός Ρεαλιστικού και Κοινωνικά Δίκαιου Προοδευτικού Πόλου Διακυβέρνησης και της διατύπωσης ενός Ελληνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης της χώρας.





Α. Πρόταση Παραγωγικής Ανασυγκρότησης της χώρας σε πέντε κύριους άξονες:

1) Πολιτισμός – Τουρισμός: ο συνδυασμός των δύο αυτών τομέων μπορεί να φέρνει εισοδήματα 12 μήνες το χρόνο και να αξιοποιηθεί το σύνολο των δυνατοτήτων της χώρας (πολιτισμικός, χειμερινός, συνεδριακός, αθλητικός, ιατρικός)
2) Εμπόριο – Ναυτιλία: να αξιοποιήσουμε την θέση της χώρας μας ως πύλη εισόδου εμπορευμάτων και διαμετακομιστικού εμπορίου, αξιοποιώντας τα λιμάνια και τα αεροδρόμια, να στηρίξουμε την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και να δημιουργήσουμε σταθερό φορολογικό πλαίσιο δίκαιο και ανταγωνιστικό
3) Μεσογειακή Διατροφή - Ποιοτικά Αγροτικά Προϊόντα - Ονομασία Προέλευσης: οι δυνατότητες αγροτικής παραγωγής στη χώρα μας λόγω και του κλίματος είναι τεράστιες και αν συνδυαστούν με την συνιστώμενη παγκοσμίως μεσογειακή διατροφή μπορούν να αναδείξουν τα ελληνικά προϊόντα και να προσελκύσουν νέες αγορές, διαδικασία που απαιτεί και την επένδυση σε προϊόντα ονομασίας προέλευσης.
4) Νέες τεχνολογίες και ενέργεια: κλάδος που μπορεί να αναπτυχθεί ιδιαίτερα στην χώρα μας καθώς οι νέες τεχνολογίες δεν απαιτούν μεγάλες βιομηχανικές εγκαταστάσεις ούτε δυσπρόσιτες πρώτες ύλες ενώ η εκμετάλλευση των φυσικών πλεονεκτημάτων της χώρας μπορούν να παρέχουν τεράστια ενέργεια (ήλιος, αέρας)
5) Παιδεία: η επένδυση στην παιδεία είναι απαραίτητη προκειμένου να μπορέσει η χώρα να ξεπεράσει την οικονομική κρίση. Καμία επένδυση δεν πρόκειται να γίνει εάν δεν υπάρχει το απαραίτητο και με τις κατάλληλες δεξιότητες ανθρώπινο δυναμικό, γεγονός που απαιτεί την ύπαρξη δημοσίων και δωρεάν δομών, αξιόπιστων και ικανών να αναδείξουν τις δημιουργικές δυνάμεις της νέας γενιάς. Νέος προσανατολισμός της εκπαίδευσης και της ιεράρχησης των εκπαιδευτικών επιδιώξεων.

Β. Κοινωνικό Κράτος και Κοινωνική Δικαιοσύνη σε πέντε κύριους άξονες

1. Διασφάλιση για όλους τους κατοίκους ελάχιστου επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης (ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για όλους και διασφάλιση αναγκαίων παροχών για αξιοπρεπή διαβίωση)
2. Διασφάλιση πρόσβασης όλων των κατοίκων σε ποιοτικές υπηρεσίες δημόσιας υγείας
3. Διασφάλιση πρόσβασης όλων των παιδιών σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες
4. Διασφάλιση βασικών υποδομών υπό δημόσιο έλεγχο και ρυθμιστικές αρχές σε περίπτωση παραχώρησης δικαιωμάτων εκμετάλλευσης σε ιδιώτες
5. Φορολογικό σύστημα σταθερό και κοινωνικά δίκαιο με αναδιανεμητικά και αναπτυξιακά χαρακτηριστικά, με μείωση και εξορθολογισμό πρώτα και κύρια των έμμεσων και πιο άδικων φορολογικών επιβαρύνσεων 

Γ. Πολιτειακή ανασυγκρότηση – περισσότερη δημοκρατία σε πέντε άξονες

1. Διακριτός ρόλος των εξουσιών (εκτελεστική – νομοθετική – δικαστική) χωρίς αλληλεξάρτηση και χωρίς έμμεσους ή άμεσους τρόπους ελέγχου
2. Κατάργηση κάθε νόμου ασυλίας και παραπομπή κάθε ποινικής υπόθεσης απευθείας στο φυσικό δικαστή
3. Καθολικό πόθεν έσχες και αυστηρός έλεγχος σε όλους όσους διαχειρίστηκαν ή διαχειρίζονται άμεσα ή έμμεσα δημόσιους πόρους ή εκ της θέσεως τους επηρεάζουν οικονομικές εξελίξεις
4. Επαναφορά εργασιακών δικαιωμάτων που χωρίς λόγο καταργήθηκαν, καθιέρωση νέας εθνικής συλλογικής σύμβασης από τους κοινωνικούς εταίρους
5. Ανασυγκρότηση του συνόλου του δημοσίου τομέα και των υπηρεσιών με αξιολογική και αξιοκρατική κατανομή του προσωπικού ανάλογα με τις δεξιότητες, τα τυπικά χαρακτηριστικά, τα κοινωνικά κριτήρια κατόπιν ορθολογικής και αντικειμενικής αξιολόγησης υποδομών, αναγκών, προσώπων στην βάση μιας «Χάρτας Κοινωνικού Κράτους»



Δ. Κοινωνική Ανασυγκρότηση – Κοινωνική Συνοχή σε πέντε άξονες

1. Υιοθέτηση κάθε πρόσφορης τεχνολογίας για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και ανάλογη κοινωνική συνειδητοποίηση για συλλογική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής
2. Θεμελίωση συνταξιοδοτικού συστήματος που θα επιτρέπει σε όλους να έχουν εισοδήματα αξιοπρέπειας στα γεράματά τους, σύνταξη αναλογική, ανταποδοτική και δίκαιη
3. Επαναλειτουργία προγραμμάτων στεγαστικής συνδρομής και πρόσβασης σε πολιτισμικές διεργασίες και σε αναψυχή στην βάση των σημερινών οικονομικών δεδομένων και σταδιακή ενίσχυση τους με την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων
4. Επανασχεδιασμός των πόλεων στον άξονα της περιβαλλοντικής ισορροπίας, της ύπαρξης υποδομών και της ολοκληρωμένης πολεοδομικής συγκρότησης ώστε οι πόλεις μας να γίνουν και πάλι ανθρώπινες (αφορά κυρίως μεγάλα αστικά κέντρα)
5. Ενδυνάμωση μορφών και θεσμών αλληλεγγύης, καταναλωτικών οργανώσεων και κάθε άλλης μορφής συλλογικής και δημοκρατικής αντιμετώπισης προβλημάτων στην βάση του εθελοντισμού. Κανόνες αυστηροί για προστασία των αδυνάτων από τράπεζες, καρτέλ και κάθε άλλου τύπου κακών πρακτικών που εφαρμόζονται σήμερα σε βάρος μεγάλου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας

Οι τέσσερις αυτές θεματικές ενότητες μπορούν να αποτελέσουν κατά τη γνώμη μου την βάση των Κοινωνικών Μεταρρυθμίσεων που θα ενώσουν πολλές και ισχυρές προοδευτικές και δημιουργικές δυνάμεις της χώρας, στην βάση μιας Νέας Διαπραγμάτευσης με τους δανειστές για την αναπτυξιακή πλέον στήριξη της χώρας, να στηριχθούν μεγάλες Κοινωνικές και Διαθρωτικές Μεταρρυθμίσεις και να οδηγηθεί η χώρα στην Παραγωγική και Κοινωνική της Ανασυγκρότηση με κοινωνική δικαιοσύνη και δημοκρατία. Αυτό θα μπορούσε να είναι ένα Σχέδιο που να αφορά μια κυβέρνηση Εθνικής Συσπείρωσης και Ενότητας με μόνη γραμμή εξαίρεσης τον φασιστικό χώρο. Όποιος νιώθει ότι μπορεί να συμβάλλει σε ένα τέτοιο εγχείρημα, πρέπει να συμμετάσχει. Ας είναι λοιπόν αυτή η συνάντησή μας ένα πρώτο βήμα για τη δημιουργία του Δημοκρατικού Συνδέσμου που θα ενώσει και θα δώσει το κοινό βήμα σε όσους θέλουν να εκφράσουν την επιθυμία τους για μια νέα πορεία της πατρίδας μας.